Κι όμως ακόμα εκδίδονται πολύ καλές αποφάσεις από τα Ειρηνοδικεία. Οι πελάτες του γραφείου μας καταλήγουν με πολύ καλές αποφάσεις

 

 

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ

ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Ν. 3869/2010

 

Αριθμός 165/2019

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ

Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Χριστίνα Μπρούσαλη και τη Γραμματέα Μαρία Ευσταθιάδου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 9 Οκτωβρίου 2018, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: …. του … και της …, κατοίκου … Αττικής, οδός … αρ. .., ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Άννας Κορσάνου. Και

ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ – ΜΕΤΕΧΟΥΣΑΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΠΙΣΤΩΤΡΙΑΣ, η οποία κατέστη διάδικος μετά τη νόμιμη κλήτευσή της (άρθρο 5 ν. 3869/2010 και 748 παρ. 2 ΚΠολΔ): της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «….», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός … αρ. .., όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της …

Ο αιτών με την από 18-12-2015 κλήση του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1372/18-12-2015, δικάσιμος της οποίας ορίστηκε αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, ζήτησε να προσδιοριστεί σε συντομότερη δικάσιμο η συζήτηση της από 17-10-2014 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1283/24-10-2014 αίτησής του, με την οποία ζητούσε όσα αναφέρονται σε αυτή, η συζήτηση της οποίας είχε αρχικά οριστεί για τη δικάσιμο της 09-01-2019.

Εκφωνήθηκε η υπόθεση από τη σειρά του οικείου πινακίου.

Ακολούθησε συζήτηση όπως σημειώνεται στα πρακτικά.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Νόμιμα φέρεται για συζήτηση σε συντομότερη δικάσιμο ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού η από 17-10-2014 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1283/24-10-20 αίτηση με την από 08-12-2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1372/18-12-2015 κλήση του αιτούντος, κατ’ εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 2 των μεταβατικών διατάξεων της ΥΠΟΠΑΡ. Α4 του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015, η οποία αίτηση είχε οριστεί αρχικά για τη δικάσιμο της 09-01-2019 ήτοι πέραν της τριετίας από την έναρξη ισχύος του ως άνω νόμου (19-8-2015).

Με την κρινόμενη αίτηση, όπως το περιεχόμενό της συμπλήρωσε παραδεκτά η πληρεξούσια δικηγόρος του αιτούντος, με προφορική δήλωσή της στο ακροατήριο η οποία καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά και με τις έγγραφες προτάσεις που νόμιμα κατέθεσε, ο αιτών, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τους πιστωτές του, που αναφέρονται στην περιεχόμενη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση, ζητεί να ενταχθεί στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του ν. 3869/2010 για ρύθμιση των χρεών του με την εξαίρεση από τη ρευστοποίηση της αναφερομένης σ’ αυτήν κύριας κατοικίας του καθώς και του περιγραφόμενου οχήματος του για τους εκτιθέμενους λόγους, αφού ληφθούν υπόψη η οικονομική, περιουσιακή και οικογενειακή του κατάσταση που εκθέτει αναλυτικά. Περαιτέρω, ζητεί να αναγνωριστεί ότι με την τήρηση της ρύθμισης των οφειλών του θα απαλλαγεί έναντι των πιστωτών του από τα υπόλοιπα των χρεών του.

Η ως άνω αίτηση εισάγεται παραδεκτά ενώπιον του παρόντος αρμοδίου καθ’ ύλη και κατά τόπο Δικαστηρίου της περιφέρειας της κατοικίας του αιτούντος κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρο 3 ν. 3869/2010). Είναι δε αρκούντως ορισμένη, εφόσον εμπεριέχει όλα τα κατά το νόμο απαραίτητα στοιχεία για το ορισμένο αυτής, απορριπτόμενης της ενστάσεως αοριστίας της καθ’ ης πιστώτριας, ενώ από την αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία, προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη σχετική αίτηση του αιτούντος στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει εκδοθεί προγενέστερη απόφαση για τη διευθέτηση των οφειλών του με απαλλαγή του από υπόλοιπα χρεών του, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτηση του για ουσιαστικούς λόγους (άρθρο 13 παρ. 2 Ν. 3869/2010). Περαιτέρω η αίτηση είναι νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 8, 9 και 11 του ν. 3869/2010, πλην του αιτήματος της αναγνώρισης ότι μετά την τήρηση της ρύθμισης έναντι των πιστωτών του ο αιτών θα απαλλαγεί από το υπόλοιπο των χρεών του, αφού σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 το αίτημα αυτό υποβάλλεται στο Δικαστήριο με μεταγενέστερη αίτηση του οφειλέτη και επ’ αυτής το Δικαστήριο εκδίδει απόφαση, με την οποία πιστοποιεί την απαλλαγή του οφειλέτη από τα υπόλοιπα των χρεών του, εφόσον διαπιστώσει ότι πληρούνται οι κατά νόμο προϋποθέσεις. Συνεπώς κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη η αίτηση πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι δεν έχει επιτευχθεί συμβιβασμός μεταξύ του αιτούντος και της καθ’ ης πιστώτριας.

