Η ως άνω απόφαση αφορά σε 35 χρονο δανειολήπτη ο οποίος είναι άνεργος από τον Νοέμβριο του 2011 έως και σήμερα με μηδενικό εισόδημα. Είναι άγαμος και διαμένει με τους γονείς του, εκ των οποίων ο πατέρας του, ο οποίος είναι συνταξιούχος καλύπτει τις ανάγκες διαβίωσης του. Το συνολικό ποσό οφειλών του αιτούντος προς τα πιστωτικά ιδρύματα ανέρχεται στα 34.801,72 ευρώ, ενώ ο ίδιος δεν διαθέτει περιουσιακά στοιχεία. Όταν προχώρησε στη σύναψη δανειακών συμβάσεων αποκόμιζε ένα χαμηλό εισόδημα από την εργασία του.

Εντύπωση λοιπόν προξενεί το γεγονός πως τα πιστωτικά ιδρύματα χορηγούσαν αφειδώς δάνεια και πιστωτικές κάρτες σε ανθρώπους με χαμηλά ή πολλές φορές ακόμα και με μηδενικά εισοδήματα. Ο αιτών βρέθηκε σε αδυναμία πληρωμής καθώς έχασε την εργασία του. Προσπάθησε να προβεί σε ρύθμιση των χρεών του, συνάντησε ωστόσο την αδιαλλαξία των τραπεζών. Μάλιστα δεχόταν αδιαλείπτως ενοχλήσεις από τις εισπρακτικές εταιρείες, οι οποίες ως γνωστόν, δεν διστάζουν να τηλεφωνούν πιέζοντας για την έγκαιρη καταβολή των δόσεων, ακόμα και όταν τα χρέη είναι λιγοστά. Το Ειρηνοδικείο Πειραιώς, αξιολογώντας την οικονομική κατάσταση του αιτούντος έκανε δεκτή την αίτηση του και προέβη σε ρύθμιση των χρεών του με τον ορισμό μηδενικών καταβολών. Εντούτοις, ορίστηκε νέα δικάσιμος προκειμένου να ελεγχθεί η τυχόν μεταβολή της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του αιτούντος.

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ : 496 / 2014

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Πειραιά Μ…. Η… και τη Γραμματέα Ό… Φ…… .

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του σήμερα στις 1 Απριλίου 2014 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :

ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: Του Γ……. Ε……. του Σ…., κατοίκου Πειραιά (Ευαγγελίστρια), οδός Κ…………, αρ. .. – .., ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίας δικηγόρου του, Άννας Κορσάνου.

ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΡΙΩΝ του αιτούντος εταιρειών, οι οποίες μετά τη νόμιμη κλήτευσή τους (άρθρο 748 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ, σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του Ν. 3869/2010) κατέστησαν διάδικοι και μετέχουν στη δίκη, παρισταμένων ως εξής:

Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία Ε….. Τ…… Τ.. Ε…… Α…» που εδρεύει στην ΑΘήνα, οδός Α……, αρ. .., νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου της Ε….. Τ……. και
Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «E…. E……. E…….. A…» που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Ό….., αρ. ., νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Γ……. Κ……..
Ο αιτών με την από 13 Μαρτίου 2012 αίτησή του, η οποία απευθύνεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και καταχωρήθηκε στα οικεία βιβλία του με αύξοντα γενικό αριθμό κατάθεσης 2323/2012 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 352/2012, ζητεί, για τους λόγους που εκτίθεντα σ’ αυτήν, όσα αναφέρονται στο αιτητικό της.

Για την αίτηση αυτή oρίστηκε δικάσιμος για να συζητηθεί η ημερομηνία που αναφέρεται στην αρχή της παρούσης αποφάσεως κατά την οποία και μετά την εκφώνηση της υποθέσεως από σειρά του οικείου πινακίου, το Δικαστήριο αφού:

Έλαβε υπόψη όσα περιέχονται στα πρακτικά.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την κρινομένη αίτηση ο αιτών εκθέτει ότι βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές του προς τις αναφερόμενες στην ως άνω αίτηση πιστώτριες και επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας, ζητεί τη ρύθμιση των χρεών του, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλει και αφού ληφθούν υπόψη η εκτιθέμενη εισοδηματική, περιουσιακή και οικογενειακή του κατάσταση.

Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα η κρινομένη αίτηση, όπως παραδεκτώς (άρθρο 224 Κ.Πολ.Δ το οποίο εφαρμόζεται και στην εκουσία δικαιοδοσία κατ’ άρθρο 741 του ιδίου Κώδικα) διορθώθηκε με προφορική δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου του αιτούντος στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, καταχωρηθείσα στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά, αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας (άρθρο 3 του Ν. 3869/2010 και 741επ. Κ.Πολ.Δ) και είναι επαρκώς ορισμένη, καθόσον περιέχει τα αναγκαία προς θεμελίωση του αξιουμένου δικαιώματος στοιχεία (άρθρο 747 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ), απορριπτομένου ως αβάσιμου του αντιθέτου ισχυρισμού των καθ ών η αίτηση, ενώ για το ορισμένο της κρινομένης αιτήσεως, πέραν των στοιχείων που αναφέρονται στην μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπροθέσμων χρηματικών οφειλών από τον οφειλέτη – φυσικό πρόσωπο, πρέπει να περιέχονται σ’ αυτήν και εκείνα που απαιτούνται κατ’ άρθρο 4 παρ. 1 του Ν. 3869/2010, ήτοι κατάσταση της περιουσίας του οφειλέτη και των εισοδημάτων του ιδίου και του συζύγου του, κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδο, και σχέδιο διευθέτησης οφειλών, στοιχεία τα οποία περιλαμβάνονται στο υπό κρίση δικόγραφο. Περαιτέρω, η κρινομένη αίτηση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5 του Ν. 3869/2010 (όπως τα άρθρα 4 και 5 ίσχυαν, κατ’ άρθρο 19 παρ. 3 του Ν. 4161/2013, πριν την αντικατάστασή τους από τα άρθρα 12 και 13 αντιστοίχως του Ν. 4161/2013) και 8 του Ν. 3869/2010 (όπως το άρθρο αυτό ισχύει κατά το χρόνο συζητήσεως της κρινομένης αιτήσεως, μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο 16 του Ν. 4161/2013). Πρέπει επομένως να εξετασθεί περαιτέρω η κρινομένη αίτηση και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, εφόσον δεν επιτεύχθηκε δικαστικός συμβιβασμός και δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής προσκομίζονται νομίμως οι προβλεπόμενες από τη παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν. 3869/2010: α) από 2-2-2012 βεβαίωση αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού που υπογράφεται από την ως άνω πληρεξούσια δικηγόρο του αιτούντος και β) η από 13-3-2012 υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων της περιουσίας του και των εισοδημάτων του ιδίου, καθόσον είναι άγαμος, των πιστωτών του και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, καθώς και για τις μεταβιβάσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων του κατά την τελευταία τριετία, ενώ για το παραδεκτό της συζητήσεως έχει προκαταβληθεί από τους πληρεξούσιος δικηγόρους των διαδίκων το προβλεπόμενο στο άρθρο 61 παρ. 1 του Ν. 4194/2013 γραμμάτιο εισφορών. Εξ’ άλλου, από την αυτεπάγγελτη έρευνα του παρόντος Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, στα τηρούμενα κατ’ άρθρο 13 παρ. 1 του ως άνω νόμου αρχεία, προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη όμοια αίτηση του αιτούντος, ούτε έχει εκδοθεί απόφαση για ρύθμιση και απαλλαγή από τις οφειλές του, (βλ. την υπ’ αριθμ. πρωτ. 616γ/7-5-2014 βεβαίωση της Προϊσταμένης του Τμήματος Εκουσίας Δικαιοδοσίας του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Η δεύτερη των καθών η αίτηση ισχυρίζεται ότι η υπό κρίση αίτηση τυγχάνει απορριπτέα ως απαράδεκτη, διότι η ως άνω υπεύθυνη δήλωση φέρει ημερομηνία (13-3-2012) προγενέστερη της υποβολής (28-3-2012) της ως άνω αιτήσεως στο παρόν Δικαστήριο και ως εκ τούτου στην εν λόγω υπεύθυνη δήλωση βεβαιώνονται γεγονότα, τα οποία δεν έχουν λάβει ακόμη χώρα. Ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, καθόσον το γεγονός ότι η προαναφερόμενη υπεύθυνη δήλωση, η οποία σημειωτέον έχει την ίδια ημερομηνία με εκείνη της συντάξεως της υπό κρίση αιτήσεως, έχει τεθεί στον τηρούμενο στο παρόν Δικαστήριο, κατά την παράγραφο 5 του άρθρου 4 του Ν. 3869/2010, φάκελο μαζί με την κρινόμενη αίτηση και τα λοιπά έγγραφα, σε συνδυασμό δε με το γεγονός, όπως προεκτέθη, ότι δεν εκκρεμεί άλλη όμοια αίτηση του αιτούντος, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το περιεχόμενο της ως άνω υπεύθυνης δηλώσεως αφορά στις περιεχόμενες στην υπό κρίση αίτηση καταστάσεις, την ορθότητα και πληρότητα των οποίων δηλώνει υπευθύνως ο αυτών.

