ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ 2649/2018
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Αθηνών Α……… Λ….., την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Ειρηνοδικείου Αθηνών και τη Γραμματέα Μ…….. Α…………
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 5 Οκτωβρίου 2017 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΑΙΤΟΥΣΑΣ : Μ……… Μ…….. του Α…….., κατοίκου Η………, οδός Π……… αρ. …, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της Γλυκερίας ΠΑΠΑΚΑΛΑΜΠΟΚΗ.
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΚΛΗΣΗ – ΑΙΤΗΣΗ : Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Τ…… Ε…….. Ε……. Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Ό….. 8, νομίμως εκπροσωπούμενης, ως καθολικής διαδόχου της πρώην ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «Ν.. Τ………. Τ………. Ε…… Α.Τ.Ε.», λόγω συγχώνευσης με απορρόφηση της δεύτερης εταιρείας από την πρώτη, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Χ….. Χ……………
Η καλούσα-αιτούσα, με την από 19-11-2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./20-11-2015 κλήση της, ζητά να επαναπροσδιοριστεί η με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …./2014 αίτησή της (κρινόμενη), που είχε προσδιορισθεί πέραν της τριετίας από την ενάρξεως της ισχύος του Ν. 4336/2015, ήτοι για τις 10-11-2020, σε συντομότερη δικάσιμο, και η οποία επαναπροσδιορίσθηκε για την δικάσιμο της 24-3-2016, κατά την οποία η συζήτησή της αναβλήθηκε λόγω της αποχής των δικηγόρων για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.
Αφού εκφωνήθηκε η υπόθεση από τη σειρά του οικείου πινακίου, ακολούθησε συζήτηση όπως αυτή αναφέρεται στα πρακτικά της παρούσης. Η πληρεξούσια δικηγόρος της καλούσας-αιτούσας, αφού πήρε το λόγο από την Ειρηνοδίκη, ανέπτυξε και προφορικά τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση ως νόμιμη, βάσιμη και αληθινή, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος της καθ’ ης η κλήση-πιστώτριας ζήτησε την απόρριψή της.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. Α υποπαρ. Α.4 άρθρο 2 παρ. 4 εδαφ. α΄ του Ν. 4336/2015 (ΦΕΚ Α΄94/14-8-2015): «…Εντός τεσσάρων (4) μηνών από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος νόμου, κάθε διάδικος δύναται να ζητήσει με κλήση, ατελώς, να επαναπροσδιοριστεί υπόθεση που είχε προσδιοριστεί πέραν της τριετίας από της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος νόμου, σε συντομότερη δικάσιμο…».
Περαιτέρω, με την κρινόμενη αίτηση, η αιτούσα, εκθέτει ότι δεν έχει την εμπορική ιδιότητα και ως εκ τούτου στερείται πτωχευτικής ικανότητας, ζητεί δε λόγω μόνιμης αδυναμίας εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών της, να ενταχθεί στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του Ν.3869/2010 για ρύθμιση και απαλλαγή από απαιτήσεις που διατηρεί σε βάρος της η καθ’ ης η κλήση-πιστώτριας της, κατά το προτεινόμενο απ’ αυτήν σχέδιο διευθέτησης, καθώς και να εξαιρεθεί από την ρευστοποίηση η περιγραφόμενη στην αίτηση, κύρια κατοικία της.
