Η εν λόγω απόφαση αποτελεί μια νέα μεγάλη επιτυχία του γραφείου της κ. Άννας Κορσάνου, η οποία δικαίωσε ακόμα ένα δανειολήπτη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση επρόκειτο για έναν οφειλέτη, ηλικίας 43 ετών, έγγαμο και πατέρα ενός ανήλικου τέκνου ηλικίας 5 ετών. Ο εν λόγω οφειλέτης από το έτος 1993 υπηρετούσε στην Πολεμική Αεροπορία, όπου και εξακολουθεί να εργάζεται έως και σήμερα.
Ωστόσο, ο μισθός που λαμβάνει μηνιαίως έχει υποστεί πλείστες όσες μειώσεις και ανέρχεται σήμερα συνολικά στο ποσό των 1.300 ευρώ. Η σύζυγός του είναι άνεργη από το έτος 2011 και δεν έχει κανένα απολύτως εισόδημα. Παλαιότερα, εργαζόταν ως ιδιωτική υπάλληλος και αποκόμιζε μηνιαίως περίπου 800 ευρώ. Το μοναδικό έσοδο στην οικογένεια προέρχεται από την εργασία του εν λόγω οφειλέτη και δεν ξεπερνά τα 1.300 ευρώ μηνιαίως. Μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του εν λόγω δανειολήπτη αποτελεί ένα διαμέρισμα 3ου ορόφου και 64 τ.μ., το οποίου η αντικειμενική αξία δεν ξεπερνά το ποσό των 67.000 ευρώ. Το σύνολο των οφειλών του ανερχόταν στο ποσό των 156.100 ευρώ.
Η μεταβολή των συνθηκών για τον εν λόγω δανειολήπτη, όπως αυτή παρουσιάστηκε και θεμελιώθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Άννα Κορσάνου ενώπιον του Δικαστηρίου, ήταν δραματική. Η σύζυγός του βρέθηκε ξαφνικά άνεργη, δίχως να έχει κανένα απολύτως εισόδημα αλλά και ο ίδιος υπέστη μείωση στις αποδοχές του. Το Δικαστήριο, λοιπόν, αποδεχόμενο τους ισχυρισμούς της πληρεξουσίας δικηγόρου του, κυρίας Άννας Κορσάνου, αποφάσισε να κάνει δεκτή την αίτησή του και να τον απαλλάξει από το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών του. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο αποφάσισε να καταβάλει ο εν λόγω οφειλέτης 400 ευρώ για τα πρώτα πέντε χρόνια και στη συνέχεια να καταβάλει 223 ευρώ για τα επόμενα 20 χρόνια, διασώζοντας έτσι την κύρια και μοναδική οικία του, με συνακόλουθη διαγραφή των υπολοίπων χρεών. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα ευεργετική απόφαση καθώς ο δανειολήπτης θα κληθεί να καταβάλει τελικά μόνο το ποσό των 77.520 ευρώ, ενώ χρωστούσε αρχικά 156.100 ευρώ, διασώζοντας παράλληλα και την οικία του. Πρόκειται για διαγραφή χρέους ύψους 78.580 ευρώ!
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΧΑΡΝΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
Αριθμός Απόφασης : 5/2016
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΧΑΡΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Α……, Α……. Ρ……… και τη Γραμματέα Σ…….. Π…….
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 20-5-2015 για να δικάσει την αίτηση :
Του αιτούντος : Κ……… Α….. του Β…….., κατοίκου Αθηνών, οδός Ξ……… .., Α……, ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Άννας Κορσάνου.
Της μετέχουσας στη δίκη πιστώτριας, η οποία κατέστη διάδικος μετά τη νόμιμη κλήτευση της (άρθρα 5 Ν. 3869/2010 και 748 παρ. 3 ΚΠολΔ) και παρίσταται ως εξής :
Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «Τ…… Κ…. Δ…… Ε……. Λ……», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν εμφανίσθηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Της κυρίως παρεμβαίνουσας ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «Τ……. Π……. Α.Ε.» που εδρεύει στην Αθήνα, επί της οδού Α……. αριθμ. . και εκπροσωπείται νόμιμα, ως ειδικής διαδόχου της τραπεζικής εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «Τ…… Κ…. Δ…… Ε……. Λ……» που εδρεύει στη Λ……. Κ….. και εκπροσωπείται νόμιμα, στις έννομες σχέσεις που απορρέουν από την υπ’ αριθμ. H………/2008 σύμβαση στεγαστικού δανείου που αναφέρεται στην ένδικη αίτηση, δυνάμει της υπ’ αριθμ. 66/3/26.3.3013 απόφαση της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος, του υπ’ αριθμ. 96/26.3.2013 Διατάγματος της Κ…….. Τ……. Κ……, το οποίο δημοσιεύθηκε στο υπ’ αριθμ. 4640/26-3-2013 φύλλο της επίσημης εφημερίδας της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της, Α……… Χ…….