Από την ενώπιον του ακροατηρίου του παρόντος Δικαστηρίου ανωμοτί εξέταση του αιτούντος, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά, από τα έγγραφα που νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, όσα από τα οποία δεν παρέχουν άμεση απόδειξη λαμβάνονται υπόψη και συνεκτιμώνται προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από τους ισχυρισμούς των διαδίκων που περιέχονται στις προτάσεις τους, από τους οποίους συνάγονται και ομολογίες (άρθρα 261 και 352 παρ.1 Κ.Πολ.Δ τα οποία εφαρμόζονται και στην εκουσία δικαιοδοσία κατ άρθρο 741 του ιδίου Κώδικα) και απ’ όλη εν γένει τη διαδικασία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών είναι κατά τον χρόνο συζητήσεως της κρινόμενης αιτήσεως ηλικίας 35 ετών και άγαμος. Ο αιτών, ο οποίος εργαζόταν από το 2006 ως υπάλληλος στην εταιρεία με την επωνυμία «Γ………. Δ…… Μ……… Ε….», με μισθό ανερχόμενο στο καθαρό ποσό των 983,96 ευρώ μηνιαίως, κατά τον χρόνο καταθέσεως της κρινομένης αιτήσεως (28-3-2012) είναι άνεργος, καθόσον απολύθηκε από την ως άνω εργασία τον Νοέμβριο του έτους 2011, είναι δε εγγεγραμμένος στον Ο.Α.Ε.Δ από τις 13-12-2011, λαμβάνοντας επίδομα ανεργίας για ένα έτος, ήτοι έως τις 12-12-2012, εκ ποσού 360 ευρώ μηνιαίως, ενώ κατά τον χρόνο συζητήσεως της κρινομένης αιτήσεως (1-4-2014) εξακολουθεί ο αιτών να είναι άνεργος, χωρίς να έχει εισόδημα από κάποια πηγή, διαμένει δε με τους γονείς του, εκ των οποίων ο πατέρας του, ο οποίος είναι συνταξιούχος, καλύπτει τις ανάγκες διαβίωσής του. Ο αιτών δεν διαθέτει περιουσιακά στοιχεία (κινητά ή ακίνητα), καθόσον κατά τον χρόνο συζητήσεως της κρινόμενης αιτήσεως έχει αποσυρθεί το αναφερόμενο στην υπό κρίση αίτηση Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο, του οποίου ο αιτών ήταν κύριος. Ο αιτών έχει περιέλθει χωρίς δική του υπαιτιότητα σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τις καθ ών η αίτηση πιστώτριες, καθόσον ένα εξάμηνο προ της απολύσεώς του είχαν ξεκινήσει δυσχέρειες στην καταβολή των αποδοχών του, με πληρωμές από την ως άνω εργοδότριά του εταιρεία ποσών έναντι των δεδουλευμένων αποδοχών του, ενώ από την αποζημίωση απολύσεώς του εκ ποσού 4.382,28 ευρώ του κατεβλήθη μόνο το ποσό των 650 ευρώ και κατά τον χρόνο συζητήσεως της υπό κρίση αιτήσεως εξακολουθεί να του οφείλεται το υπόλοιπο ποσό, συνδυαζόμενο δε το ως άνω γεγονός με την κατάσταση της ανεργίας στην οποία, όπως προεκτέθη, περιήλθε ο αιτών, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ληξιπρόθεσμες οφειλές του τελευταίου προς τις ως άνω πιστώτριες, οι οποίες επιβαρύνονταν με τόκους υπερημερίας, απορριπτομένου ως αβάσιμου του ισχυρισμού των καθ ών η αίτηση περί δόλιας περιέλευσης του αιτούντος σε αδυναμία πληρωμής των εν λόγω οφειλών του. Όσον φορά την οφειλή του αιτούντος που προέρχεται από την υπ.αριθμ…………. σύμβαση καταναλωτικού δανείου που ο τελευταίος συνήψε με τη δεύτερη των καθ ών η αίτηση «……………..» λεκτέα τα εξής: Όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη μετ’ επικλήσεως από τον αιτούντα κατάσταση οφειλών που χορηγήθηκε σ’ αυτόν από την ως άνω τραπεζική εταιρεία, η δεύτερη των καθών η αίτηση, δυνάμει συμβάσεως που συνήψε με την εταιρεία με την επωνυμία …………..», εκχώρησε στην τελευταία με σκοπό την τιτλοποίηση κατ’ άρθρο 10 του Ν. 3156/2003, την απαίτησή της κατά του αιτούντος που απορρέει από την ως άνω