Η υπό κρίση αίτηση με το παραπάνω περιεχόμενο και αιτήματα, αρμοδίως και παραδεκτώς φέρεται για συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρο 3 του Ν. 3869/2010 σε συνδυασμό με τα άρθρα 739 επ. ΚΠολΔ). Περαιτέρω, από την αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία (άρθρο 13 παρ. 2 Ν. 3869/2010) προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη όμοια αίτηση της αιτούσας, ούτε έχει εκδοθεί απόφαση για ρύθμιση και απαλλαγή από τις οφειλές της (βλ. την υπ’ αριθμ. 481/25-10-2017 Βεβαίωση της Γραμματέας του τμήματος Οφειλών του Ειρηνοδικείου Αθηνών. Η αναφερόμενη σ’ αυτήν (ήτοι, στην Βεβαίωση), με αριθμό κατάθεσης …./2014 αίτηση, δικάσιμος της οποίας ορίσθηκε η 10-11-2020, είναι η ένδικη, η οποία, όπως προελέχθη, επαναπροσδιορίσθηκε). Περαιτέρω, η ένδικη αίτηση, στην οποία περιλαμβάνονται και τα στοιχεία του άρθρου 4 παρ. 1 Ν. 3869/2010, είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 8, 9 και 11 του Ν.3869/2010, όπως αυτά ισχύουν μετά την τροποποίηση τους από τον Ν. 4161/2013 και συνεπώς, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι έχουν κατατεθεί τα γραμμάτια προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του Δ.Σ.Α και δεν έχει επιτευχθεί δικαστικός συμβιβασμός μεταξύ της αιτούσας και της καθ’ ης η κλήση-πιστώτριας της.
Από την συνεκτίμηση και την συγκριτική αξιολόγηση των στοιχείων της δικογραφίας και δη από την ανωμοτί κατάθεση της αιτούσας ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος Δικαστηρίου, από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν μετά επικλήσεως, τα οποία λαμβάνονται υπ’ όψιν είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ το Δικαστήριο λαμβάνει αυτεπαγγέλτως υπόψη του και χωρίς απόδειξη, και τα οποία χρησιμοποιούνται από το Δικαστή για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ήτοι συμπερασμάτων συναγόμενα από τον Δικαστή κατά τους κανόνες της λογικής και της ανθρώπινης εμπειρίας και σε συνδυασμό με την διάταξη του άρθρου 261 του ΚΠολΔ, αλλά και σε συνάρτηση προς το περιεχόμενο της κρινόμενης αίτησης αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Η αιτούσα, γεννηθείσα την .-.-1963, είναι διαζευγμένη από τις ..-.-1993 και είναι μητέρα τριών ενηλίκων τέκνων. Στερείται πτωχευτικής ικανότητας, αφού δεν έχει εμπορική ιδιότητα και συγκεκριμένα εργάζεται στον Δ… Γ……. ως προσωπικό καθαριότητας σε βρεφονηπιακό σταθμό, με μηνιαίες καθαρές αποδοχές ανερχόμενες στο ποσό των 868,55 ευρώ. Κατά τον χρόνο ανάληψης των δανειακών της υποχρεώσεων (2002 και 2003) προς την καθ’ ης πιστώτριά της, σύμφωνα με την ανωμοτί κατάθεσή της, η αιτούσα εκτός της προαναφερόμενης εργασίας της απασχολείτο σε αναψυκτήριο, αποκομίζοντας μηνιαίως το ποσό των 900,00 ευρώ. Αποδείχθηκε δε ότι η αιτούσα πάσχει από έντονο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνος άμφω με τονισμό δεξιά και επίσης, ευρίσκεται υπό ψυχιατρική παρακολούθηση και λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, καθόσον πάσχει από καταθλιπτική συνδρομή. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι το μοναδικό περιουσιακό στοιχείου της αιτούσας είναι η πλήρης κυριότητα 100% επί ενός διαμερίσματος (οριζόντια ιδιοκτησία) του ισογείου ορόφου (Ι-1) διώροφης οικοδομής που κείται στην περιφέρεια του Δήμου Ηλιούπολης και ειδικότερα στο Β΄ Τομέας του Συνοικισμού Η……… και επί της οδού Π……… ..