Από την εκτίμηση της ανωμοτί εξέτασης του αιτούντος στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, όπως αυτή περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, από τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται αυτεπαγγέλτως υπόψη από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚπολΔ) σε συνδυασμό με την αυτεπάγγελτη έρευνα των γεγονότων (άρθρο 744 ΚπολΔ) αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Ο αιτών, ηλικίας .. ετών (γεννηθείς το …), είναι έγγαμος με την …, ηλικίας .. ετών (γεννηθείσα το …) και πατέρας ενός τέκνου, ηλικίας .. ετών (γεννηθέντος το …). Ο ίδιος κατά το χρόνο συζήτησης της υπό κρίση αίτησης εξακολουθεί όπως και κατά το χρόνο κατάθεσης και εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος σε επιχείρηση με την επωνυμία «….» με την ειδικότητα του ψήστη με μηνιαίες αποδοχές 666,26 ευρώ καθαρά (βλ. εξοφλητική απόδειξη μισθοδοσίας Ιούλιος 2018) πλέον μηνιαίας αναλογίας δώρων και επιδομάτων, ώστε πλέον τούτης (της μηνιαίας αναλογίας δώρων και επιδομάτων) το καθαρό μηνιαίο του εισόδημα να ανέρχεται σε 777,00 ευρώ περίπου. Η σύζυγός του κατά τη συζήτηση όπως κατά το χρόνο κατάθεσης της αίτησης, είναι άνεργη εγγεγραμμένη στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ από την 18/05/2015 (βλ. την από 16-08-2018 βεβαίωση του ΟΑΕΔ). Η ενήλικη θυγατέρα του αιτούντος δεν αποδείχθηκε ότι στην παρούσα φάση δεν έχει τη δυνατότητα να αναζητήσει εργασία κατάλληλη για την ηλικία της και κατά την κρίση του Δικαστηρίου δεν εμπίπτει στην έννοια του
 

προστατευόμενου μέλους. Ο αιτών διαμένει μαζί με την οικογένεια του στον … Αττικής σε ιδιόκτητο διαμέρισμά του. Όσον αφορά την περιουσιακή κατάσταση του αιτούντος όπως προκύπτει από τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα αποδεικτικά έγγραφα, είναι δικαιούχος: δικαιώματος πλήρους κυριότητας κατά ποσοστό 100% εξ αδιαιρέτου επί του υπ’ αρ. Α2 διαμερίσματος του πρώτου (Α) πάνω από το ισόγειο ορόφου πολυκατοικίας, που βρίσκεται στο Δήμο … και επί της οδού …. αριθ. .., επιφάνειας 50,25 τ.μ., έτους κατασκευής το 1971 και αντικειμενικής αξίας 36.180,00 ευρώ (βλ. φύλλο υπολογισμό αντικειμενικής αξίας ακινήτου φορ. έτους 2019 υπογεγραμμένο από τη Συμβολαιογράφο … Μ.Β.Μ.), η οποία ως άνω κατοικία αποτελεί την κύρια κατοικία του αιτούντος γι’ αυτό και υποβάλλεται αίτημα εξαίρεσης της από την εκποίηση. Τέλος ο αιτών είναι ιδιοκτήτης, ενός ΙΧΕ αυτοκινήτου, με αριθμό κυκλοφορίας …, μάρκας Seat Cordoba, 1390 κυβικών, με ημερομηνία πρώτης άδειας κυκλοφορίας το έτος 2005. Πέραν των ανωτέρω ο αιτών δεν προέκυψε ότι διαθέτει άλλο ακίνητο ή αξιόλογο κινητό περιουσιακό στοιχείο.

Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι, ο αιτών, σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της αίτησης, είχε αναλάβει το παρακάτω πιστωτικό προϊόν για το οποίο σύμφωνα με σχετική βεβαίωση έχει την κάτωθι οφειλή που σύμφωνα με το νόμο θεωρείται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμη και δεδομένου ότι πρόκειται για απαίτηση εμπραγμάτως εξασφαλισμένη με προσημείωση υποθήκης στην προαναφερόμενη κύρια κατοικία του αιτούντος συνεχίζει να εκτοκίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο εκδόσεως της απόφασης. Ειδικότερα ο αιτών ανέλαβε: από την «…» στεγαστικό δάνειο (αρ. σύμβασης 650001147821) για το οποίο οφείλει μέχρι 11-11-2015 για κεφάλαιο, τόκους και έξοδα συνολικά 46.864,98 ευρώ, απαίτηση εμπραγμάτως εξασφαλισμένη με προσημείωση υποθήκης Α’ τάξεως επί της ανωτέρω κύριας κατοικίας του για ποσό 48.600,00 ευρώ.

Ο αιτών από το 2014 έχει περιέλθει σταδιακά, σε μόνιμη και γενική αδυναμία να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές του καθ’ όσον τα έσοδά του, συγκρινόμενα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του από τις παραπάνω δανειακές συμβάσεις δεν του επιτρέπουν να ανταποκριθεί στην εξυπηρέτηση του κύριου όγκου των χρεών του ταυτόχρονα με την αξιοπρεπή κάλυψη των βιοτικών του αναγκών, ενώ η αρνητική σχέση μεταξύ της ρευστότητας του αιτούντος και των οφειλών του, δεν αναμένεται να βελτιωθεί στο εγγύς μέλλον, ενόψει της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας. Η δε αδυναμία του αυτή οφείλεται στις δυσμενείς και αιφνίδιες αλλαγές των οικονομικών του συνθηκών. Η ανάληψη του επίδικου πιστωτικού προϊόντος συντελέστηκε το 2011 και αφορούσε τη συγκέντρωση παλαιότερων οφειλών του αιτούντος και συγκεκριμένα οφειλή από πιστωτική κάρτα που έχει αναλάβει το 2001 και οφειλή από καταναλωτικό δάνειο που του χορηγήθηκε το 2008, το οποίο χρησιμοποίησε για να ανακαινίσει το διαμέρισμά του. Κατά το χρόνο που ο αιτών συμβλήθηκε στα αρχικά πιστωτικά προϊόντα το οικογενειακό εισόδημα ήταν υψηλότερο, καθόσον και ο ίδιος και η σύζυγός του εργάζονταν στην επιχείρηση με την επωνυμία …., και του επέτρεπε να εκπληρώνει κανονικά τις ειλημμένες υποχρεώσεις του. Ακόμα και μετά την απώλεια των θέσεων εργασίας τους στην ανωτέρω επιχείρηση, ο αιτών από το 2009 μέσω της νέας εργασίας του στην

 