σύμβαση καταναλωτικού δανείου, με διατήρηση του δικαιώματος της δεύτερης των καθ ών η αίτηση της διαχείρησης και είσπραξης της εν λόγω απαιτήσεως (άρθρο 10 παρ. 14 και 16 του Ν.3156/2003), καταχωρηθείσα η εν λόγω σύμβαση μεταβίβαση της τιτλοποιουμένης απαιτήσεως, καθόσον δεν αμφισβητείται, στο Ενεχυροφυλάκιο Αθηνών, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν.2844/2000 (άρθρο 10 παρ.8 και 9 του Ν.3156/2003), λογιζομένης της ως άνω καταχωρήσεως στο δημόσιο βιβλίο του άρθρου 3 του Ν.2844/2000 ως αναγγελία της εν λόγω μεταβιβάσεως (άρθρο 10 παρ.10 του Ν.3156/2003) προς τον αιτούντα – οφειλέτη, οπότε από την καταχώρηση της σχετικής συμβάσεως επήλθε η μεταβίβαση της ανωτέρω τιτλοποιουμένης απαιτήσεως από τη δεύτερη των καθών η αίτηση (εκχωρήτρια) προς την εταιρεία με την επωνυμία«D…… A.. L….», (εκδοχέα), η οποία είναι η νέα δανείστρια της εν λόγω απαιτήσεως, ενώ η δεύτερη των καθ ών η αίτηση είναι η διαχειρίστρια της απαιτήσεως αυτής. Η προαναφερόμενη εξουσία προς είσπραξη και η δεκτικότητα καταβολής καθιστά την εξουσιοδοτημένη δεύτερη των καθ ών η αίτηση ικανή προς διάδικο και, κατά τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 5 του Ν.3869/2010 (όπως η παράγραφος 5 προστέθηκε με το άρθρο 11 παρ. 5 του Ν. 4161/2013), η οποία, κατά το άρθρο 19 παρ. 2 του Ν. 4161/2013), ισχύει και για τις αιτήσεις που εκκρεμούν, ικανή προς επίδοση στη διαδικασία του Ν. 3869/2010, ως αντίκλητο της εκδοχέος – νέας δικαιούχου της ως άνω απαιτήσεως. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του αιτούντος προς τις πιστώτριες αυτού τράπεζες ανέρχονται, σύμφωνα με τις προσκομιζόμενες μετ’ επικλήσεως απ’ αυτόν καταστάσεις οφειλών, που χορηγήθηκαν στον ίδιο από τις καθ ών η αίτηση, στα κάτωθι χρηματικά ποσά μετά των τόκων και των εξόδων: 1) στην «………………» στο ποσό των 14.883,98 ευρώ (κεφάλαιο 14.508,93 ευρώ και τόκοι 375,05 ευρώ), προερχόμενη από σύμβαση καταναλωτικού δανείου και 2) στην ………………………»: α) ως διαχειρίστρια της ως άνω τιτλοποιημένης απαιτήσεως της εταιρείας με την επωνυμία «D…… A.. L….» στο ποσό των 17.016,85 ευρώ (κεφάλαιο 16.984,23 ευρώ και τόκοι 32,62 ευρώ), προερχόμενη από σύμβαση καταναλωτικού δανείου και β) ατομικά στο ποσό των 2.900,89 ευρώ (κεφάλαιο 2.852,07 ευρώ και τόκοι 48,82 ευρώ). Συνεπώς, το συνολικό ποσό των οφειλών του αιτούντος προς τις ως άνω πιστώτριες ανέρχεται στο ποσό των (14.883,98 € + 17.016,85 € + 2.900,89 € =) 34.801,72 ευρώ. Οι ως άνω οφειλές του αιτούντος έχουν αναληφθεί σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την υποβολή της υπό κρίση αιτήσεως, καθόσον οι καθ ών η αίτηση δεν πρόβαλαν ισχυρισμό ότι η ανάληψη αυτών έγινε εντός του τελευταίου έτους, ενώ δεν περιλαμβάνονται στις εξαιρούμενες, κατ’ άρθρο 1 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, της ρύθμισης. Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στις διατάξεις του Ν. 3869/2010 και ειδικότερα στη διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου 8 περί μηδενικών καταβολών, αποφασίζοντας το Δικαστήριο προς τούτο αυτεπαγγέλτως, χωρίς την ανάγκη σχετικού αιτήματος του αιτούντος – οφειλέτη, ο οποίος με το δηλωθέν στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου αίτημα περί δικαστικής ρύθμισης και το σχέδιο αποπληρωμής, όπως αυτό τροποποιήθηκε σε σχέση με το εκτιθέμενο στην κρινόμενη αίτηση, προτείνει την καταβολή δόσεων ποσού 40 ευρώ μηνιαίως για χρονικό διάστημα πέντε ετών, καθόσον στα πλαίσια του ανακριτικού συστήματος που ισχύει στην εκούσια δικαιοδοσία, ο δικαστής δεν περιορίζεται από το αίτημα περί δικαστικής ρύθμισης και το σχέδιο αποπληρωμής που προτείνει ο οφειλέτης (Ι. Βενιέρης. – Θ. Κατσάς, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα Υπερχρεωμένα Φυσικά Πρόσωπα, έκδοση 2η, σελ. 395, Ειρ.