Ένα τεράστιο πρόβλημα για χιλιάδες οικογένειες – Οι γονείς ανοίγουν εταιρεία στο όνομα του παιδιού τους και του φορτώνουν χρέη – Άρθρο της Άννας Κορσάνου
Ένα τεράστιο πρόβλημα που ταλανίζει σιωπηρά χιλιάδες οικογένειες είναι το γεγονός ότι ένας ελεύθερος επαγγελματίας, ένας επιτηδευματίας που ήταν ήδη βεβαρυμμένος με οφειλές, έβρισκε σαν λύση την έναρξη μιας νέας επιχείρησης, στο όνομα του παιδιού του. Στο επόμενο στάδιο, ο γονέας έκανε λανθασμένους οικονομικούς χειρισμούς, δημιουργούσε οφειλές και τις φόρτωνε στα παιδιά του. Ποιά είναι τώρα η λύση για τα καταχρεωμένα παιδιά του; Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Άννας Κορσάνου*:
«Οι γονείς μου άνοιξαν επιχείρηση στο όνομά μου και υπάρχουν πλέον χρέη. Εγώ δεν ήξερα τίποτα. Τι πρέπει να κάνω τώρα;
Το παραπάνω ερώτημα αποτελεί μια μικρή περίληψη, μια ελάχιστη διατύπωση ενός τεράστιου προβλήματος που ταλανίζει σιωπηρά χιλιάδες οικογένειες και είναι απόδειξη ότι το ζήτημα του ιδιωτικού χρέους όχι απλά δεν λύνεται, αλλά αλλάζει πρόσωπα και περνάει στις επόμενες γενεές. Ας ξεκινήσουμε όμως την ανάπτυξη του θέματος αυτού.
Σε πολλές περιπτώσεις ένας έμπορος, ένας ελεύθερος επαγγελματίας, ένας επιτηδευματίας που ήταν ήδη βεβαρυμμένος με οφειλές, ιδίως στο Δημόσιο και ήταν «μπλοκαρισμένος» συναλλακτικά λόγω των χρεών του έβρισκε σαν λύση την έναρξη μιας νέας επιχείρησης, που ουσιαστικά ήταν η ίδια επιχείρηση με την προηγούμενη, ως προς τη δραστηριότητα και το πελατολόγιο, αλλά στο όνομα του παιδιού του, που συνήθως ήταν ενήλικο μεν, αλλά σε μικρότερη ηλικία χωρίς ουσιαστικές γνώσεις σχετικά με τις συνέπειες και τις νομικές ευθύνες που έχει η δημιουργία μιας ατομικής επιχείρησης, ή μιας εταιρείας.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων η διαχείριση της επιχείρησης γινόταν αποκλειστικά από το γονέα και το παιδί-ιδιοκτήτης της επιχείρησης δεν είχε ιδέα σχετικά με τις επιχειρηματικές αποφάσεις και την οικονομική διαχείριση.
Στο επόμενο στάδιο, ο γονέας έκανε λανθασμένους οικονομικούς χειρισμούς, δημιουργούσε οφειλές, συνήθως δεν αποκάλυπτε τα προβλήματα στην οικογένεια του και για να μην δημιουργήσει ανησυχία, αλλά και για λόγους προσωπικού εγωισμού, δηλαδή για να μην φανεί ότι κάνει αποτυχημένες ενέργειες και με τον τρόπο αυτό τα χρέη συσσωρεύονταν.
Κάποια στιγμή, τυχαία συνήθως, η κατάσταση αποκαλύπτεται και τότε το παιδί κατανοεί ότι βρίσκεται χρεωμένο με χιλιάδες ευρώ και ασφαλώς αρχίζουν ενδοοικογενειακές προστριβές και επίρριψη ευθυνών. Όμως όσο μεγάλη κι αν είναι η συναισθηματική φόρτιση, η πραγματικότητα είναι όπως είναι.