-…, επιφανείας 85,40 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του τμήματος οικοπέδου 350/000, που αντιστοιχούν σε μέτρα τετραγωνικά 64,77 εξ αδιαιρέτου, έτους κατασκευής 1995 και αντικειμενικής αξίας ανερχόμενης στο ποσό των 67.252,50 ευρώ και το οποίο αποτελεί το μοναδικό ακίνητο της οφειλέτιδος-αιτούσας που μπορεί να χρησιμοποιεί ως κύρια κατοικία, της οποίας απαιτείται την εξαίρεση από τη ρευστοποίηση. Επομένως, η αντικειμενική της αξία δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολογήτου ποσού για διαζευγμένη φορολογούμενη, όπως η αιτούσα, που ανέρχεται σε 250.000,00 ευρώ προσαυξημένο κατά 50%, ήτοι 375.000,00 ευρώ, όπως απαιτεί ο νόμος για την εξαίρεσή της από την εκποίηση. Εν συνεχεία, στο υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας …-…. Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο, μάρκας Τ….., τύπου Υ…., κυλινδρισμού 1298, υφίσταται παρακράτηση της κυριότητάς του (βλ. προσκομιζόμενο αντίγραφο της άδειας κυκλοφορίας όπου αναγράφεται: ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ) και ως εκ τούτου δεν δύναται να διαταχθεί η εκποίησή του, αλλά και ούτε η εξαίρεσή του από την ρευστοποίηση. Περαιτέρω, σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της αίτησης η αιτούσα είχε αναλάβει χρέη, τα οποία κατά πλάσμα του νόμου θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και καθόσον είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένα, ο εκτοκισμός τους συνεχίζεται μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της κρινομένης αιτήσεως, με επιτόκιο ενήμερης οφειλής (άρθρο 6 παρ. 3 Ν. 3869/2010). Οι ληξιπρόθεσμες λοιπόν οφειλές της αιτούσας προς την καθ’ ης η κλήση-πιστώτριας ανέρχονται, σύμφωνα με την από 26-10-2015 κατάσταση οφειλών στα εξής: 1) στο ποσό των 65.579,42 ευρώ, εκ της υπ’ αριθμ. …………… συμβάσεως στεγαστικού δανείου, στο οποίο ενέχεται ως οφειλέτρια και το οποίο είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένο με υποθήκη επί της κύριας ως άνω κατοικίας της, εγγραφείσα την ..-..-2002 και 2) στο ποσό των 4.582,38 ευρώ, εκ της υπ’ αριθμ. ………….. συμβάσεως στεγαστικού δανείου, στο οποίο ενέχεται ως οφειλέτρια και το οποίο είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένο με προσημείωση υποθήκης επί της κύριας ως άνω κατοικίας της, εγγραφείσα την 28-5-2003. Η αιτούσα λοιπόν λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης, και συγκεκριμένα εξαιτίας της συρρίκνωσης των εισοδημάτων της από το έτος 2010 (ήτοι κατά το οικονομικό έτος 2010 (χρήση 2009), το ετήσιο εισόδημα της αιτούσας ανήλθε στο ποσό των 20.219,36 ευρώ, το οικονομικό έτος 2011 (χρήση 2010) ανήλθε στο ποσό των 17.586,60 ευρώ, το οικονομικό έτος 2012 (χρήση 2011) σε 12.493,88, το οικονομικό έτος 2013(χρήση 2012) σε 11.044,15 ευρώ και κατά τον χρόνο κατάθεσης της ένδικης αίτησης, ήτοι το φορολογικό έτος 2014 σε 10.811,32 ευρώ) αδυνατούσε να αντεπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις της, προερχόμενες και από την ανάληψη των ως άνω δανειακών της υποχρεώσεων προς τον πιστωτή της, τα οποία και σε συνδυασμό με την σοβαρή οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα μας και το υψηλό κόστος ζωής που επιβαρύνει τις ανάγκες διαβίωσής της, οικονομικά προβλήματα που ανατρέπουν οικονομικούς και οικογενειακούς προγραμματισμούς, οδηγήθηκε στο σημείο να αδυνατεί να ανταποκριθεί στις συμβατικές της αυτές υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα να περιέλθει χωρίς δική της υπαιτιότητα σε μόνιμη [η αδυναμία πληρωμών καθορίζεται με βάση τη σχέση οφειλών και παροντική ρευστότητας, αφού ληφθεί υπόψη και η προβλεπόμενη για το εγγύς μέλλον εξέλιξη της ρευστότητας του οφειλέτη. Εφόσον η σχέση αυτή είναι αρνητική με την έννοια ότι η ρευστότητά του δεν του επιτρέπει να ανταποκριθεί στον όγκο των οφειλών του, υπάρχει μόνιμη αδυναμία πληρωμών] και διαρκή αδυναμία να πληρώσει τις ανωτέρω ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές της, για την αποπληρωμή των οποίων η αιτούσα έπρεπε να καταβάλει μηνιαίως το ποσό των 566,00 ευρώ [900,94 ευρώ οι μηνιαίες αποδοχές της κατά τον χρόνο κατάθεσης της ενδίκου αιτήσεως – 537,00 ευρώ οι μηνιαίες εύλογες δαπάνες διαβίωσης για έναν ενήλικα = 363,94 ευρώ, το οποίο δεν αρκούσε για την αποπληρωμή των δανειακών της υποχρεώσεων], απορριπτομένης, επομένως, ως ουσιαστικά αβάσιμης της ένστασης περί δόλιας περιέλευσης της αιτούσας σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών. Περαιτέρω, στην περίπτωση του Ν. 3869/2010, ο νομοθέτης εκκινεί, από την αφετηριακή βάση της προστασίας του οφειλέτη από τον κίνδυνο της κοινωνικής περιθωριοποιήσεώς του. Σε μακροοικονομικό επίπεδο, η περιθωριοποίηση ενός μεγάλου αριθμού υπερχρεωμένων οφειλετών επάγεται μείωση ή και εκμηδένιση της καταναλωτικής τους δυνάμεως με σημαντικές επιπτώσεις στην εύρυθμη λειτουργία μίας οικονομίας που (πλέον) στηρίζεται σε σημαντικό βαθμό στην κατανάλωση αγαθών. Επομένως, η μέριμνα για τη διευθέτηση του φαινομένου της υπερχρεώσεως επιτάσσεται τόσο για λόγους δημοσίου συμφέροντος όσο και από την υπερχρέωση σεβασμού της αξίας του οφειλέτη ως ανθρώπου. Η τελευταία επιτάσσει τη χορήγηση στον υπερχρεωμένο οφειλέτη μίας δεύτερης ευκαιρίας για την επάνοδο του στην οικονομική και κοινωνική ζωή, ήτοι, στα πλαίσια του γενικότερου πνεύματος του Ν. 3869/2010, ο οποίος παρέχει τη δυνατότητα της ρύθμισης για το φυσικό πρόσωπο των χρεών του με απαλλαγή από αυτά, η οποία (ρύθμισης) βρίσκει νομιμοποίηση ευθέως στο ίδιο κράτος δικαίου που επιτάσσει να μην εγκαταλειφθεί ο πολίτης σε μία χωρίς διέξοδο και προοπτική κατάσταση από την οποία, άλλωστε και οι πιστωτές δεν μπορούν να αντλήσουν κανένα κέρδος, απορριπτομένης, επομένως, ως ουσιαστικά αβάσιμης της προβαλλόμενης ένστασης περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος της αιτούσας. Λαμβανομένων περαιτέρω υπ’ όψιν των όσων ανωτέρω εκτέθηκαν, το μηνιαίο καταβλητέο (δυνάμενο να καταβληθεί, λαμβανομένων υπόψιν και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει) χρηματικό ποσό, ανέρχεται σε 200,00 ευρώ Χ 60 μήνα και όχι το προτεινόμενο από την αιτούσα, ποσό των 100,00 ευρώ. Το ποσό αυτό θα καταβάλλεται μηνιαίως στον ανωτέρω πιστωτή, συμμέτρως, ήτοι αναλόγως με το μέγεθος των απαιτήσεων του κατά της αιτούσα, με έναρξη από τον πρώτο μήνα μετά τη δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Όπως