ΓΑΚ Αίτησης: 1485/2015
ΓΑΚ Κλήσης: 5125/2015
Αριθμός Απόφασης: 121/2019
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
(Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας)
Συγκροτήθηκε από τον Ειρηνοδίκη Αθανάσιο Μαρίνη και τον Γραμματέα Νικόλαο Μπακάλη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 23 Οκτωβρίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΚΑΛΟΥΝΤΩΝ – ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) Του ……. του …. και της …, γεν. …, με ΑΦΜ … της ΔΟΥ …, κατοίκου …, οδός …..,
2) Της ……. του …. και της …., γεν. …, με ΑΦΜ …. της ΔΟΥ …, κατοίκου …, οδός …, οι οποίοι παραστάθηκαν μετά της πληρεξουσίου δικηγόρου τους Άννας Κορσάνου.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ – ΜΕΤΕΧΟΥΣΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ, οι οποίες μετά τη νόμιμη κλήτευσή τους (άρθρο 748 παρ. 3 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του Ν. 3869/2010) κατέστησαν διάδικοι και μετέχουν στην δίκη παρισταμένων ως εξής:
1) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «……» που εδρεύει στην Αθήνα (οδός ….. αρ. …) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Α.Α.
2) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «…..» και διακριτικό τίτλο «….», η οποία εδρεύει στην Αττική, ……, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε,
3) Της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «…..», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ….., και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε.
Οι αιτούντες ζήτησαν να γίνει δεκτή η από 25-02-2015 Αίτησή τους, που κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμ. καταθ. 1485/417/24-03-2015, προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά την ημερομηνία που αναφέρεται στην Πράξη ορισμού Συζήτησης της και γράφτηκε στο Πινάκιο, ενώ δυνάμει της από 03-12-2015 Κλήσης με αριθμό κατάθεσης 5125/364/08-12-2015 επαναπροσδιορίσθηκε να συζητηθεί κατά την ημερομηνία που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο Πινάκιο.
Κατά την ανωτέρω ορισθείσα δικάσιμο, η υπόθεση αυτή εκφωνήθηκε νόμιμα με τη σειρά του σχετικού Ειδικού Πινακίου και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης το Δικαστήριο άκουσε τις πληρεξούσιες δικηγόρους των παρασταθέντων διαδίκων, οι οποίες ανέπτυξαν και προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί οι ισχυρισμοί αυτοί και όσα αναφέρονται στα Πρακτικά και τις Προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νομίμως φέρεται προς συζήτηση η από 25-02-2015 Αίτηση, που κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμ. καταθ. 1485/417/24-03-2015, προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά την ημερομηνία που αναφέρεται στην Πράξη ορισμού Συζήτησης της και γράφτηκε στο Πινάκιο, όμως δυνάμει του Ν. 4336/2015, αρ. 2, παρ. Α’, υποπαράγραφος Α4, Κεφάλαιο Α΄ Τροποποιήσεις του Ν. 3869/2010 (A΄ 130), άρθρο 2, Μεταβατικές διατάξεις, παρ. 4, ασκήθηκε η από 03-12-2015 Κλήση με αριθμό κατάθεσης 5125/364/08-12-2015 επαναπροσδιορίσθηκε να συζητηθεί κατά την ημερομηνία που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο Πινάκιο.
Όπως προκύπτει από τις υπ’ αριθμόν 8.951/14-12-2015 και 8.915/11-12-2015 εκθέσεις επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών …., που προσκομίζουν και επικαλούνται οι αιτούντες, αντίγραφο της κρινόμενης αίτησης, εκούσιας δικαιοδοσίας υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην δεύτερη και τρίτη των καθ’ ων, πλην αυτές δεν παραστάθηκαν κατά την ανωτέρω δικάσιμο. Επομένως, εφόσον αυτές δεν εκπροσωπήθηκαν κατά την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από το Πινάκιο, πρέπει να δικασθούν ερήμην, πλην όμως η συζήτηση της υποθέσεως θα προχωρήσει σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (αρθρ. 754 παρ. 2 ΚπολΔ).
