Με το νόμο 4640/2019 ρυθμίζεται ο θεσμός της διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις. Στη διαδικασία της διαμεσολάβησης μπορούν να υπαχθούν αστικές και εμπορικές διαφορές εθνικού ή διασυνοριακού χαρακτήρα.

Καινοτόμο είναι πλέον ότι πριν από την προσφυγή σε Δικαστήριο υπάρχει ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ η υποχρέωση του δικηγόρου να ενημερώσει τον εντολέα του για τη δυνατότητά του να προσφύγει στη διαμεσολάβηση. Ειδικό ενημερωτικό έγγραφο πρέπει να υπογραφεί από το δικηγόρο και τον εντολέα του και να κατατεθεί έως τη συζήτηση της αγωγής στο δικαστήριο αλλιώς κηρύσσεται απαράδεκτη.

Στη διαδικασία της διαμεσολάβησης τα μέρη παρίστανται με δικηγόρο-νομικό παραστάτη υποχρεωτικά εκτός από τις καταναλωτικές διαφορές και τις μικροδιαφορές . Ο διαμεσολαβητής ορίζεται από τα μέρη είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής, αμερόληπτο, ανεξάρτητο και ουδέτερο,  ειδικά εκπαιδευμένο σε Φορέα Κατάρτισης Διαμεσολαβητών και Διαπιστευμένο από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Η ευελιξία, η ταχύτητα της διαδικασίας, το αυτοδιαμορφούμενο αποτέλεσμα, η εχεμύθεια και το απόρρητο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της διαμεσολάβησης. Ήδη στην Ελλάδα σε συναινετικό χαρακτήρα έχουν διεξαχθεί αρκετές διαμεσολαβήσεις και πλέον θα διενεργηθούν ακόμα περισσότερες.

Το σημαντικό όμως είναι ότι πλέον θα υπάρχουν υποθέσεις που ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ θα υπάγονται σε μια πρώτη συνεδρία διαμεσολάβησης πριν καταφύγουν στη δικαιοσύνη. Οι υποθέσεις αυτές είναι οι εξής

α) Όλες οι οικογενειακές διαφορές, εκτός από αυτές του άρθρου 592 παρ. 1 περ. α΄, β΄και γ΄(διαζύγιο, ακύρωση γάμου, αναγνώριση της ύπαρξης ή ανυπαρξίας γάμου) και του άρθρου 592 παρ. 2 (προσβολή πατρότητας κλπ) [ΣΕ ΙΣΧΥ ΑΠΟ 15.1.2020]. Δηλαδή πλέον πρέπει να προσέλθουν τα μέρη στη διαμεσολάβηση για υποθέσεις διατροφής, επιμέλειας παιδιών, επικοινωνίας με τα παιδιά.

β) Οι διαφορές που εκδικάζονται κατά την τακτική διαδικασία και υπάγονται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ και Πολυμελούς Πρωτοδικείου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας [ΣΕ ΙΣΧΥ ΑΠΟ 15.3.2020] ,

γ) Οι διαφορές για τις οποίες σε έγγραφη συμφωνία των μερών προβλέπεται και είναι σε ισχύ ρήτρα διαμεσολάβησης.

Στις ανωτέρω περιπτώσεις για το παραδεκτό της συζήτησης της αγωγής που τυχόν θα ασκηθεί, κατατίθεται μαζί με τις προτάσεις της συζήτησης της υπόθεσης πρακτικό της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης.

Ποια είναι η διαδικασία

Το ένα μέρος βρίσκει έναν διαμεσολαβητή ο οποίος επικοινωνεί με το άλλο μέρος για να λάβει την έγκριση του ότι είναι αποδεκτός διαμεσολαβητής και από αυτό . Στη συνέχεια υποβάλλεται αίτημα προσφυγής σε διαμεσολάβηση και ο διαμεσολαβητής κατόπιν συμφωνίας με τα μέρη ορίζει ημερομηνία και χώρο διεξαγωγής της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας μέσα στις επόμενες 20 ημέρες.

Στην υποχρεωτική αυτή συνεδρία τα μέρη παρίστανται με δικηγόρο και αν τα μέρη δεν επιθυμούν να επιλύσουν τη διαφορά τους με διαμεσολάβηση υπογράφεται πρακτικό που κατατίθεται στο δικαστήριο που θα ακολουθήσει την ημέρα της συζήτησης της αγωγής.

Αν τα μέρη επιθυμούν να γίνει διαμεσολάβηση τότε συντάσσεται έγγραφο υπαγωγής στη διαμεσολάβηση και ακολουθεί η διαμεσολάβηση που θα πρέπει μα έχει ολοκληρωθεί μέσα σε 40 ημέρες από την επόμενη της λήξης της εικοσαήμερης προηγούμενης προθεσμίας. Σε περίπτωση που η διαμεσολάβηση είναι επιτυχής τότε το πρακτικό επιτυχίας μπορεί να κατατεθεί στη γραμματεία του καθ υλην αρμόδιου δικαστηρίου που εκκρεμεί ή πρόκειται να εισαχθεί η εκδίκαση της υπόθεσης και έτσι αποτελεί εκτελεστό τίτλο, ενώ δεν μπορεί να ασκηθεί πλέον αγωγή για την ίδια διαφορά στο Δικαστήριο.

Η διαμεσολάβηση είναι ένας γρήγορος ταχύς πολιτισμένος τρόπος να επιλυθεί μια διαφορά χωρίς να χρειάζεται να χαθεί χρόνος κόπος και ψυχική φθορά σε πολύπλοκες  δικαστικές διαδικασίες .Επιλέγοντας ένα σωστό διαμεσολαβητή και με τη στήριξη ενός δικηγόρου που έχει αντιληφθεί τα οφέλη της διαμεσολάβησης τα μέρη που έχουν μια διαφορά μπορούν να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση.

 

Scroll to Top