Ο αιτών με την από 26-6-2012 αίτησή του δικαστικής ρύθμισης των οφειλών του και απαλλαγής από τα χρέη Ν. 3869/2010, που απηύθυνε προς το Δικαστήριο αυτό και για όσους λόγους εκθέτει στο σχετικό δικόγραφο, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα αιτήματά του. Για τη συζήτηση της αίτησης ορίστηκε με την υπ’ αριθμ. 616/2012 πράξη κατάθεσης δικογράφου και ορισμού δικασίμου η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμος.
Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το σχετικό πινάκιο στη σειρά της και κατά τη συζήτησή της στο ακροατήριο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και τις προτάσεις τους, τις οποίες ανέπτυξαν και προφορικά.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 19 του ν. 4161/2013, κατά την οποία για τις εκκρεμούσες αιτήσεις εφαρμόζεται η προδικασία που ίσχυε πριν τη θέση σε ισχύ του παρόντος, αναφέρεται στη διάταξη του άρθρου 5 του ν. 3869/2010, που ρυθμίζει την προδικασία και όχι σε εκείνη του άρθρου 4 παρ. 2β του ίδιου νόμου. Πέραν αυτού, η παράλειψη ή ατέλεια της υπευθύνου δηλώσεως δεν δημιουργεί οριστικά απαράδεκτο που να οδηγεί σε έκδοση απορριπτικής της αιτήσεως αποφάσεως (βλ. ΑΠ 236/2015 ΝΟΜΟΣ).
Όπως προκύπτει από την υπ’ αρθμ. 10377/28.6.2012 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών, Α…….. Α………….., που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο αιτών, ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς παράσταση σε συζήτηση κατά τη στην αρχή της παρούσας αναφερόμενη δικάσιμο επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην μετέχουσα πιστώτρια. Ωστόσο αυτή δεν εμφανίσθηκε κατά την παραπάνω δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και πρέπει να δικασθεί ερήμην, πλην όμως η συζήτηση της υπόθεσης θα προχωρήσει σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρο 754 παρ. 2 ΚΠολΔ).
Η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «Τ…… Π……. Α.Ε.» με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της, Α…….. Χ…… που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και με τις προτάσεις της που κατατέθηκαν επί της έδρας, άσκησε παραδεκτά κατ’ άρθρο 54 παρ. 1εδ. β΄ ΠτωχΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 15 του Ν. 3869/2010, κύρια παρέμβαση, ως ειδική διάδοχος της μετέχουσας πιστώτριας με την επωνυμία «Τ…… Κ…. Δ…… Ε……. Λ……» και ειδικότερα της απαίτησής της που απορρέει από την υπ’ αριθμ. Η………/2008 σύμβαση στεγαστικού δανείου, δυνάμει της υπ’ αριθμ. 66/3/26.3.2013 απόφασης της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος, του υπ’ αριθμ. 96/26.3.2013 Διατάγματος της Κεντρικής Τράπεζας Κ….., το οποίο δημοσιεύθηκε στο υπ’ αριθμ. 4640/26-3-2013 φύλλο της επίσημης εφημερίδας της Κ…….. Δημοκρατίας, με αίτημα, όπως αυτό προσηκόντως εκτιμάται από το Δικαστήριο, να υπαχθεί στη ρύθμιση ως δική της απαίτηση, η απαίτηση της δικαιοπαρόχου της κατά του αιτούντος που αποτελεί αντικείμενο της παρούσας δίκης. Η ασκηθείσα κύρια παρέμβαση είναι νόμιμη (άρθρα 79 και 741 ΚΠολΔ), καθόσον είναι πρόδηλο το έννομο συμφέρον της κυρίως παρεμβαίνουσας, λόγω της επελθούσας, μετά την κατάθεση της υπό κρίση αίτησης, ειδικής διάδοχής της στην απαίτηση της μετέχουσας πιστώτριας (κατά του αιτούντος), της οποίας ζητείται η ένταξη στις διατάξεις του Ν. 3869/10, και συνεπώς, πρέπει , συνεκδικαζόμενη με την ένδικη αίτηση (άρθρα 741 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τα άρθρα 225 παρ. 2 και 246 του ίδιου Κώδικα), να ερευνηθεί περαιτέρω και στην ουσία της.
