Νομολογία 688/Φ1549/2014

Διαγραφή 20.000 ευρώ για 37 χρόνο ιδιωτικό υπάλληλο με καταναλωτικά δάνεια 95.000 ευρώ. Το Ειρηνοδικείο αφ’ ενός έκανε διαγραφή χρέους προστάτευσε την κυρία οικία του αλλά και την υπόλοιπη περιουσία του αιτούντος.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

 

Αριθμός απόφασης 688/Φ 1549/2014
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας (αρθρ. 3 παρ. 2 Ν. 3869/2010)

Συγκροτήθηκε από τον Ειρηνοδίκη Α.Κ., τον οποίο όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Ειρηνοδικείου Αθηνών και τη γραμματέα Α..Μ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 20 Μαρτίου 2014, για να δικάσει την υπόθεση:
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: Δ.Π. του Β., κατοίκου …………………….., οδός …………………. αριθμ. …., ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Άννας Κορσάνου.
Ο αιτών με την από 17.2.2012 αίτηση, εκούσιας δικαιοδοσίας, που κατατέθηκε στη γραμματεία του δικαστηρίου αυτού με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 918/12.30.2012, ζήτησε όσα αναφέρονται σ’ αυτή. Για τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής ορίσθηκε δικάσιμος η ημερομηνία που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, οι αναφερόμενοι στην αίτηση πιστωτές δήλωσαν ότι παρίστανται ως εξής: 1) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «……………………………..» που εδρεύει στην Αθήνα κι εκπροσωπείται νόμιμα, παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Ι.Χ., 2) Η ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «……………………» που εδρεύει στην Αθήνα κι εκπροσωπείται νόμιμα, παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Μ.-Α. Π.
Το Δικαστήριο μετά την εκφώνηση της άνω υποθέσεως από το οικείο πινάκιο και κατά τη σειρά εγγραφής της σε αυτό

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την κρινόμενη αίτηση, ο αιτών, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του, ζητεί τη διευθέτησή τους από το δικαστήριο, με την εξαίρεση από τη ρευστοποίηση του ακινήτου του που χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, κατά το προτεινόμενο από αυτόν σχέδιο.
Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η κρινόμενη αίτηση αρμόδια φέρεται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του δικαστηρίου (άρθρο 3 του Ν. 3869/2010) στην περιφέρεια του οποίου έχει την κατοικία του ο άνω οφειλέτης και σύμφωνα με την ειδική διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των άρθρων 741 έως 781 σε συνδ. με το άρθρο 3 του Ν. 3869/2010. Για το παραδεκτό της αιτήσεως τηρήθηκε το στάδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού που προβλεπόταν από την παρ.2 του άρθρου 4 του Ν. 3869/2010 που εξακολουθεί να ισχύει όμως για τις εκκρεμούσες αιτήσεις (αρθρ. 19 παρ. 3 Ν. 4161/2013) αφού προσκομίζονται: α) βεβαίωση αποτυχίας εξωδικαστικού συμβιβασμού (βλ. την από 3.2..2012 βεβαίωση της δικηγόρου Άννας Κορσάνου ) και β) η από 17.2.2012 υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων της περιουσίας και των εισοδημάτων του, των πιστωτών του και των απαιτήσεων τους καθώς και για τις μεταβιβάσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων του κατά την τελευταία τριετία. Τα ανωτέρω έγγραφα κατατέθηκαν στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου στις 12.3.2012. Επίσης, από την αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία, προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη σχετική αίτηση του αιτούντος, ούτε έχει εκδοθεί σε προγενέστερο χρόνο απόφαση για ρύθμιση και απαλλαγή από τις οφειλές του (άρθρο 13 παρ. 2 Ν. 3869/2010). Περαιτέρω η κρινόμενη αίτηση στην οποία περιλαμβάνονται όλα τα απαραίτητα στοιχεία που προβλέπονται από το αρθρ. 4 παρ. 1 Ν. 3869/2010, είναι επαρκώς ορισμένη, απορριπτόμενων των αντίθετων ισχυρισμών και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6 παρ. 3, 8, 9 και 11 του Ν. 3869/2010, πρέπει επομένως να ερευνηθεί στην συνέχεια και από την ουσιαστική της βασιμότητα, εφόσον δεν επιτεύχθηκε δικαστικός συμβιβασμός μεταξύ του αιτούντος και των πιστωτών του.