δε προκύπτει το υπόλοιπο των απαιτήσεων του ανωτέρω πιστωτή μετά τις καταβολές επί 5ετία ανέρχεται στο ποσό των 58.161,80 ευρώ (70.161,80 ευρώ – 12.000,00 ευρώ), ήτοι υπερβαίνει το 80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας της, το οποίο ανέρχεται σε 53.802,00 ευρώ και ως εκ τούτου το ποσό που καλείται η αιτούσα να καταβάλει, για την διάσωση της κύριας κατοικίας της, ανέρχεται σε 53.802,00 ευρώ. Η παραπάνω λοιπόν πρώτη ρύθμιση θα συνδυαστεί με την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2 Ν. 3869/2010, εφόσον με τις καταβολές επί 5ετία της πρώτης ρύθμισης δεν επέρχεται πλήρης εξόφληση των απαιτήσεων του πιστωτή της αιτούσας και προβάλλεται αίτημα εξαίρεσης της κύριας κατοικίας της από την εκποίηση, μετά το οποίο-εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του νόμου-είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο. Η αποπληρωμή του ποσού που θα καταβάλει η αιτούσα στα πλαίσια αυτής της ρύθμισης, θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με σταθερό επιτόκιο, που θα ισχύει, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα για τον οποίο θα υφίσταται μέτρηση κατά τον χρόνο της καταβολής, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Θα ξεκινήσει μετά παρέλευση πέντε (5) ετών από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, ο δε χρόνος τοκοχρεωλυτικής εξόφλησης του ποσού αυτού πρέπει να οριστεί σε είκοσι (20) έτη, λαμβανομένου υπόψη του συνολικού χρέους της αιτούσας, της οικονομικής της δυνατότητας και της ηλικίας της, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Επειδή, οι απαιτήσεις πιστωτών που έχουν εμπράγματη ασφάλεια στο ακίνητο της κύριας κατοικίας ικανοποιούνται προνομιακά από τις καταβολές που γίνονται σε εκτέλεση της συγκεκριμένης ρύθμισης. Επειδή, η προτεραιότητα μεταξύ των ενυπόθηκων δανειστών κανονίζεται κατά τη χρονολογική τάξη της εγγραφής της υποθήκης τους (ΑΚ 1272, 1300). Επειδή, οι απαιτήσεις ενέγγυων πιστωτών για την ικανοποίηση των οποίων δεν αρκεί το υπέγγυο ακίνητο, αντιμετωπίζονται ως απαιτήσεις ανέγγυων πιστωτών. Επειδή, σε περίπτωση που μετά την προνομιακή ικανοποίηση των εμπραγμάτως εξασφαλισμένων πιστωτών δεν καλύφθηκε το 80% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, οι ανέγγυοι πιστωτές ικανοποιούνται συμμέτρως μέχρι τη συμπλήρωση του ποσοστού αυτού από τις μηνιαίες δόσεις της παρούσας. Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της ρύθμισης, η αιτούσα θα καταβάλει στην καθ’ ης- πιστώτριά της το ποσό των 224,17 ευρώ για την μερική ικανοποίηση της οφειλής της εκ της υπ’ αριθμ. ………….. συμβάσεως στεγαστικού δανείου, η οποία είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένη με υποθήκη και προηγείται χρονολογικά από την δεύτερη, ενώ για το υπόλοιπο αυτής της απαίτησης αυτής, καθώς και για την δεύτερη απαίτηση, επειδή καλύφθηκε το 80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας, η καθ’ ης πιστώτρια δεν δύναται να ικανοποιηθεί από τις καταβολές της ρύθμισης αυτής. Τέλος, οι πραγματοποιηθείσες δυνάμει της από 10-3-2015 χορηγηθείσας προσωρινής διαταγής, καταβολές θα συνυπολογισθούν στο ανωτέρω χρονικό διάστημα και θα αφαιρεθούν τους τελευταίους μήνες της εικοσαετίας πριν την λήξη του.