τωρινή εργοδότριά του και παρά τη μείωση που είχε επέλθει στο οικογενειακό εισόδημα, δεδομένου ότι η σύζυγός του δεν κατάφερε να ξαναεργαστεί, παρέμενε ασυνεπής στις υποχρεώσεις του. Ωστόσο λόγω της σταδιακής μείωσης που υπέστη στο εισόδημα του (όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά φορολογίας εισοδήματος το εισόδημα του για το για το οικ. Έτος 2010 (χρήση 2009) ανερχόταν στο ποσό των 17.023,28 ευρώ με τα αυτοτελώς φορολογούμενα ποσά, ενώ το οικ. έτος 2012 (χρήση 2011) είχε περιοριστεί στο ποσό των 13.217,10 ευρώ) και προκειμένου να συνεχίσει να αποπληρώνει τις οφειλές του κατέφυγε στη συγκέντρωσή τους μέσω της ανάληψης του επίδικου δανείου. Ωστόσο η γενικότερη οικονομική κρίση της χώρας, την οποία ο αιτών δεν μπορούσε να προβλέψει και η συνεπεία αυτής περαιτέρω συρρίκνωση του εισοδήματος του (για το φ. έτος 2014 το εισόδημά του περιορίστηκε στο ποσό των 9.476,87 ευρώ), σε συνδυασμό με την ανεργία της συζύγου του που εξελίχθηκε μακροχρόνια, αποτέλεσαν τις αιτίες που τον περιέφεραν σε μόνιμη και γενική αδυναμία να πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές του. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι και το χρονικό διάστημα μετά την κατάθεση της αίτησης η κατάσταση μόνιμης και γενικής αδυναμίας πληρωμών παραμένει και ο αιτών δεν έχει καταφέρει να εξέλθει αυτής (ενδεικτικά σύμφωνα με το εκκαθαριστικό σημείωμα φορ. εισοδήματος για το φορ. έτος 2017 το εισόδημά του διαμορφώθηκε στο ποσό των 10.441,40 ευρώ). Συνεπώς από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο αιτών έχει περιέλθει χωρίς δική του υπαιτιότητα σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του απορριπτομένης της ένστασης δόλιας περιέλευσης που προέβαλε η καθ’ ης λόγω αλόγιστου δανεισμού, ενώ γνώριζε την εισοδηματική του κατάσταση, καθόσον δεν βρισκόταν κατά τον χρόνο ανάληψης των υποχρεώσεών του σε οικονομική αδυναμία, ούτε υπήρχε τότε δυνατότητα πρόβλεψης τέτοιας αδυναμίας τουλάχιστον για το εγγύς μέλλον, όσο δηλαδή μπορούσε να προβλέψει με βάση τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα της εποχής. Η προβαλλόμενη δε περί καταχρηστικότητας της ένδικης αίτησης ένσταση, η οποία στηρίζεται στο ότι η πρόταση στο σχέδιο διευθέτησης που εμπεριέχεται στην αίτηση αντίκειται στη διάταξη του αρθ. 281 ΑΚ, υπό τα εκτιθέμενα αυτά περιστατικά στερείται νομικής βασιμότητας, καθόσον το σχέδιο διευθέτησης των οφειλών καθορίζεται κατά την ελεύθερη κρίση του οφειλέτη, χωρίς κάποιο περιορισμό, αρκεί να είναι επαρκώς προσδιορισμένο ώστε να μπορεί να προκαλέσει τη συναίνεση των πιστωτών και τη σύναψη δικαστικού συμβιβασμού (βλ. σχετ. και Ειρ. Πατρ. 266/2014 Νόμος).

Επομένως, κατόπιν των προεκτεθέντων, συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στη ρύθμιση του νόμου 3869/2010, εφ’ όσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο, στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, τα χρέη του δεν περιλαμβάνονται στα εξαιρούμενα της ρύθμισης και έχει ήδη περιέλθει σε κατάσταση μόνιμης και γενικής αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών του. Ο αιτών δεν διαθέτει αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία, πρόσφορα προς ρευστοποίηση, πλην του προαναφερόμενου ακινήτου που αποτελεί την κύρια κατοικίας του για την οποία υποβάλλεται αίτημα εξαίρεσης, καθώς το όχημά του δεν αναμένεται ότι θα προκαλέσει αγοραστικό ενδιαφέρον και ότι θα προκύψει κάποιο τίμημα αξιόλογο για την ικανοποίηση της πιστώτριας του λαμβανομένων υπόψη και των εξόδων της
 

διαδικασίας εκποίησης, η οποία κρίνεται τελικά ασύμφορη και μη απαραίτητη. Για το λόγο αυτό το Δικαστήριο πρέπει να προχωρήσει σε ρύθμιση των οφειλών του αρχικά με τον ορισμό μηνιαίων καταβολών απευθείας από τα εισοδήματά του προς την πιστώτριά του επί τριετία (3 έτη) που θα αρχίσουν από τον πρώτο μετά την δημοσίευση της παρούσας απόφασης μήνα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 2 του Ν. 3869/2010.