Με την υπό κρίση αίτηση, της οποία το περιεχόμενο προς πάσης συζητήσεως παραδεκτά συμπληρώθηκε και διορθώθηκε, κατ’ άρθρα 224 και 741 ΚΠολΔ, με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου του αιτούντος που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού, ο αιτών επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας, μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του προς την αναφερόμενη στην αίτηση πιστώτριά του εκθέτοντας την οικογενειακή και περιουσιακή του κατάσταση, ζητεί κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου με βάση τις διατάξεις του Ν.3869/2010 “Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις” να επικυρωθεί το περιλαμβανόμενο στην υπό κρίση αίτηση σχέδιο διευθέτησης οφειλών του ως προτείνεται ή ως τροποποιηθεί, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 7 του ν. 3869/2010 με την συγκατάθεση όλων των πιστωτών ώστε να αποκτήσει το σχέδιο ισχύ δικαστικού συμβιβασμού και επικουρικά, σε περίπτωση μη επίτευξης δικαστικού συμβιβασμού, να διαταχθεί η ρύθμιση των χρεών του σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.1 και 2 Ν.3869/2010 για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών και να ορισθούν μηνιαίες καταβολές προς τους πιστωτές του, να εξαιρεθεί από την εκποίηση της περιουσίας για την ικανοποίηση των πιστώτρίας του το αναλυτικά περιγραφόμενο στην αίτησή του ακίνητο, ιδιοκτησίας του, το οποίο χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, να δοθεί περίοδος χάριτος τεσσάρων ετών, να αναγνωριστεί ότι με την τήρηση της ανωτέρω τετραετούς ρύθμιση των οφειλών του θα απαλλαγεί από τα χρέη του προς την καθής πιστώτριά του με την επιφύλαξη αυτών που ρυθμίστηκαν για την εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του και να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των δαδίκων.
Η αίτηση με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα καθ’ ύλην και κατά τόπο εισάγεται να δικασθεί από το Δικαστήριο αυτό, στο οποίο έχει την κατοικία του ο αιτών (άρθρο 3, α΄ περίοδος του Ν. 3869/2010), κατά την εκούσια δικαιοδοσία (άρθρο 1 περ. β΄ ΚΠολΔ σε συνδ. με άρθρο 3, β΄ περίοδος Ν. 3869/2010 και άρθρα 739 επ. ΚΠολΔ), εφόσον για το παραδεκτό της τηρήθηκε η επιβαλλόμενη προδικασία των άρθρων 2, 5 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 και προσκομίσθηκαν εμπρόθεσμα τα προβλεπόμενα έγγραφα, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, όπως τα ανωτέρω άρθρα ίσχυαν προ της τροποποίησης τους με το Ν. 4161/2013 και εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση σύμφωνα με τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 19 παρ. 3 Ν. 4161/2013, και ειδικότερα : α) τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη διαμεσολάβηση προσώπου από αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόμο (βλ. άρθρο 2 Ν. 3869/2010), ο οποίος απέτυχε, όπως βεβαιώνεται από τη διαμεσολαβήτρια δικηγόρο Άννα Κορσάνου και η αποτυχία αυτή έλαβε χώρα κατά το τελευταίο πριν την υποβολή της αίτησης εξάμηνο σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 παρ. 1 Ν. 3869/2010, όπως προκύπτει από την ημερομηνία αποτυχίας που αναγράφεται στη βεβαίωση αποτυχίας του διαμεσολαβητή (1-6-2012) σε συνδυασμό με την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης ρύθμισης (27-6-12) και η βεβαίωση αποτυχίας κατατέθηκε εμπρόθεσμα (άρθρο 4 παρ. 2, περιπτ. α΄ του Ν. 3869/2010) στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου στις 27-6-2012, β) επίσης κατατέθηκε στις 27-6-2012 στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού και η από 26-6-2012 σχετική υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος κατά το άρθρο 4 παρ. 2, περ. β΄ Ν. 3869/2010 και γ) απέτυχε ο κατ’ άρθρα 5 παρ. 1 και 7 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 δικαστικός συμβιβασμός, δοθέντος ότι δεν έχει γίνει δεκτό το σχέδιο διευθέτηση οφειλών από την μετέχουσα στη δίκη πιστώτρια ανώνυμη τραπεζική εταιρία (βλ. για την πιστώτρια τις από 16-8-2012 παρατηρήσεις που κατατέθηκαν εμπροθέσμως στις 21-8-12 στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού). Επίσης από την κατ’ άρθρο 13 του Ν. 3869/2010, αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία, διατυπώθηκαν ότι για την αιτούσα, δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση ρύθμισης οφειλών της ούτε έχει απόφαση για ρύθμιση με απαλλαγή από τις οφειλές της.