Κατόπιν λοιπόν των ανωτέρω εκτιθέμενων η ένδικη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, και να ρυθμιστούν οι οφειλές της αιτούσας με σκοπό την απαλλαγή της, εξαιρουμένης, κατά τα ως άνω, της εκποίησης της κύριας κατοικίας της, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας, η οποία (απαλλαγή) θα επέλθει, σύμφωνα με το νόμο (άρθρο 11 παρ. 1 του Ν. 3869/2010), μετά την κανονική εκτέλεση των υποχρεώσεων που της επιβάλλονται με την παρούσα απόφαση. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 6 του άρθρου 8 του Ν. 3869/2010.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την αιτούσα να καταβάλλει μηνιαίως στον καθ’ ου-πιστωτή αυτής, για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών και εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μηνός, με έναρξη από τον πρώτο μήνα, μετά τη δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως, τα εξής : 1) για την εκ της υπ’ αριθμ. ………… συμβάσεως στεγαστικού δανείου, απαίτηση, το ποσό των εκατόν ογδόντα έξι ευρώ και ενενήντα τέσσερα λεπτών (186,94 ευρώ) και 2) για την εκ της υπ’ αριθμ. …………συμβάσεως στεγαστικού δανείου, απαίτηση, το ποσό των δέκα τριών ευρώ και έξι λεπτών (13,06 ευρώ).
ΔΕΧΕΤΑΙ την πρόταση της αιτούσας για μη εκποίηση της κυρίας αυτής κατοικίας, ήτοι ενός διαμερίσματος (οριζόντια ιδιοκτησία) του ισογείου ορόφου (Ι-1) διώροφης οικοδομής που κείται στην περιφέρεια του Δήμου Ηλιούπολης και ειδικότερα στο Β΄ Τομέα του Συνοικισμού Ηλιούπολης και επί της οδού Π……… ..-…, επιφανείας 85,40 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του τμήματος οικοπέδου 350/000, που αντιστοιχούν σε μέτρα τετραγωνικά 64,77 εξ αδιαιρέτου, έτους κατασκευής 1995, του οποίου είναι κυρία σε ποσοστό 100%.
ΟΡΙΖΕΙ το μηνιαίως καταβλητέο από την αιτούσα στον καθ’ ου η αίτηση-πιστωτή αυτού, για την αναφερομένη στην αμέσως ανωτέρω διάταξη αιτία, ποσό, και για χρονικό διάστημα είκοσι (20) ετών, στο ποσό των διακοσίων είκοσι τεσσάρων ευρώ και δέκα επτά λεπτών (224,17 ευρώ), για την μερική ικανοποίηση της εκ της υπ’ αριθμ. ………… συμβάσεως στεγαστικού δανείου απαίτησής της. Η καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα ξεκινήσει μετά την παρέλευση πέντε (5) ετών από την δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως και θα γίνεται εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μηνός, εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με σταθερό επιτόκιο, που θα ισχύει, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος κατά τον τελευταίο μήνα για τον οποίο θα υφίσταται μέτρηση κατά τον χρόνο της καταβολής, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Τέλος, οι πραγματοποιηθείσες δυνάμεις της από 10-3-2015 χορηγηθείσας προσωρινής διαταγής, καταβολές θα συνυπολογισθούν στο ανωτέρω χρονικό διάστημα και θα αφαιρεθούν τους τελευταίους μήνες της εικοσαετίας πριν την λήξη του.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα στις 5-4-2018 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση του Δικαστηρίου τούτου, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Α……… Λ….. Μ…….. Α………….