Θεωρούμε πολύ ενδιαφέρον να παραθέσουμε απλά λεγόμενα και εμπειρίες δανειοληπτών και οφειλετών σε Τράπεζες που σχεδόν καθημερινά ακούμε στο γραφείο μας με επαναλαμβανόμενες σχεδόν ίδιες εκφράσεις από διαφορετικούς ανθρώπους, πιστεύοντας ότι θα βρεθούν πολλοί από τους αναγνώστες με παρόμοιες σκέψεις:
«Δεν μπορώ να καταλάβω πως έμπλεξα έτσι, πώς έχασα εγώ τον έλεγχο, πως βρέθηκα να χρωστάω τόσα πολλά. Πληρώνω, πληρώνω και πληρώνω μόνο τόκους το κεφάλαιο δεν πέφτει.»
«Στην αρχή είχα τρεις κάρτες, μετά επειδή δεν μπορούσα να τις πληρώσω έπαιρνα άλλο δάνειο για να πληρώσω τα προηγούμενα. Έβγαζα λεφτά από τη μια κάρτα για να πληρώσω την άλλη. Αυτό γινόταν συνέχεια αλλά τώρα δεν μπορώ περισσότερο έχω φτάσει ως εδώ. Δεν ξέρω τι να κάνω»
«Χρωστάω σε πολλές τράπεζες αλλά ο άντρας μου δεν γνωρίζει όλες μου τις οφειλές, του έχω πει ότι χρωστάω μόνο σε δύο. Αν του το πω φοβάμαι ότι θα θυμώσει πάρα πολύ. Δεν ξέρω που θα πάει αυτό»
«Με παίρνουν τηλέφωνο από εισπρακτικές εταιρείες και μου λένε ότι θα χάσω το σπίτι μου. Θα μου το πάρουνε το σπίτι μου;. Τηλεφωνούν ακόμα και σε συγγενείς μου και στη δουλεία μου, με αποτέλεσμα να εκτίθεμαι »
«Είχα, μια διευθυντική θέση με πολύ υψηλό μισθό. Με απέλυσαν αλλά τώρα δεν μπορώ να ξαναβρώ δουλεία με αντίστοιχό μισθό, οι εταιρείες δεν προσλαμβάνουν κόσμο και δεν δίνουν πλέον τέτοιες αμοιβές. Τα έβγαζα μια χαρά πέρα, αλλά τώρα είμαι στον ΟΑΕΔ και δεν μπορώ να πληρώσω τις δόσεις των δανείων μου»
«Τα χρέη είχαν ξεκινήσει από παλιά είχα αρχίσει να δυσκολεύομαι εδώ και αρκετό καιρό, αλλά δεν το έλεγα στην οικογένεια μου, δεν ήθελα η γυναίκα και τα παιδιά μου να γνωρίζουν την κατάσταση για να μην στενοχωρηθούν, αλλά πλέον δεν πάει άλλο πρέπει να κάνω κάτι. Κάποιες φορές μου είχε περάσει η σκέψη και να αυτοκτονήσω ακόμα»
(Σχόλιο της γράφουσας: Προσοχή! Δεν πρέπει να γίνονται τέτοιες σκέψεις Τέτοιου είδους ιδέες δεν είναι λογικές καθώς η κατάσταση σε περίπτωση υπερχρέωσης είναι αντιμετωπίσιμη. Σε κάθε περίπτωση σκέψεις τέτοιου είδους είναι επικίνδυνες και πρέπει να αντιμετωπιστούν)