Προβλέπονται στο Νόμο ειδικές προϋποθέσεις για τη ρύθμιση οφειλών προς το Ελληνικό Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης;
Οποιαδήποτε συμφωνία ρύθμισης των χρεών της επιχείρησης προς το Ελληνικό Δημόσιο (που εκπροσωπείται στο πλαίσιο του παρόντος Νόμου από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων, Α.Α.Δ.Ε.) και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (που εκπροσωπούνται στο πλαίσιο του παρόντος Νόμου από το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών, Κ.Ε.Α.Ο.) πρέπει να πληροί σωρευτικά τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
Δεν επιτρέπεται να προβλέπει την αποπληρωμή οφειλών προς το Δημόσιο σε περισσότερες από 120 μηνιαίες δόσεις.
Δεν μπορεί να προβλέπει την τμηματική αποπληρωμή οφειλών προς το Δημόσιο ανά χρονικά διαστήματα που υπερβαίνουν το μήνα.
Δεν επιτρέπεται να προβλέπει την καταβολή μηνιαίας δόσης μικρότερης των 50 €.
Δεν επιτρέπεται να προβλέπει περίοδο χάριτος.
Δεν επιτρέπεται να προβλέπει ικανοποίηση απαιτήσεών του με άλλα ανταλλάγματα, αντί χρηματικού ποσού.
Με την επιφύλαξη των ανωτέρω κανόνων και των λοιπών ρυθμίσεων του άρθρου 15 Ν. 4469/2017, το Ελληνικό Δημόσιο και οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης προβαίνουν επιτρεπτά σε αναδιάρθρωση των απαιτήσεών τους, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας διαγραφής μέρους αυτών (βλ. άρθρο 15 παρ. 2 Ν. 4469/2017).
Ειδικότερους κανόνες περιλαμβάνει εν προκειμένω το άρθρο 15 παρ. 6 του Ν. 4469/2017 για συνολικό ποσό βασικής οφειλής προς το Δημόσιο που δεν ξεπερνά τις 20.000 €. Για το Ελληνικό Δημόσιο, ως «βασική οφειλή» νοείται το ποσό της οφειλής που αρχικά βεβαιώθηκε, χωρίς τους τόκους ή τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής που την επιβαρύνουν, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 4174/2013) ή τον Κ.Ε.Δ.Ε. (βλ. άρθρο 15 παρ. 12 Ν. 4469/2017). Εφόσον η βασική οφειλή δεν υπερβαίνει το ποσό των 20.000 €, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες (βλ. άρθρο 15 παρ. 6 Ν. 4469/2017):
– για βασικές οφειλές έως 3.000 €, η αποπληρωμή αυτών και των επ’ αυτών προσαυξήσεων ή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής θα γίνεται κατ’ ανώτατο όριο σε 36 μηνιαίες δόσεις, με ελάχιστη μηνιαία δόση τα 50 € και χωρίς τη δυνατότητα διαγραφής κανενός ποσού,
– για βασικές οφειλές από 3.000 € έως 20.000 €, η αποπληρωμή αυτών και των επ’ αυτών προσαυξήσεων ή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής θα γίνεται κατ’ ανώτατο όριο σε 120 μηνιαίες δόσεις, με ελάχιστη μηνιαία δόση τα 50 € και χωρίς τη δυνατότητα διαγραφής βασικής οφειλής.
Στη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών που καταρτίζεται στο πλαίσιο του Ν. 4469/2017 εντάσσονται οφειλές πρoς τον Ε.Φ.Κ.Α. που γεννήθηκαν μέχρι 31.12.2016 και είναι κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης βεβαιωμένες σύμφωνα με τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (Κ.Ε.Δ.Ε.) και τον άρθρο 101 Ν. 4172/2013, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι προσαυξήσεις ή τόκοι εκπρόθεσμης καταβολής. Επιπλέον, ο Νόμος περιέχει εν μέρει διαφορετικές ρυθμίσεις, ανάλογα με το αν το χρέος υφίσταται προς το Δημόσιο ή προς Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, λαμβάνοντας υπόψη τον ειδικότερο χαρακτήρα κάθε φορέα.
Υφιστάμενες ρυθμίσεις οφειλών προς το Δημόσιο, σύμφωνα με τους Ν. 4152/2013, Ν. 4174/2013, N. 4305/2014 και Ν. 4321/2015, εντάσσονται στο σχέδιο αναδιάρθρωσης οφειλών όπως έχουν διαμορφωθεί κατά την ημερομηνία έγκρισης της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών. Η τροποποίηση των ανωτέρω ρυθμίσεων είναι μόνο κατ’ εξαίρεση επιτρεπτή, στο βαθμό που η εφαρμογή τους καθιστά αδύνατη, λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική ικανότητα αποπληρωμής του, την αναδιάρθρωση των οφειλών του αιτούντος προς τους λοιπούς πιστωτές του, χωρίς αυτοί να περιέλθουν σε χειρότερη οικονομική θέση από εκείνη στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση ρευστοποίησης στο πλαίσιο διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης. Η τροποποίηση επί των υφιστάμενων ρυθμίσεων πραγματοποιείται με αύξηση του αριθμού των μηνιαίων δόσεων, οι οποίες δεν μπορούν, ωστόσο, να ξεπερνούν το ανώτατο όριο των 120 δόσεων.
Προβλέπεται ελάχιστο υποχρεωτικό περιεχόμενο για την αντιπρόταση που υποβάλλει ο πιστωτής στο πλαίσιο της διαδικασίας διαπραγμάτευσης;
Ναι. Σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 5 του Ν. 4469/2017, η αντιπρόταση του πιστωτή πρέπει να περιέχει τουλάχιστον:
Βασικά συμπεράσματα σχετικά με τη βιωσιμότητα της επιχείρησης του οφειλέτη.
Την αξία ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη και των συνοφειλετών που τυχόν έχουν συνυποβάλει την αίτηση από κοινού με τον οφειλέτη, εφόσον ο πιστωτής που υποβάλλει την αντιπρόταση δεν συναινεί με την αξία ρευστοποίησης που έχει δηλωθεί από τον οφειλέτη και τους συνοφειλέτες.
Τα ποσά που προτείνεται να καταβάλει ο οφειλέτης για την αποπληρωμή των οφειλών του, καθώς και το ποσό που προτείνεται να καταβάλουν οι συνοφειλέτες που έχουν συνυποβάλει αίτηση για την αποπληρωμή των οφειλών για τις οποίες ευθύνονται, εφόσον ο πιστωτής που υποβάλλει την αντιπρόταση δεν συναινεί με τα ποσά που προτάθηκαν από τον οφειλέτη και τους συνοφειλέτες.
Το συνολικό ποσό που πρέπει να πληρωθεί σε κάθε πιστωτή με τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών, λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης των πιστωτών και τους λοιπούς κανόνες του άρθρου 9 Ν. 4469/2017, καθώς και τους υποχρεωτικούς κανόνες για τη ρύθμιση των οφειλών προς δημόσιους φορείς βάσει του άρθρου 15 Ν. 4469/2017. Μάλιστα, το άρθρο 8 παρ. 5 περ. δ΄ Ν. 4469/2017 ορίζει ότι στην αντιπρόταση του πιστωτή πρέπει να επισυνάπτεται πίνακας κατάταξης για τη διανομή των ανωτέρω ποσών.
