Ο νόμος 3869/2010, ή αλλιώς ο νόμος για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, όπως ονομάζεται, είναι ο νόμος εκείνος που προστατεύει όσους έχουν αναλάβει υποχρεώσεις από στεγαστικά ή επιχειρηματικά ή καταναλωτικά δάνεια ή πιστωτικές κάρτες και δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές. Ωστόσο, προκειμένου να υπαχθεί ένας δανειολήπτης στην προστατευτική δομή του νόμου, θα πρέπει να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις. Πρωτίστως, η προστατευτική ρύθμιση του νόμου αφορά φυσικά πρόσωπα με όποιον τρόπο κι αν έχουν αναλάβει τις υποχρεώσεις τους. Δηλαδή το πρόσωπο που επιθυμεί να υπαχθεί στις προστατευτικές διατάξεις του νόμου, δεν θα πρέπει να είναι έμπορος, δηλαδή δεν θα πρέπει να έχει πτωχευτική ικανότητα και θα πρέπει να έχει περιέλθει σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών.
Ο οφειλέτης έχει πλήρη ανικανότητα να εξοφλήσει τους πιστωτές του, λόγω έλλειψης ρευστότητας ή ανεπάρκειας αυτής, τόσο από τα ίδια μέσα του οφειλέτη όσο και από τα μέσα ρευστότητας τρίτων (χρηματοδοτών). Ως εκ τούτου ακόμα και η ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων, ικανών σε περίπτωση ρευστοποίησης να ικανοποιήσουν τους πιστωτές, δεν αναιρεί το χαρακτηρισμό της μόνιμης αδυναμίας πληρωμών.
Τέλος το σημαντικότερο στοιχείο της προϋπόθεσης που αφορά την αδυναμία πληρωμών, είναι η χωρίς δόλο περιέλευση στην κατάσταση αυτή. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι ενδιαφέρει ιδιαιτέρως και είναι κρίσιμο για την ευδοκίμηση ή όχι της αίτησης για υπαγωγή στο νόμο 3869/2010, η αιτία για την οποία οδηγήθηκε σε αυτήν την κατάσταση ο οφειλέτης. Δεν θα πρέπει, με άλλα λόγια, να υπάρχει το στοιχείο του δόλου κατά τη στιγμή που ανέλαβε τις υποχρεώσεις του ο οφειλέτης, δηλαδή να είχε δυνατότητα προς αποπληρωμή των χρεών του τη δεδομένη στιγμή της ανάληψης, η οποία αργότερα ανατράπηκε ή έπαυσε λόγω απροσδόκητων και μη προβλέψιμων γεγονότων και αστάθμητων παραγόντων.
Τις προϋποθέσεις αυτές, πληρούσε σε πρόσφατη υπόθεση του γραφείου μας οφειλέτης, ο οποίος θέλησε να υπαχθεί στις προστατευτικές διατάξεις του νόμου 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα πρόσωπα. Πράγματι, η απόφαση που εξέδωσε το Ειρηνοδικείο Αθηνών, ενέταξε το δανειολήπτη αυτό στην προστατευτική ρύθμιση του νόμου και διέταξε την καταβολή συνολικού ποσού 2.700 ευρώ (45,00 ευρώ το μήνα για πέντε χρόνια) προς όλες τις τράπεζες στις οποίες είχε οφειλές, ενώ η αρχική οφειλή του ήταν 70.000 ευρώ. Με άλλα λόγια, πετύχαμε τη διαγραφή χρέους ύψους 67.000 ευρώ.