Περαιτέρω η υπό κρίση αίτηση είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6, παρ. 3, 8, 9 και 11 του Ν. 3869/2010, πλην του αιτήματος να επικυρωθεί το σχέδιο διευθέτησης οφειλών το οποίο είναι μη νόμιμο, αφού η επικύρωση του σχεδίου διευθέτησης ή η επικύρωση του τροποποιημένου από τους διαδίκους, κατ’ άρθρο 7 του Ν. 3869/2010, σχέδιο, δεν αποτελεί αντικείμενο της αιτήσεως του άρθρου 4 παρ. 1 του Ν. 3869/2010, αλλά νόμιμη συνέπεια της ελεύθερης συμφωνίας των διαδίκων, στην περίπτωση που κανένας πιστωτής δεν προβάλει αντιρρήσεις για το αρχικό ή το τροποποιημένο σχέδιο διευθέτησης οφειλών ή συγκατατίθενται όλοι σε αυτό, οπότε ο Ειρηνοδίκης αφού διαπιστώσει την κατά τα άνω επίτευξη συμβιβασμού, με απόφαση του επικυρώνει το σχέδιο ή το τροποποιημένο σχέδιο, το οποίο από την επικύρωσή του αποκτά ισχύ δικαστικού συμβιβασμού. Το Δικαστήριο, στο δικονομικό στάδιο από την κατάθεση της αιτήσεως στην Γραμματεία του Δικαστηρίου μέχρι την συζήτηση δεν έχει την εξουσία να υποχρεώσει σε συμβιβασμό τους διαδίκους ή τους πιστωτές και συνεπώς το εν λόγω αίτημα δεν έχει νόμιμη βάση. Μη νόμιμο επίσης τυγχάνει το αίτημα να αναγνωρισθεί ότι με την τήρηση της ρύθμισης του Δικαστηρίου θα απαλλαγεί ο αιτών από τα χρέη του, το οποίο είναι μη νόμιμο, αφού η αιτούμενη αναγνώριση, δεν αποτελεί υπόθεση εκούσιας δικαιοδοσίας κατ’ άρθρο 739 του ΚΠολΔ ώστε να κριθεί κατά την εφαρμοζόμενη εν προκειμένω διαδικασία. Πάντως το αίτημα να απαλλαγεί ο υποχρεωμένος οφειλέτης (και όχι η αιτουμένη αναγνώριση) από κάθε υπόλοιπο οφειλής κατ’ άρθρο 11 παρ. 1 του Ν. 3869/10, συνιστά αίτημα και περιεχόμενο μεταγενέστερης αιτήσεως που υποβάλλει στο Δικαστήριο μετά την κανονική εκτέλεση των υποχρεώσεων που του επιβάλλονται με την απόφαση που εκδίδεται επί της αιτήσεως του άρθρου 4 παρ. 1 του αυτού νόμου, ως τούτο ρητά αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 11 του Ν. 3869/2010 σύμφωνα με το οποίο «Το δικαστήριο με αίτηση του οφειλέτη που κοινοποιείται στους πιστωτές πιστοποιεί την απαλλαγή του από το υπόλοιπο των οφειλών». Άλλωστε, εν προκειμένω δε συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 69 ΚΠολΔ, ώστε να θεωρηθεί ότι η πρόωρη δικαστική προστασία ζητείται επιτρεπτώς. Τέλος μη νόμιμο τυγχάνει και το αίτημα να συμψηφισθεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων, καθόσον σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 6 Ν. 3869/2010 κατά τη διαδικασία της δικαστικής ρύθμισης χρεών του οφειλέτη δεν επιδικάζεται δικαστική δαπάνη. Πρέπει επομένως, η υπό κρίση αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι έχουν κατατεθεί τα γραμμάτια προείσπραξης δικηγορικής αμοιβής και δεν έχει επιτευχθεί προδικαστικός συμβιβασμός μεταξύ του αιτούντος και της πιστώτριάς του.
Η πληρεξούσια δικηγόρος της κυρίως παρεμβαίνουσας με προφορική δήλωση, η οποία καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, όσο και με τις προτάσεις της, προέβαλε ένσταση απαραδέκτου λόγω του ότι η υπεύθυνη δήλωση έχει ημερομηνία προγενέστερη της αίτησης και ο αριθμός της αίτησης έχει συμπληρωθεί μεταγενέστερα, ένσταση αοριστίας, άρνηση της ένδικης αίτησης καθότι θεωρεί ότι δεν υπάρχει αδυναμία, δεν υπάρχει μεταβολή εισοδημάτων και ένσταση δόλιας περιέλευσης. Οι προαναφερόμενες ενστάσεις (πλην αυτών που αφορούν θέματα ουσίας και θα κριθούν στα πλαίσια εκτίμησης του αποδεικτικού υλικού) τυγχάνουν απορριπτέες για τους κάτωθι λόγους : Όσον αφορά την ένσταση απαραδέκτου αναφορικά με την υπεύθυνη δήλωση κρίνεται απορριπτέα ως νόμω αβάσιμη, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στην μείζονα σκέψη. Όσον αφορά την ένσταση αοριστίας του δικογράφου της υπό κρίση αιτήσεως, η οποία δικονομικά λειτουργεί όχι ως ένσταση, αλλά ως αιτιολογημένη άρνηση διαδικαστικής προϋπόθεσης (ΑΠ 577/1999, ΤΝΠ Νόμος) είναι απορριπτέα, καθόσον η κρινόμενη αίτηση περιέχει κατάσταση της περιουσίας του αιτούντος και των εισοδημάτων του ιδίου και της συζύγου του, της