Δηλαδή τα χρέη βαρύνουν αποκλειστικά τον επιτηδευματία, ή τον εταίρο, ή το διαχειριστή (ανάλογα με τη νομική μορφή της εταιρείας) και κανέναν άλλον, ιδίως οι οφειλές προς το Δημόσιο δημιουργούν αποκλειστικά βάρη σε αυτούς και έχουν και ποινικές κυρώσεις.
Ποια είναι η λύση στις καταστάσεις αυτές. Το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση της κατάστασης, ότι δηλαδή τα χρέη βαρύνουν αποκλειστικά το νέο ιδιοκτήτη της νέας επιχείρησης, δηλαδή το παιδί, στην περίπτωση μιας οικογένειας και αυτό δεν αλλάζει, ούτε τα χρέη μεταβιβάζονται, ούτε εξαφανίζονται.
Οι εξατομικευμένες ρυθμίσεις της εφορίας και το ΕΦΚΑ, ιδίως αν πρόκειται για υψηλές οφειλές είναι μη βιώσιμες. Το δεύτερο βήμα είναι να μάθει ο οφειλέτης το ακριβές ύψος των οφειλών και αυτό διότι συνήθως ο γονέας που κάνει τη διαχείριση και δημιούργησε τα χρέη δεν τα λέει όλα.
Πώς γίνεται αυτό;
Η πλατφόρμα εξωδικαστικού μηχανισμού με τη χρήση κωδικών taxis δίνει τη δυνατότητα άντλησης των οφειλών σε Δημόσιο και Τράπεζες ανά ΑΦΜ. Εδώ πρέπει να δοθεί προσοχή, καθώς σε περίπτωση για παράδειγμα μιας ομόρρυθμης εταιρείας τα χρέη της εταιρείας βαρύνουν και τους εταίρους, αλλά τα χρέη αυτά δεν εμφανίζονται στο ατομικό ΑΦΜ των εταίρων, αλλά στο ΑΦΜ της εταιρείας και έτσι πρέπει να αντληθούν με ξεχωριστή αίτηση με είσοδο στην πλατφόρμα του εξωδικαστικού μηχανισμού με κωδικούς taxis της εταιρείας, αλλιώς δεν τα βλέπει κανείς. Αν κάποιος δεν το γνωρίζει αυτό μπορεί να έχει χρέη που δεν τα βλέπει και δεν γνωρίζει ότι τα έχει.
Το τρίτο βήμα είναι να αποφασίσει με ποιο τρόπο θέλει να αντιμετωπίσει το θέμα αυτό των χρεών. Η πλατφόρμα εξωδικαστικού μηχανισμού δίνει τη δυνατότητα ρύθμισης σε 240 δόσεις (έως 240 δόσεις).
Το Δημόσιο παρουσιάζει πάντα μια πρόταση, που όμως δεν είναι διαπραγματεύσιμη, δεν αλλάζει, ενώ οι Τράπεζες δεν είναι υποχρεωμένες να προσέλθουν σε διαπραγμάτευση. Οι προσδοκίες για κούρεμα οφειλών καλό είναι να είναι χαμηλές, εν τούτοις είναι δυνατόν να προκύψει και διαγραφή.
Επίσης η πλέον αποτελεσματική λύση είναι η αίτηση πτώχευσης του οφειλέτη ως φυσικού προσώπου, όπου επέρχεται ολική απαλλαγή, όχι μια απλή ρύθμιση χρεών για όλα τα χρέη του προσώπου, δηλαδή και για τα ατομικά χρέη, αλλά και για τις οφειλές που έχει ως εταίρος μια εταιρείας, ή ως εγγυητής ή συνοφειλέτης δανείων. Το αντίβαρο είναι η ρευστοποίηση κινητής και ακίνητης περιουσίας, ενώ η προστασία της κύριας οικίας επιφυλάσσεται για ευάλωτους οφειλέτες με στενά εισοδηματικά κριτήρια».
Δημοσιεύτηκε στο protothema.gr στις 3/2/2023
