ΡΥΘΜΙΣΗ ΔΑΝΕΙΟΥ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ

Το ζήτημα των ληξιπρόθεσμων δανείων ταλανίζει χιλιάδες δανειολήπτες την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία. Μερίδα δανειοληπτών προσέφυγε στο νόμο Κατσέλη, ουσιαστικά «πάγωσε» το δάνειο για αρκετά χρόνια με την καταβολή μιας χαμηλής μηνιαίας δόσης που όρισε μια προσωρινή διαταγή, εν τούτοις απορρίφθηκε τελικά η αίτηση στο δικαστήριο, ακόμα και η έφεση που μπορεί να ασκήθηκε και έτσι βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Άλλοι δανειολήπτες επέλεξαν να κάνουν ρυθμίσεις που τελικά δεν κατάφεραν να τηρήσουν, ή άφησαν τις οφειλές για πολλά έτη απλήρωτες έχοντας χάσει το λογαριασμό με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι οφειλές λόγω της τοκοφορίας, άλλοι δεν γνωρίζουν καν τι χρωστάνε, ενώ μια άλλη μερίδα κληρονόμησε χρέη από τους γονείς, ή χρέη μετά από ένα διαζύγιο ενδεχομένως και χρέη που δεν γνώριζαν ότι υπήρχαν.

Καλό είναι να κοιτάμε μπροστά και να προσπαθήσουμε να βρούμε πρακτικές διεξόδους από εδώ και πέρα. Σήμερα τα περισσότερα από τα δάνεια έχουν μεταβιβαστεί σε εταιρείες του εξωτερικού. Αυτό έγινε νομίμως καθώς στις συμβάσεις δανείων που υπέγραψαν οι δανειολήπτες υπήρχε όρος για την εκχώρηση του δανείου. Αυτός είναι ένας από τους λόγους γιατί πρέπει να κατανοούμε τι υπογράφουμε και ποιες υποχρεώσεις αναλαμβάνουμε. Οι περισσότεροι δανειολήπτες όταν ανέλαβαν τα δάνεια δεν είχαν αναζητήσει τη συμβουλή ενός εξειδικευμένου δικηγόρου.

Οι εταιρείες του εξωτερικού έχουν αναθέσει τη διαχείριση των δανείων σε ειδικές εταιρείες που βρίσκονται στην Ελλάδα. Επομένως για τη ρύθμιση των δανείων αρμόδιες πλέον δεν είναι οι τράπεζες, αλλά οι εταιρείες διαχείρισης. Τα καταστήματα, ή οι υπάλληλοι των τραπεζών λειτουργούν ουσιαστικά σαν ενδιάμεσα πρόσωπα ανάμεσα στο δανειολήπτη που προσέρχεται στο κατάστημα και την εταιρεία διαχείρισης. Τις περισσότερες φορές πλέον οι ίδιοι οι υπάλληλοι των εταιρειών διαχείρισης τηλεφωνούν απευθείας στο δανειολήπτη προτείνοντάς του ρυθμίσεις ή στέλνοντάς του κατευθείαν μια έτοιμη πρόταση χωρίς να υπάρχει καμία κατ ιδίαν επικοινωνία, ή ενδελεχής επεξήγηση των όρων της ρύθμισης.

Ένας δανειολήπτης που θέλει να ρυθμίσει το δάνειό του τι ενέργειες μπορεί να κάνει; Μπορεί να απευθυνθεί στην εταιρεία διαχείρισης που έχει αναλάβει το δάνειό του ή να απευθυνθεί σε ένα κατάστημα της τράπεζας που είχε αρχικά πάρει το δάνειο. Εκεί θα του γίνει μια πρόταση ρύθμισης. Πλέον οι εταιρείες διαχείρισης κινούνται γρήγορα στις απαντήσεις τους. Από την εμπειρία βλέπουμε ότι οι υπάλληλοι στο κατάστημα, ή στο τηλέφωνο, δεν θα αφιερώσουν πολύ χρόνο, ή ενέργεια σε ένα δανειολήπτη που μπορεί να μην είναι εξοικειωμένος με οικονομικές και νομικές έννοιες και έτσι καλό θα ήταν ο δανειολήπτης να πάρει τη συμβουλευτική υποστήριξη ενός έμπειρου νομικού που θα του εξηγήσει τους όρους της ρύθμισης και θα διαπραγματευτεί κατόπιν εξουσιοδότησης με τα στελέχη της εταιρείας διαχείρισης. Αυτό δεν είναι κάτι υποχρεωτικό καθώς μπορεί ο δανειολήπτης και μόνος του να κάνει τη διαπραγμάτευση αρκεί να καταλαβαίνει τι υποχρεώσεις αναλαμβάνει διότι ο υπάλληλος της τράπεζας ή της εταιρείας το μόνο που θέλει είναι να υπογραφεί η ρύθμιση για να δείξει ότι πέτυχε το στόχο. Το σημαντικό είναι η ρύθμιση να είναι σωστή και για το δανειολήπτη.