Αλεξανδρ. 13/2014, Ειρ.Νικ. 39/2012, Τ.Ν.Π «ΝΟΜΟΣ»). Κατά συνέπεια των ανωτέρω το Δικαστήριο κρίνει, αξιολογώντας την οικονομική κατάσταση του αιτούντος, ότι ο τελευταίος βρίσκεται σε πραγματική αδυναμία καταβολής και ελαχίστου ακόμη χρηματικού ποσού, για το λόγο αυτό κρίνεται αναγκαίος ο ορισμός νέας δικασίμου σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των πέντε μηνών από τη προκείμενη δικάσιμο, προκειμένου να ελεγχθεί η τυχόν μεταβολή της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του αιτούντος και να προσδιοριστούν ενδεχομένως μηνιαίες καταβολές κατ’ άρθρο 8 παρ. 2 του Ν. 3869/2010. Σημειώνεται ότι το δικαστήριο, κατά τη νέα δικάσιμο, είτε εμμένει στη προηγούμενη απόφασή του, είτε προσδιορίζει τις μηνιαίες καταβολές, αν συντρέχει περίπτωση. Οι καθ ών η αίτηση ισχυρίζονται ότι η πρόταση του αιτούντος για ρύθμιση των αναφερομένων στην υπό κρίση αίτηση οφειλών του είναι καταχρηστική, διότι: α) ο αιτών, παρά τις οικονομικές δυσκολίες που ισχυρίζεται ότι αντιμετωπίζει, δεν κάνει καμία αναφορά στην κρινόμενη αίτηση για περικοπή των δαπανών διαβίωσής του (ισχυρισμός της πρώτης των καθ ών η αίτηση) και β) ο αιτών, στο περιεχόμενο στην υπό κρίση αίτηση σχέδιο για τον δικαστικό συμβιβασμό, αλλά και για τη δικαστική ρύθμιση προτείνει τη διαγραφή των οφειλών του προς τους πιστωτές του, εκμεταλλευόμενος καταχρηστικά τις διατάξεις του Ν. 3869/2010 (ισχυρισμός της δεύτερης των καθ ών η αίτηση). Οι ως άνω ισχυρισμοί προβαλλόμενοι ως ένσταση εκ της διατάξεως του άρθρου 281 Α.Κ, είναι απορριπτέοι ως μη νόμιμοι, διότι τα επικαλούμενα από τις ως άνω πιστώτριες πραγματικά περιστατικά, δεν πληρούν τα απαιτούμενα κατά τη διάταξη του άρθρου 281 Α.Κ στοιχεία για τη καταχρηστική άσκηση δικαιώματος, μη υπαγόμενα επομένως αντικειμενικώς στη διάταξη αυτή, καθόσον δεν οδηγούν σε προφανή υπέρβαση της καλής πίστης, των χρηστών ηθών και του κοινωνικού και οικονομικού σκοπού του αναγνωριζομένου από την έννομη τάξη δικαιώματος του αιτούντος για ρύθμιση των οφειλών του.

Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει η ένδικη αίτηση να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, να ρυθμιστούν τα χρέη του αιτούντος με τον ορισμό μηδενικών καταβολών και να οριστεί νέα δικάσιμος για επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών του αιτούντος, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 6 εδ. β΄ του άρθρου 8 του ως άνω νόμου.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
Ρυθμίζει τα χρέη του αιτούντος με τον ορισμό μηδενικών καταβολών.
Ορίζει νέα δικάσιμο για επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών του αιτούντος την 22α Σεπτεμβρίου 2015.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στο ακροατήριό του, σε δημόσια και έκτακτη συνεδρίαση στις 26 Σεπτεμβρίου 2014, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ           Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Scroll to Top