Λαμβανομένων δε υπόψη των εισοδημάτων του αιτούντος, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί κατά τον χρόνο συζήτησης της υπό κρίση αίτησης, και σταθμιζομένων των δαπανών διαβίωσης του, το Δικαστήριο κρίνει ότι το ποσό που μπορεί να διατεθεί για την ικανοποίηση της πιστώτριας ανέρχεται στα 50,00 ευρώ μηνιαίως το οποίο βρίσκεται μέσα στις οικονομικές του δυνατότητες. Ωστόσο το τελικό ποσό, στο οποίο θα διαμορφωθεί η δόση της ρύθμισης κατ’ άρθρο 8 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, θα υπολογιστεί, κατά την διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2β του Ν. 3869/2010, που προστέθηκε με τις διατάξεις του Ν. 4549/2018 και δυνάμει του άρθρου 68 παρ. 8 του Ν. 4549/2018 εφαρμόζεται και στις δίκες, που είναι εκκρεμείς κατά την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού, σύμφωνα με την οποία «κατά το χρονικό διάστημα των καταβολών της παραγράφου 2 του άρθρου 8 το δικαστήριο κατανέμει το ποσό που μπορεί να καταβάλει ο οφειλέτης μεταξύ της ρύθμισης οφειλών του άρθρου 8 και του σχεδίου διευθέτησης οφειλών του παρόντος άρθρου, διασφαλίζοντας ότι οι πιστωτές δεν θα βρεθούν χωρίς τη συναίνεσή τους σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν, στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης», μετά και τον υπολογισμό της δόσης της ρύθμισης κατ’ άρθρο 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010.

Η παραπάνω πρώτη ρύθμιση με την οποία δεν εξοφλούνται οι απαιτήσεις της καθ’ ής έναντι του αιτούντος, θα συνδυαστεί με την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2 ν. 3869/10, εφ’ όσον υποβάλλεται αίτημα εξαίρεσης της κατοικίας του από την εκποίηση, μετά το οποίο αυτή είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο, αφού και η αντικειμενική της αξία ανέρχεται στο ποσό των 36.180,00 ευρώ, δεν υπερβαίνει δηλαδή το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας, προσαυξημένο κατά 50%, όπως απαιτείται για την εξαίρεση της από την εκποίηση, σύμφωνα με τη διάταξη του αρθρ. 9 παρ. 2 ν. 3869/2010. Εν προκειμένω, για τον υπολογισμό της δόσης του ανταλλάγματος για τη διάσωση της κύριας κατοικίας, θα ληφθεί υπόψη η αντικειμενική αξία του ακινήτου, σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τον ν. 4161/2013, αφού ο ν. 4346/2015, ο οποίος προβλέπει για το σχέδιο διευθέτησης του άρθρου 9 παρ. 2 τη λήψη υπόψη της εμπορικής αξίας του ακινήτου, δεν έχει αναδρομική ισχύ (άρθρο 9 παρ. 1 εδ. τελευταίο). Προς διάσωση λοιπόν αυτής ο αιτών θα πρέπει να καταβάλει το 80% της αντικειμενικής της αξίας, δηλαδή το ποσό των 28.944,00 ευρώ (36.180,00 ευρώ X 80%). Ο χρόνος αποπληρωμής του ποσού αυτού θα πρέπει να οριστεί σε 25 χρόνια, λαμβανομένων υπόψη ότι η επίδικη σύμβαση στεγαστικού δανείου είχε διάρκεια μεγαλύτερη των 20 ετών και δη διάρκεια 300 μηνών, του ύψους του χρέους που πρέπει να πληρώσει για τη διάσωση της κατοικίας του, της οικονομικής του δυνατότητας και της ηλικίας του. Έτσι, το ποσό που θα καταβάλει ο αιτών στα πλαίσια αυτού του σκέλους της ρύθμισης θα ανέρχεται σε 96,48 ευρώ μηνιαίως (28.944,00 :
 

300 μήνες). Ακολούθως, με τη διάταξη του 9 παρ. 2β του Ν. 3869/2010, που προστέθηκε με το άρθρο 62 του ν. 4549/2018, κατά το χρονικό διάστημα των καταβολών της τριετίας της πρώτης ρύθμισης, ήτοι δεν προβλέπεται η χορήγηση περιόδου χάριτος ανάμεσα στις δύο ρυθμίσεις του άρθρου 8 παρ. 2 και 9 παρ. 2, γεγονός που επισημαίνεται και στην αιτιολογική έκθεση του ως άνω νόμου. Επομένως, η καταβολή των δόσεων για τη διάσωση της κατοικίας του αιτούντος θα ξεκινήσει από τον επόμενο μήνα από τη δημοσίευση της απόφασης. Η αποπληρωμή του παραπάνω ποσού θα γίνει, σύμφωνα με το νόμο, εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με σταθερό επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος. Μετά την εξάντληση του ποσού με το οποίο συμπληρώνεται το ποσό που ορίστηκε για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του ο αιτών απαλλάσσεται από το υπόλοιπο των χρεών του, καθώς δεν μπορεί από το νόμο να επιβληθεί άλλη υποχρέωση σε αυτόν.