πιστώτριάς του και των απαιτήσεων του κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και σχέδιο διευθέτησης των οφειλών του κατά τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 (Κρητικός, ρύθμισης Ν. 3869/2010 σελ. 64), μη απαιτουμένου κανενός άλλου στοιχείου για την πληρότητα της, όπως η πιστώτρια αβάσιμα ισχυρίζεται. Γενικότερα οι περί αοριστίας ενστάσεις της καθ’ ής πρέπει ν’ απορριφθούν, καθόσον η αίτηση περιέχει τα στοιχεία που, όπως αυτά αναφέρονται παραπάνω, είναι απαραίτητα κατά το άρθρο 1 του Ν. 3869/2010 για τον έλεγχο της νομικής ουσιαστικής βασιμότητας της αίτησης. Εξάλλου τα ελλείποντα στοιχεία που επικαλείται η καθής είναι αντικείμενα αυτεπάγγελτα ελέγχου από τον δικαστή κατά την έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητας και ειδικότερα της συνδρομής των όρων της υπαγωγής της αιτούσας στη ρύθμιση του Ν. 3869/2010, καθόσον, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθ. 744, 745, 751 ΚΠολΔ, ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας της εκούσιας δικαιοδοσίας ως μέσο προστασίας κυρίως δημόσιας εμβέλειας συμφερόντων, επιβάλλει την ενεργή συμμετοχή του δικαστή στη συλλογή, διερεύνηση και αξιολόγηση του πραγματικού υλικού της δίκης και επιτρέπει τη δυνατότητα συμπλήρωσης με τις προτάσεις, στο δε ειρηνοδικείο και προφορικά κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (αρθ. 115 παρ. 3 ΚΠολΔ), εκείνων των στοιχείων της αίτησης που αναφέρονται στο άρθρο 747 παρ. 2 ΚΠολΔ, επομένως και του αιτήματος αυτής (βλ. ΑΠ 1131/87 ΝοΒ 36-1601-02 πλειοψηφία, ΕφΑΘ 2735/00. 4462/02, 2188/08 ΤΝΠ –ΝΟΜΟΣ και Π. Αρβανιτάκη στο ΚΠολΔ. Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα, υπ’ άρθρο 747, αριθ. 7). Όσον αφορά την καταχρηστικότητα άσκησης της ένδικης αίτησης, η πιστώτρια δεν εκθέτει κάποια ειδικότερα πραγματικά περιστατικά που να θεμελιώνουν την ένσταση του άρθ. 281 του ΑΚ και συνεπώς απαραδέκτως προβάλλει τον ισχυρισμό αυτό, λόγω αοριστίας του (άρθ. 262 και 741 του ΚΠολΔ). Επίσης η ένσταση δόλιας περιέλευσης, τυγχάνει απορριπτέος λόγω αοριστίας και αυτό γιατί, ο δόλος πρέπει να αναφέρεται στο μετά την ανάληψη του χρέους διάστημα και όχι στον χρόνο σύναψης της δανειακής σύμβασης. Δεν νοείται δολιότητα του δανειολήπτη με μόνη την ανάληψη δανειακής υποχρεώσεως, της οποίας η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται και η από τον δανειολήπτη πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας στους πιστωτές. (βλ. Κρητικός «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων»). Επιπλέον τα πιστωτικά ιδρύματα, σύμφωνα με την υποχρέωση περί «…υπεύθυνου δανεισμού…» που θεσμοθετήθηκε πλέον νομοθετικά και στη χώρα μας με το άρθρο 8 της αμέσως ανωτέρω αναφερόμενης ΚΥΑ (ΖΙ-699/ΦΕΚ Β 917/2010 «Πριν από τη σύναψη της σύμβασης πίστωσης, ο πιστωτικός φορέας, ερευνά και αξιολογεί την πιστοληπτική ικανότητα και φερεγγυότητα του καταναλωτή, βάσει επαρκών στοιχείων που λαμβάνονται κατά περίπτωση από τον καταναλωτή κατά το προσυμβατικό στάδιο αλλά κα εκείνων που έχει παράσχει κατά τη διάρκεια μακροχρόνιας συναλλακτικής σχέσης, και κατόπιν έρευνας στην κατάλληλη βάση δεδομένων, σύμφωνα με τις ειδικότερες διατάξεις για την εποπτεία των πιστωτικών και χρηματοδοτικών ιδρυμάτων»), σύμφωνα με τις διατάξεις της οποίας και όπως ανωτέρω αναφέρθηκε, έχουν την υποχρέωση να προβαίνουν σε υπεύθυνο δανεισμό των οφειλετών τους και, ως εκ τούτου, υποχρεώνονται να εξετάζουν την πιστοληπτική ικανότητα του κάθε υποψήφιου οφειλέτη να ανταπεξέλθει στις συμβατικές του υποχρεώσεις εξυπηρετώντας τις πληρωμές του, αν δε διαπιστώσουν ότι αυτό δεν συμβαίνει, θα πρέπει να απέχουν από το δανεισμό. Κατά το σκέλος της που αφορά σε επιγενόμενο δόλο της αιτούσας, σε χρόνο δηλαδή μεταγενέστερο της ανάληψης των δανειακών της υποχρεώσεων, είναι νόμιμη ερειδόμενη στο άρθρο 1 παρ. 1 Ν. 3869/2010 και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, όπως επίσης και η ύπαρξη μόνιμης αδυναμίας πληρωμών.