Από την κατάθεση του αιτούντος ο οποίος εξετάσθηκε χωρίς όρκο και περιέχεται στα πρακτικά της δίκης, καθώς και τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι αποδείχθηκαν κατά την κρίση του δικαστηρίου τα ακόλουθα: Ο αιτών γεννήθηκε το έτος 1977, είναι άγαμος και κατοικεί στην Ηλιούπολη Αττικής σε διαμέρισμα ιδιοκτησίας του. Εργάζεται στην εταιρία “………………………………….” ως βοηθός λογιστή με μισθό που ανέρχεται σήμερα στο καθαρό ποσό των 914,36€, μειωμένο σε σχέση με το μήνα Φεβρουάριο του έτους 2010 (1.160,04€) και το μήνα Ιανουάριο του 2012 (968,25€) όπως προκύπτει από τις μισθοδοτικές καταστάσεις που προσκομίζει. Από τα εκκαθαριστικά σημειώματα και τις δηλώσεις φόρου εισοδήματος που προσκομίζει προκύπτει ότι το ετήσιο εισόδημα του ανήλθε σε 18.407,56€ το έτος 2008, χρόνο κατά τον οποίο εργαζόταν στην επιχείρηση “…………………………….” με καθαρές αποδοχές 1.206,41€. Το εισόδημα του μειωνόταν σταδιακά κατά τα επόμενα έτη και ανήλθε σε 16.014,45€ το έτος 2010, σε 15.677,30€ το έτος 2011 και σε 15.634,03€ το έτος 2012.
Από τη δήλωση περιουσιακής κατάστασης (Ε9) 2014 και το εκκαθαριστικό σημείωμα ενιαίου τέλους ακινήτων (γνωστό ως ΕΤΑΚ) 2013, σε συνδυασμό με την υπ’ αριθμ. 15.106/2003 πράξη δήλωσης αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου ……………………….……… Α. Λ.-Δ. προκύπτει ότι ο αιτών είναι εμπράγματος δικαιούχος δικαιώματος πλήρους κυριότητας σε ποσοστό 100% ενός διαμερίσματος α΄ ορόφου επιφάνειας 88 τ.μ., έτους κατασκευής 1972 το οποίο απέκτησε από κληρονομιά και βρίσκεται στην ……………………………. επί της οδού ………………….. αριθμ. ….. Η αντικειμενική αξία του άνω διαμερίσματος, του οποίου ζητείται η εξαίρεση από τη ρευστοποίηση, επειδή είναι το ακίνητο περιουσιακό στοιχείο του αιτούντος που χρησιμοποιεί ως κύρια κατοικία του, ανέρχεται στο ποσό των 73.920,00€. Στην ίδια οικοδομή έχει το δικαίωμα του υψούν περαιτέρω ορόφων κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο αιτών είναι εμπράγματος δικαιούχος δικαιώματος πλήρους κυριότητας σε ποσοστό 50% α) μίας μονοκατοικίας που βρίσκεται στην περιοχή “………….” ………………, έτους κατασκευής 1993 επιφάνειας 35 τ.μ. η εμπορική αξία της οποίας βάσει του ποσοστού του αιτούντος εκτιμάται στο ποσό των 7.000€ και β) ενός οικοπέδου στην ίδια περιοχή επιφάνειας 599 τ.μ., η εμπορική αξία του οποίου βάσει του ποσοστού του αιτούντος εκτιμάται στο ποσό των 5.000€. Επιπλέον ο αιτών είναι ιδιοκτήτης κατά ποσοστό 16,67 % εξ αδιαιρέτου τριών αγροτεμαχίων (βοσκοτόπων) που βρίσκονται στην περιοχή “………………….” Ιωαννίνων εκτός οικισμού (θέσεις “………………”, “………………..” και “………………..”) μικρής εμπορικής αξίας. Τέλος, ο αιτών είναι ιδιοκτήτης του υπ’ αριθμ. κυκλ. …………………. Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου, μάρκας ………………. 1390cc, έτους πρώτης κυκλοφορίας 2008, σημερινής εμπορικής αξίας 4.000€.
Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της αίτησης ο αιτών είχε αναλάβει τα παρακάτω χρέη, τα οποία τόσο αυτά προς τους ανέγγυους όσο και αυτά προς τους ενέγγυους πιστωτές κατά πλάσμα του νόμου θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποίησης αυτής, εκτός από το εμπραγμάτως ασφαλισμένο στεγαστικό δάνειο που αναφέρεται παρακάτω, του οποίου ο εντοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο εκδόσεως της απόφασης. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του αιτούντος κατά την ημερομηνία κοινοποίησης της ένδικης αίτησης ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 95.280,72€ όπως προκύπτει από τις σχετικές βεβαιώσεις που χορήγησαν οι καθ’ών στον αιτούντα και τα ενημερωτικά σημειώματα που κατέθεσαν για την επικαιροποίηση των απαιτήσεων τους και συγκεκριμένα: 1) στην ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «……………………..» οφείλει 17.860,32€ από α) την υπ’ αριθμ. …………….. σύμβαση καταναλωτικού δανείου (11.352,70€), β) την υπ’ αριθμ. …………………… σύμβαση καταναλωτικού δανείου (6.507,62€), 2) στην ανώνυμη τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «………………..» οφείλει 77.420,40€ από α) την υπ’ αριθμ. …………….. σύμβαση καταναλωτικού δανείου (15.977€), β) την υπ’ αριθμ. ………………. σύμβαση στεγαστικού δανείου (61.443,40 €). Η υπ’ αριθμ. 2β απαίτηση είναι από 8.5.2007 εξασφαλισμένη με προσημείωση υποθήκης επί του ακίνητου περιουσιακού στοιχείου του αιτούντος που χρησιμοποιεί ως κύρια κατοικία του για το ποσό των 78.000€.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω αναφερόμενα, αλλά και την κατάθεση του αιτούντος στο ακροατήριο, οι οφειλές του προέκυψαν από καταναλωτικά προϊόντα που έλαβε στο παρελθόν από το έτος 2007 έως και το έτος 2009. Τα δάνεια αυτά ελήφθησαν για προσωπικές του ανάγκες και για κάλυψη στεγαστικών αναγκών του καθώς το διαμέρισμα που χρησιμοποιεί ως κύρια κατοικία του, το οποίο περιήλθε σε αυτόν από κληρονομιά ήταν παλαιό κι έτσι αναγκάσθηκε να λάβει δάνειο για την επισκευή του από τη δεύτερη καθ’ ής το έτος 2007. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η αδυναμία του αιτούντος να ανταποκριθεί σήμερα στις υποχρεώσεις του δεν οφείλεται σε δόλο, ενώ η οικονομική του κατάσταση δεν αναμένεται να βελτιωθεί στο μέλλον. Η αδυναμία του οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι έχει μειωθεί σημαντικά το ατομικό του εισόδημα σε σχέση με το παρελθόν, ενώ το ύψος των μηνιαίων δόσεων που απαιτούνται για την εξυπηρέτηση του συνόλου των δανείων που έχει λάβει, σε συνδυασμό με τις απαιτούμενες αναγκαίες δαπάνες διαβίωσης του ξεπερνά κατά πολύ το μηνιαίο του εισόδημα. Η προσπάθειά του να ρυθμίσει τα