Πιο συγκεκριμένα, ο εν λόγω οφειλέτης, για λογαριασμό του οποίου επιτύχαμε τη διαγραφή αυτού του τεράστιου ποσού, συγκεντρώνει τα εξής χαρακτηριστικά. Είναι 32 ετών και εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρεία παροχής υπηρεσιών φύλαξης (security), χωρίς όμως να λαμβάνει κάποιο σταθερό ημερομίσθιο και οι μηνιαίες του απολαβές κυμαίνονται από 500 έως και 700 ευρώ το μήνα. Πριν το έτος 2012, οπότε και εξηύρε την εργασία αυτή, ήταν άνεργος. Ουσιαστικά η εργασιακή του ζωή πάντα ήταν επισφαλής και διακόπτονταν από μεγάλα διαστήματα ανεργίας. Ο δε μισθός που λαμβάνει δεν είναι σταθερός διότι, η εταιρεία στην πραγματικότητα καθορίζει με πρόγραμμα στην αρχή του μήνα πόσες μέρες θα δουλέψουν οι εργαζόμενοι και πόσες μέρες του μήνα θα πάρουν ρεπό, οπότε ο αριθμός των ημερομισθίων δεν είναι σταθερός.
Επιπροσθέτως, το σημαντικότερο στοιχείο, το οποίο πρέπει να τονισθεί είναι ότι ο δανειολήπτης αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Το 2004, σε ηλικία 28 ετών, υπεβλήθη σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, και το ίδιο έτος υπεβλήθη σε επέμβαση αφαίρεσης χολής. Λόγω δε της ασθένειας αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο ΣΕΛ, (λύκος) από την οποία πάσχει, έχει ποσοστό αναπηρίας 67%. Ως εκ τούτου πρέπει συνεχώς να βρίσκεται υπό ιατρική παρακολούθηση ενώ λαμβάνει ισχυρή φαρμακευτική αγωγή, συνεπεία της οποίας υπέστη και διάτρηση στομάχου.
Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση, είναι διαζευγμένος με ένα ανήλικο παιδί. Η δυσμενής θέση στην οποία βρίσκεται εξαιτίας της εργασιακής αστάθειας, που δεν του επιτρέπει να εξασφαλίζει ένα σταθερό αξιοπρεπές εισόδημα κάθε μήνα και κυρίως εξαιτίας των σοβαρότατων προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει, δεν επιτρέπουν την οικονομική αυτοτέλεια. Επιπλέον, δεν έχει κανένα απολύτως περιουσιακό στοιχείο και έτσι, φιλοξενείται από την αδελφή του.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι τα χρέη του δανειολήπτη αυτού προέρχονταν κυρίως από δάνεια και πιο συγκεκριμένα από πέντε καταναλωτικά δάνεια και μία πιστωτική κάρτα, τα οποία λάμβανε για να ανταποκρίνεται στα έξοδα που συνεπάγεται η κατάσταση της υγείας του, ενώ υπέγραψε και ως εγγυητής για καταναλωτικά δάνεια τρίτων, οι οποίοι δεν τα αποπλήρωναν με αποτέλεσμα να θεωρείται ο ίδιος υπόχρεος και να ευθύνεται για την αποπληρωμή τους.
Όπως, λοιπόν, εύλογα προκύπτει, ο δανειολήπτης αυτός δεν είναι σε θέση να εξυπηρετεί τα χρέη που ανέλαβε χωρίς δόλο. Το δικαστήριο, λοιπόν, αποφάσισε την καταβολή ποσού 45 ευρώ μηνιαίως προς όλες τις Τράπεζες στις οποίες έχει οφειλές για χρονικό διάστημα 5 ετών. Αυτό σημαίνει ότι συνολικά θα καταβάλει μόνο 2.700 ευρώ από τα περίπου 70.000 τα οποία οφείλει, καθώς εκτιμήθηκε η κατάσταση στην οποία βρίσκεται και το γεγονός ότι αδυνατεί να εξυπηρετεί τα χρέη του αυτά και να ζει αξιοπρεπώς. Διαγράφηκε, λοιπόν, χρέος ύψους 67.000 ευρώ από τα 70.000 ευρώ που χρωστούσε και προστατεύθηκε έτσι ο δανειολήπτης, που διαφορετικά δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
Για να διαβάσετε την απόφαση πατήστε εδώ.