Η τραπεζική διαμεσολάβηση είναι μία μορφή διαπραγμάτευσης δανείου που γίνεται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο , διαρκεί πολλές ώρες κατόπιν μηνών συζητήσεων και απαιτεί υποχρεωτική παρουσία δικηγόρου των μερών και διαπιστευμένου διαμεσολαβητή που είναι ένα ουδέτερο, αμέτοχο άτομο που βοηθά στη διαπραγμάτευση και την επικοινωνία. Το γραφείο πρωτοστατεί σε τραπεζικές διαμεσολαβήσεις που όμως εξελίσσονται ολοένα και πιο δύσκολες. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι σε μία διαπραγμάτευση, ή διαμεσολάβηση τέτοιου είδους, τα μέρη δεν βρίσκονται σε ισότιμη θέση, καθώς η πλευρά της εταιρείας διαχείρισης υπερέχει, δυστυχώς για τους δανειολήπτες, και έτσι επιβάλλει το γενικό πλαίσιο της ρύθμισης. Το ζητούμενο είναι να επιτευχθεί μια βιώσιμη ρύθμιση για το δανειολήπτη. Η επιθυμία όλων των δανειοληπτών είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου δυνατού μέρους του δανείου τους. Αυτό συμβαίνει σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει ακίνητη περιουσία. Όταν υπάρχει ακίνητη περιουσία το ενδεχόμενο μερικής διαγραφής εξαρτάται από την πολιτική της κάθε εταιρείας και από το οικονομικό προφίλ του κάθε δανειολήπτη. Ζητούμενο επίσης είναι η διαμόρφωση μιας βιώσιμης χαμηλής μηνιαίας δόσης.

Εκτός από τη διαπραγμάτευση υπάρχουν και οι δικαστικές διέξοδοι όπως ο νόμος Κατσέλη που όμως πλέον δεν προστατεύει την κύρια κατοικία, η έφεση κατά μιας απορριπτικής απόφασης του Ειρηνοδικείου, αλλά και ο πτωχευτικός νόμος που οδηγεί σε διαγραφή όλων των χρεών σε τράπεζες, εφορίες ή ασφαλιστικά ταμεία με υποχρέωση όμως ρευστοποίησης της ακίνητης περιουσίας. Επίσης θα λειτουργήσει μέσω πλατφόρμας εξωδικαστικός συμβιβασμός που θα επιτρέπει τη ρύθμιση συνολικά όλων των χρεών ενός φυσικού ή νομικού προσώπου, σε τράπεζες, εφορίες ή ασφαλιστικά ταμεία σε έως 240 δόσεις και χωρίς απώλεια περιουσιακών στοιχείων.

Η ύπαρξη οικονομικών χρεών δεν είναι μία ευχάριστη κατάσταση για κανέναν. Είναι όμως εφικτό να αντιμετωπιστεί με σωστές και λογικές ενέργειες και με τη στάθμιση των δεδομένων και των εναλλακτικών που έχει ένα δανειολήπτης στη ζωή του.

Το γραφείο μας αναλαμβάνει όλες τις εξωδικαστικές και δικαστικές ενέργειες που απαιτούνται γα τη διευθέτηση ενός δανείου καθώς και την απαραίτητη ενημέρωση και νομική συμβουλευτική.

Scroll to Top