χρέη του δεν περιέχει στοιχείο καταχρηστικής συμπεριφοράς. Το εκτιμώμενο ελάχιστο μηνιαίο κόστος διαβίωσης του αιτούντος ανέρχεται σήμερα κατά την εύλογη εκτίμηση του Δικαστηρίου σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, στο ποσό των 650,00€ μηνιαίως για την αντιμετώπιση των προσωπικών του- αναγκών, για διατροφή, θέρμανση, ΔΕΗ, ύδρευση κλπ, ποσό που βρίσκεται σήμερα σε επίπεδα ανεκτά από άποψη αξιοπρεπούς διαβίωσης, δεδομένου του ότι κατοικεί σε ιδιόκτητη κατοικία και δεν επιβαρύνεται με έξοδα ενοικίου. Επομένως, το προς διάθεση προς τους πιστωτές του ποσό ανέρχεται σε 250,00€ μηνιαίως, το οποίο βρίσκεται μέσα στις οικονομικές του δυνατότητες. Δεδομένου ότι τα περιουσιακά στοιχεία του αιτούντος, εξαιρουμένης της πρώτης κατοικίας, της οποίας ζητείται η εξαίρεση από τη ρευστοποίηση, δεν κρίνονται επαρκή για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών του, το δικαστήριο πρέπει να προβεί σε ρύθμιση μηνιαίων καταβολών από τα εισοδήματα του για χρονικό διάστημα πέντε ετών προς μερική εξόφληση των οφειλών του (αρθρ. 8 παρ. 2 εδ. 1 Ν. 3869/2010, όπως αντικαταστάθηκε από το αρθρ. 16 παρ. 2 Ν. 4161/2013), αφού ελήφθησαν υπόψη το σύνολο του χρέους, η ηλικία του και οι οικονομικές του δυνατότητες. Έτσι λοιπόν θα πρέπει να προσδιορισθούν μηνιαίες καταβολές επί πενταετία ύψους 250,00€ το οποίο θα καταβληθεί σύμμετρα προς όλους τους αναφερόμενους στην αίτηση πιστωτές. Σε κάθε έναν από τους πιστωτές που αναφέρονται στην αίτηση αναλογούν από το παραπάνω ποσό: α) 47,00€ το μήνα προς την «…………………………………..», β) 203,00 00€ το μήνα προς την «……………………». Μετά την ολοκλήρωση των καταβολών αυτών στο τέλος της πενταετίας κάθε πιστώτρια του αιτούντος θα έχει λάβει: Η «…………………………….» 2.820,00€ , και η «……………………» 12.180,00€ . Μετά την ολοκλήρωση των καταβολών αυτών στο τέλος της πενταετίας, ο αιτών θα έχει καταβάλλει συνολικό ποσό 15.000,00€.
Περαιτέρω όσον αφορά τα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία του αιτούντος των οποίων είναι εμπράγματος δικαιούχος μόνο κατά ποσοστό, με βάση την κοινή πείρα και τη λογική και λαμβανομένων υπόψη των σημερινών συνθηκών αγοράς και της μικρής τους αξίας, δεν φαίνονται ότι μπορούν να προκαλέσουν αγοραστικό ενδιαφέρον, κρίνεται δε σε κάθε περίπτωση ότι δεν είναι επιδεκτικά ρευστοποιήσεως κατά τρόπο που να παρέχει προσδοκία απολήψεως αναλόγου ανταλλάγματος. Το ίδιο δε ισχύει και για το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, το οποίο κρίνεται επίσης ότι πρέπει να εξαιρεθεί από την εκποίηση λόγω της μικρής του αξίας, της έλλειψης αγοραστικού ενδιαφέροντος και λαμβανομένων υπόψη των εξόδων που απαιτούνται για τη σχετική διαδικασία.
Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη του αρ. 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010, όπως ισχύει σήμερα μετά την αντικατάσταση του από το αρθρ. 17 Ν. 4161/2013, για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του, θα πρέπει να γίνει ρύθμιση για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των καθ’ών η οποία, θα ανέλθει σε συνολικό ποσό που αντιστοιχεί σε ποσοστό 80% της αντικειμενικής αξίας του δικαιώματος του αιτούντος επ’ αυτής. Η αξία του δικαιώματος του αιτούντος επί της παραπάνω κατοικίας, ανέρχεται σε 73.920,00€ και δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολογήτου ποσού για άγαμους φορολογούμενους (200.000€), προσαυξημένο κατά 50%, όπως απαιτείται για την εξαίρεση της από την εκποίηση, σύμφωνα με τη διάταξη του αρθρ. 9 παρ. 2 Ν. 3869/2010. Για την διάσωση λοιπόν της κύριας κατοικίας του θα πρέπει να καταβάλει το 80% της αντικειμενικής αξίας του παραπάνω δικαιώματος δηλαδή ποσό 59.136,00€ (73.920,00 Χ 80%), αφού λήφθηκαν υπόψη η ηλικία του, η οικονομική του κατάσταση και οι υποχρεώσεις του προς τους δανειστές του. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με το νόμο εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με σταθερό επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, ο χρόνος δε τοκοχρεωλυτικής εξόφλησης του ποσού αυτού, πρέπει να οριστεί σε είκοσι (20) έτη (240 μηνιαίες δόσεις). Το ποσό που θα καταβάλλει ο αιτών στα πλαίσια αυτής της ρύθμισης, θα ανέρχεται σε 246,40 ευρώ μηνιαίως, οι δε μηνιαίες δόσεις θα αρχίσουν να καταβάλλονται πέντε (5) χρόνια μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, καθόσον κρίνεται ότι στον αιτούντα πρέπει να παρασχεθεί περίοδος χάριτος ώστε να δύναται να είναι συνεπής με την άνω ρύθμιση. Δεδομένου του ότι υφίσταται εμπραγμάτως ασφαλισμένη απαίτηση, οι παραπάνω δόσεις θα καταβάλλονται για την ικανοποίηση της υπ’ αριθμ. 2β απαίτησης που ανήκει στην δεύτερη καθ’ής. Μετά δε την εξάντληση του ποσού των 59.136,00 ευρώ με το οποίο συμπληρώνεται το ποσοστό επί της αντικειμενικής αξίας του δικαιώματος του αιτούντος επί της άνω κατοικίας, της οποίας ζητείται η εξαίρεση από την εκποίηση, ο αιτών απαλλάσσεται από το υπόλοιπο των χρεών του, καθώς δεν μπορεί από το νόμο να επιβληθεί άλλη υποχρέωση σε αυτόν.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν και να ρυθμιστούν οι οφειλές του αιτούντος εξαιρουμένης της εκποίησης της κύριας κατοικίας του, σύμφωνα με τα όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό της παρούσας. Η απαλλαγή από τα χρέη του έναντι των πιστωτών του, τα οποία περιλαμβάνονται στην εμπεριεχόμενη στην αίτηση της κατάσταση θα επέλθει κατά νόμο (αρ. 11 παρ. 1 του Ν. 3869/2010) υπό τον όρο της κανονικής εκτέλεσης των υποχρεώσεων του. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται κατ’ άρθρο 8 παρ. 6 του Ν. 3869/2010.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
Καθορίζει τις μηνιαίες επί μία πενταετία καταβολές του αιτούντος προς τις καθ’ών στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250,00) ευρώ, που θα καταβάλλονται συμμέτρως σε αυτές μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον πρώτο μετά τη δημοσίευση της απόφασης μήνα.
Εξαιρεί από την εκποίηση την κύρια κατοικία του αιτούντος , ήτοι ένα διαμέρισμα α΄ ορόφου επιφάνειας 88 τ.μ., έτους κατασκευής 1972 το οποίο βρίσκεται στην ……………………. επί της οδού …………………. αριθμ. …..
Επιβάλλει στον αιτούντα να καταβάλει για τη διάσωση της άνω κατοικίας του το ποσό των πενήντα εννέα χιλιάδων εκατόν τριάντα έξι ευρώ (59.136,00) που θα καταβληθεί στην δεύτερη καθ’ής σε 240 δόσεις των 246,40 ευρώ η κάθε μία κατά τα αναφερόμενα στο σκεπτικό της παρούσας. Η καταβολή των δόσεων αυτών θα γίνεται μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα και ορίζεται να ξεκινήσει την 1η ημέρα του πρώτου μήνα μετά την πάροδο πέντε (5) ετών από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, θα γίνει δε χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά τον χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδας.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα στο ακροατήριο του Ειρηνοδικείου στις 30 Απριλίου 2014 από τον Ειρηνοδίκη Α.Κ. σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίασή του, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.

Ο ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ           Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Scroll to Top