Από την ανωμοτί εξέταση του αιτούντος, ο οποίος εξετάσθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού και η κατάθεσή του περιλαμβάνεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και από τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, παρά την ενδεχόμενη μνημόνευση ορισμένων μόνον εξ αυτών κατωτέρω, συνεκτιμώνται στο σύνολο τους χωρίς να παραλειφθεί κανένα, καθώς και από εκείνα που απλώς προσκομίζονται στο δικαστήριο, χωρίς να γίνεται επίκληση τους – παραδεκτά, όπως προκύπτει από τα άρθρα 744 και 759 παράγραφος 3 του ΚΠολΔ. (βλ. σχετ. Β. Βαθρακοκοίλης, ό.π., άρθρο 759 αριθμ. 5, Α.Π. 174/1987, ΕλλΔνη 29, 129) από τις ομολογίες που συνάγονται από τους ισχυρισμούς των διαδίκων (άρθρο 261, 352 ΚΠολΔ.) και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ.), σε συνδυασμό και με την αυτεπάγγελτη έρευνα των γεγονότων, (άρθρο 744 ΚΠολΔ.) και την στο ακροατήριο προφορική διαδικασία, αποδείχθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά : Ο αιτών, ο οποίος είναι 43 ετών, είναι έγγαμος και πατέρας 1 ανήλικου παιδιού, 5 ετών. Ο ίδιος εργάζεται ως στρατιωτικός στην Πολεμική Αεροπορία από την 14-6-1993 και ο μηνιαίος μισθός του ανέρχεται στο ποσό των 1.339,00 ευρώ (βλ. αντίγραφο μισθοδοσία Απριλίου 2015), ενώ η σύζυγός του είναι άνεργη από 26-5-2011 (βλ. προσκομιζόμενη κάρτα ανεργίας ΟΑΕΔ). Τα προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά σημειώματα εμφανίζουν οικογενειακό εισόδημα ύψους 28.157,00 ευρώ για το οικ. έτος 2010, το οποίο βαίνει διαρκώς μειούμενο μέχρι το εκκαθαριστικό σημείωμα το οικ. έτους 2013, που αφορά στη χρονική περίοδο κατάθεσης της αίτησης, όπως εμφανίζεται ως εισόδημα μόνο του αιτούντος, ποσού 17.424,70 ευρώ και του οικ. έτους 2014 ποσού 15.815,71 ευρώ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο αιτών έχει την κυριότητα ενός διαμερίσματος 3ου ορόφου, 64 τ.μ. κατ/υής 2005, με θέση στάθμευσης 10,12 τ.μ. κείμενου στις Α…… Α…… επί της οδούς Ξ……… αρ. 49, του οποίου η αντικειμενική αξία ανέρχεται στο ποσό των 66.812,24 ευρώ (βλ. προσκομιζόμενο ΕΝΦΙΑ 2014). Το εν λόγω ακίνητο αποτελεί την κύρια κατοικία του αιτούντος και της οικογένειάς του. Επί του άνω ακινήτου, το οποίο ο αιτών απέκτησε από αγορά δυνάμει του υπ’ αριθμ. …./2008 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών Δ…….. Κ……… έχει εγγράψει η μετέχουσα πιστώτρια προσημείωση την 27-3-2008 για πόσο 192.000 € (βλ. το υπ’ αριθμόν …./19-6-2012 Πιστοποιητικό Βαρών του Υποθηκοφυλακείου Α……).
Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης, ο αιτών είχε αναλάβει τα παρακάτω χρέη, τα οποία κατά πλάσμα του νόμου, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα υπολογίζονται με την τρέχουσα κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης αξίας τους (βλ. σε Κρητικό «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων» σελ. 99), με εξαίρεση τα εμπραγμάτως ασφαλισμένα δάνεια, των οποίων ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης οριστικής απόφασης επ’ αυτής (άρθρο 6 παρ. 3 ν. 3869/10) και συγκεκριμένα χορηγήθηκαν σε αυτόν από την καθής πιστώτρια Τράπεζα, της οποίας έχει καταστεί ειδική διάδοχος η κυρίως παρεμβαίνουσα, α) μία πιστωτική κάρτα με αριθμό ……………., συνολικής οφειλής 1.663,29 ευρώ, β) ένα στεγαστικό δάνειο με αριθμό σύμβασης …….., συνολικής οφειλής 154.036,73 ευρώ και γ) ένα καταναλωτικό δάνειο με αριθμό σύμβασης …….. συνολικής οφειλής 402,93 ευρώ, ήτοι το συνολικό ύψος της οφειλής του ανέρχεται στο ποσό των 156.102,95 ευρώ, ενώ σύμφωνα με την προσκομιζόμενη από την κυρίως παρεμβαίνουσα πρόσθετης πράξης μεταξύ της καθής πιστώτριας και του αιτούντος, το ποσό της μηνιαίας δόσης μετά τη λήξη της εξάμηνης περιόδου χάριτος, ήτοι μετά τις 27-3-2012, ανερχόταν στο ποσό των 614,15 ευρώ. Περαιτέρω, από το οικ. έτος 2010 μέχρι το οικ. έτος 2013, που αφορά στο χρόνο κατάθεσης της ένδικης αίτησης, υπάρχει μείωση των οικογενειακών εισοδημάτων του αιτούντος περί τις 10.732,3 ευρώ και επιπλέον μείωση 2.000,00 ευρώ περίπου μέχρι το οικ. έτος 2014. Ο αιτών περιήλθε σε πραγματική, μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώσει τις ως άνω ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές του, η οποία οφείλεται πρωτίστως στην ανεργία της συζύγου του σε συνδυασμό με την μείωση των εισοδημάτων του. Η δε οικονομική του κατάσταση δεν προβλέπεται να βελτιωθεί περαιτέρω στο εγγύς μέλλον, ώστε να δύναται να εξυπηρετήσει κανονικά τις δανειακές του υποχρεώσεις, λόγω και των ιδιαίτερων δυσμενών οικονομικών συνθηκών και επικρατούν στη χώρα. Υπό τα ως άνω πραγματικά περιστατικά, αποδεικνύεται ότι ο αιτών, ο οποίος δεν έχει πτωχευτική ικανότητα έχει περιέλθει χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των χρηματικών οφειλών του, απορριπτομένων των ενστάσεων της κυρίως παρεμβαίνουσας για δόλο του αιτούντος καθώς αποδείχθηκε ότι και τα οικογενειακά εισοδήματα του αιτούντος ήταν επαρκή κατά το χρόνο λήψης των δανείων για την κάλυψή τους, αλλά δεν αποδείχθηκε και οποιοσδήποτε μεταγενέστερος της λήψης των δανείων δόλος. Περαιτέρω υφίσταται αδυναμία πληρωμής, καθώς υφίσταται σημαντική μείωση των οικογενειακών εισοδημάτων μετά τη θέση της συζύγου του σε κατάσταση ανεργίας. Με βάση τα προλεχθέντα και δεδομένου ότι το προταθέν σχέδιο διευθέτησης οφειλών του αιτούντος, δεν έγινε δεκτό από τη δανείστρια τράπεζα, πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του αφενός στη ρύθμιση του άρθρου 8 παρ. 2 Ν. 3869/2010 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 16 Ν. 4161/2013 για μηνιαίες καταβολές επί πενταετία απευθείας στην πιο πάνω πιστώτρια που θα αρχίσουν αμέσως από την κοινοποίηση προς αυτήν της παρούσας απόφασης και αφετέρου σε αυτή του άρθρου 9 παρ. 2 Ν. 3869/2010 για μηνιαίες καταβολές προκειμένου να εξαιρεθεί από την εκποίηση η κύρια κατοικία του. Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο της ρύθμισης αυτής, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τα εισοδήματα του αιτούντος, εκτιμά το προς διάθεση στην πιστώτριά του, πλέον την κυρίως παρεμβαίνουσα, ποσό σε 400,00 ευρώ μηνιαίως, το οποίο θα κατανεμηθεί συμμέτρως στις επιμέρους απαιτήσεις του και συγκεκριμένα για την πρώτη οφειλή το ποσό των 4,26 ευρώ, για τη δεύτερη οφειλή το ποσό των 394,71 ευρώ και για την τρίτη οφειλή το ποσό των 1,03 ευρώ. Δηλαδή ο αιτών στο τέλος της πενταετίας θα έχει καταβάλει συνολικά το ποσό των 24.000,00 ευρώ (400,00 Χ 60) και θα απομείνει συνολικό υπόλοιπο οφειλών του, ύψους ευρώ 132.102,95. Περαιτέρω, η παραπάνω ρύθμιση του αιτούντος θα συνδυαστεί με την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010 ρύθμιση, εφόσον με τις καταβολές επί πενταετίας δεν επέρχεται πλήρης εξόφληση των απαιτήσεων της πιστώτριάς του και προβάλλεται αίτημα εξαίρεσης της κύριας κατοικίας του από την εκποίηση, μετά το οποίο η εν λόγω εξαίρεση είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο, εφόσον στο πρόσωπο του αιτούντος συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 17 παρ. 1, 2 του ν. 4161/2013. Στο πλαίσιο της ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 Ν. 3869/10 θα πρέπει να οριστούν μηνιαίες καταβολές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του αιτούντος, για την οποία ο τελευταίος θα πρέπει να καταβάλει ποσό που αντιστοιχεί μέχρι το 80% της αντικειμενικής αξίας, απαλλασσομένου του υπολοίπου των χρεών του με την τήρηση της ρύθμισης. Η αντικειμενική αξία της ανωτέρω περιγραφόμενης ιδιοκτησίας του αιτούντος, η οποία αποτελεί την κύρια κατοικία του, ανέρχεται στο ποσό των 66.812,24 ευρώ (βλ. προσκομιζόμενο Ε.