Περαιτέρω, από την γραμματική διατύπωση της προαναφερόμενης διάταξης του άρθρου 9 παρ. 2β του Ν. 3869/2010, που προστέθηκε με τις διατάξεις του Ν. 4549/2018, πέρα από το ότι όπως προεκτέθηκε δεν προβλέπεται πλέον η χορήγηση περιόδου χάριτος για την έναρξη των καταβολών του άρθρου 9 παρ. 2, επιπλέον προκύπτει ότι προϋπόθεση της κατανομής μεταξύ των καταβολών της παρ. 2 του άρθρου 8 και της παρ. 2 του άρθρου 9 του Ν. 3869/2010 είναι η δυνατότητα του οφειλέτη («μπορεί» κατά την διατύπωση του νόμου). Εντεύθεν συνάγεται ότι αν ο οφειλέτης δεν έχει εισοδήματα που να του επιτρέπουν να κάνει καταβολές στα πλαίσια της παρ. 2 του άρθρου 8 του νόμου, τότε δεν τίθεται θέμα κατανομής και προσδιορισμού καταβολών στα πλαίσια της παρ. 2 του άρθρου 8 του νόμου, αλλά θα προσδιοριστούν μόνο καταβολές στα πλαίσια της παρ. 2 του άρθρου 9 του νόμου, γιατί έτσι διασφαλίζεται η ικανοποίηση των πιστωτών για να μη βρεθούν σε χειρότερη θέση από εκείνη στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης (Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, Συμπλήρωμα στην 4η έκδοση, 2018, σελ. 127, καθώς και αιτιολογική έκθεση Ν. 4549/2018). Στην προκειμένη περίπτωση, με βάση τα ανωτέρω, αφού κρίθηκε ότι ο αιτών μπορεί να καταβάλλει στην πιστώτρια του το ποσό των 50,00 ευρώ, ωστόσο η δόση του άρθρου 9 παρ. 2 ορίστηκε στο ποσό των 96,48 ευρώ, συνεπώς η δόση του άρθρου 8 παρ. 2 ορίζεται μηδενική (0,00€), χωρίς επανεξέταση της υπόθεσης. Οι δε μηδενικές μηνιαίες καταβολές κατ’ άρθρο 8 παρ. 2 θα ξεκινήσουν από τον πρώτο μήνα μετά την δημοσίευση της παρούσας.

Κατά συνέπεια των παραπάνω, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αίτηση ως βάσιμη και στην ουσία της και να ρυθμιστούν οι οφειλές του αιτούντος, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό. Η απαλλαγή του αιτούντος από κάθε υφιστάμενο υπόλοιπο οφειλής έναντι της πιστώτριας του θα επέλθει σύμφωνα με το Νόμο (άρθρο 11 παρ. 1 Ν. 3869/2010). Δικαστική δαπάνη στην παρούσα δίκη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ 6 του Ν.3869/2010.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.

 

 

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη του αιτούντος και καθορίζει μηδενικές καταβολές, για μία τριετία, η οποία ξεκινά από τον επόμενο μήνα από τη δημοσίευση της απόφασης.

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης την κύρια κατοικία του αιτούντος, ήτοι το υπ’ αρ. Α2 διαμέρισμα του πρώτου (Α) πάνω από το ισόγειο ορόφου πολυκατοικίας, που βρίσκεται στο Δήμο … και επί της οδού … αριθ. .., επιφάνειας 50,25 τ.μ., έτους κατασκευής το 1971, που του ανήκει κατά αποκλειστική και πλήρη κυριότητα.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον αιτούντα να καταβάλει προς την καθ’ ης πιστώτριά του για τη διάσωση της άνω κατοικίας του το ποσό των είκοσι οχτώ χιλιάδων εννιακοσίων σαράντα τεσσάρων ευρώ (28.944,00) το οποίο θα πληρωθεί σε τρακόσιες (300) μηνιαίες δόσεις, έκαστη εκ ποσού 96,48 ευρώ μηνιαίως, οι οποίες (δόσεις) θα είναι έντοκες, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με σταθερό επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος και θα αρχίσουν να καταβάλλονται το πρώτο 5νθήμερο έκαστου μήνα, αρχής γενομένης τον πρώτο, μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, μήνα.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στη Νίκαια στις 23 Μαΐου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ                       Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Χριστίνα Μπρούσαλη                  Μαρία Ευσταθιάδου