Ν.Φ.Ι.Α έτους 2014) ευρώ, αξία η οποία δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολογήτου ποσού για έγγαμο φορολογούμενο με παιδιά προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό, το οποίο στην περίπτωση της αιτούσας ανέρχεται στο ποσό € 250.000 για τον ίδιο ως έγγαμο με περαιτέρω προσαύξηση € 25.000 για το τέκνο του, ενώ το 80% αυτής ανέρχεται στο ποσό των 53.450 ευρώ. Εν προκειμένω, ο χρόνος αποπληρωμής, λαμβανομένων υπόψη του ύψους του χρέους του αιτούντος και της οικονομικής του δυνατότητας θα πρέπει να οριστεί σε 20 χρόνια. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα ξεκινήσει πέντε χρόνια μετά από την δημοσίευση της παρούσας, καθώς κρίνεται ότι θα πρέπει να παρασχεθεί στον αιτούντα περίοδος χάριτος διάρκειας πέντε ετών, ώστε να μη συμπέσουν οι ρυθμίσεις των άρθρων 8 παρ. 2 και 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010, με κίνδυνο να φανεί ασυνεπής στις υποχρεώσεις του και να εκπέσει των ρυθμίσεων. Το καταβλητέο από τον αιτούντα ποσό των 53.450,00 ευρώ θα καλυφθεί με μηνιαίες καταβολές ύψους 223 ευρώ (53.450/240 μήνες) και για χρονικό διάστημα 240 μηνών (20 ετών) για τη διάσωση της κατοικίας του αιτούντος. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό και με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Με τις καταβολές αυτές θα ικανοποιηθεί προνομιακά η εμπραγμάτως ασφαλισμένη με προσημείωση υποθήκης υπό στοιχεία 2΄ οφειλή του αιτούντος. Μέρος της ανωτέρω οφειλής του αιτούντος δε θα καταστεί εφικτό να ικανοποιηθεί μετά την εξάντληση του ποσού των 53.450,00 ευρώ του 80% δηλαδή της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας του, δεδομένου ότι δε δύναται να του επιβληθεί από το νόμο άλλη υποχρέωση.
Συνέπεια των παραπάνω, πρέπει να γίνει δεκτή κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη η ένδικη αίτηση ως βάσιμη και στην ουσία της, καθώς και η προφορικώς ασκηθείσα κύρια παρέμβαση, και να ρυθμιστούν τα χρέη του αιτούντος με σκοπό την απαλλαγή του, με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, εξαιρουμένης της κύριας κατοικίας του από την εκποίηση, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην μετέχουσας πιστώτριας.
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την αίτηση και την προφορικώς ασκηθείσα κύρια παρέμβαση.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση ως προς την κυρίως παρεμβαίνουσα.
ΔΕΧΕΤΑΙ την κύρια παρέμβαση.
ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη του αιτούντος με μηνιαίες καταβολές επί πενταετία (60 δόσεις) συνολικού ποσού τετρακοσίων ευρώ (400.00), καταβλητέες στο πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, οι οποίες θα αρχίσουν τον πρώτο μήνα μετά την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης από τον επιμελέστερο των διαδίκων και θα διανεμηθούν συμμέτρως στις οφειλές του αιτούντος προς την κυρίως παρεμβαίνουσα, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο σκεπτικό της παρούσας.
ΕΞΑΙΡΕΊ από την εκποίηση την κύρια κατοικία του αιτούντος όπως ειδικότερα περιγράφεται στον σκεπτικό της παρούσας.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον αιτούντα για τη διάσωση της παραπάνω κύριας κατοικίας του, την υποχρέωση να καταβάλλει προς την κυρίως παρεμβαίνουσα για είκοσι χρόνια το ποσό των διακοσίων είκοσι τριών ευρώ (€ 223) μηνιαίως (240 δόσεις), το οποίο θα καταβληθεί, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο σκεπτικό της παρούσας. Η καταβολή των δόσεων, οι οποίες θα είναι καταβλητέες εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, θα ξεκινήσει τον πρώτο μήνα μετά την πάροδο πενταετίας από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και θα γίνει εντόκως χωρίς ανατοκισμό και με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στις Α…… σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 21/1/2016, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Α……. Ρ……… Σ…….. Π……