- I) Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 747 παρ. 2, 118 ΚΠολΔ και 1 επ. Ν. 3869/2010 συνάγεται ότι η αίτηση του άρθρ. 4 παρ. 1 Ν.3869/2010 για να είναι ορισμένη πρέπει να αναφέρει ότι ο οφειλέτης είναι φυσικό πρόσωπο στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, ότι κατέβαλε προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού, ο οποίος απέτυχε και ότι βρίσκεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του. Περαιτέρω, στην αίτηση πρέπει να περιέχεται ακριβής περιγραφή της οικογενειακής κατάστασης του οφειλέτη (έγγαμος ή μη, προστατευόμενα μέλη), όπως και το συνολικό ύψος των βιοτικών του αναγκών, δίχως όμως να χρειάζεται ανάλυση των επιμέρους στοιχείων του κόστους αυτών. Εξάλλου, η ανωτέρω αίτηση πρέπει να περιλαμβάνει: α) κατάσταση της περιουσίας του αιτούντος και των εισοδημάτων του ίδιου και της συζύγου του, εφόσον υπάρχει, β) κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και γ) σχέδιο διευθέτησης οφειλών. Εκτός των ως άνω αναφερομένων, ουδέν άλλο στοιχείο απαιτείται για την πληρότητα του ορισμένου της εν λόγω αίτησης. Ως εκ τούτου, ο χρόνος κατάρτισης των δανειακών συμβάσεων, η κατάσταση της περιουσίας και των εισοδημάτων του αιτούντος κατά τον χρόνο δανεισμού του, η αιτία του δανεισμού αυτού και οι μηνιαίες δόσεις που κατέβαλλε, όπως και το πώς περιήλθε ο οφειλέτης σε κατάσταση γενικής και μόνιμης αδυναμίας πληρωμών, δεν αποτελούν αναγκαίο περιεχόμενο της αίτησης, αλλά ζητήματα κρίσεως κατόπιν απόδειξης (βλ. Αιτιολογική Έκθεση Ν. 3994/2011, ο οποίος αντικατέστησε το άρθρ. 236 ΚΠολΔ, ΜΠρΗρακλείου 21/2013 ΕΔΥΠ 1/2014 σελ. 17 επ., ΜΠρΑλεξανδρούπολης 190/2012, ΜΠρΠειρ 141/2014, ΕιρΠειρ 60/2012, Ειρ.Ακράτας 7 και 8/2012 αδημ., ΕιρΝικαίας 39/2012 ΝοΒ 2012/1444, ΕιρΚορίνθου 67/2012 Α’ Δημοσίευση NOMOS, Βενιέρης-Κατσάς «Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 Για Τα Υπερχρεωμένα Φυσικά Πρόσωπα», Νομική Βιβλιοθήκη, 2011, σελ. 137 και Εισήγηση Αθ. Κρητικού με τίτλο «Αοριστία της κατ’ άρθρ. 4 παρ. 1 αιτήσεως του οφειλέτη περί υπαγωγής του στις ρυθμίσεις του Ν. 3869/2010» στο από 28ης-30η/01/2013 Σεμινάριο ΕΣΔΙ με θέμα «Ζητήματα Ερμηνείας και Εφαρμογής των Νόμων α) 3869/2010 και β) 4055/2012 αρμοδιότητας Ειρηνοδικείων», σελ. 8-10). Περαιτέρω, όπως αντικαταστάθηκε, ήδη από 05ης-08-2011, η διατύπωση της παρ. 1 του άρθρ. 5 Ν. 3869/2010 με το άρθρ. 85
Ν. 3996/2011, δεν απαιτείται να κοινοποιείται στους καθ’ ων πιστωτές κατάσταση της περιουσίας και των εισοδημάτων του δανειολήπτη ούτε το σχέδιο διευθέτησης των οφειλών· με την κοινοποίηση, επιμελεία του οφειλέτη, της αίτησης του άρθρ. 4 παρ. 1 Ν. 3869/2010 στην οποία, ούτως ή άλλως, εμπεριέχονται τα παραπάνω στοιχεία, οι πιστωτές ενημερώνονται επαρκώς, ώστε να συμμετάσχουν ενεργά στις διαδικασίες του Ν. 3869/2010. Πράγματι, τα ως άνω στοιχεία αφενός μεν περιέχονται εξ ορισμού στο δικόγραφο της αιτήσεως, αφετέρου δε βρίσκονται στον φάκελο του οφειλέτη, που τηρείται στην Γραμματεία του οικείου Δικαστηρίου, οπότε υπάρχει πρόσβαση, και, κατά συνέπεια, γνώση των πιστωτών (βλ. ΜΠρΗρακλείου 21/2013 ό.π., ΕιρΑθ 151/2011, ΕιρΠειρ 92/2011 αδημ. και σε Μακρή «Εκούσια Δικαιοδοσία», εκδ. Τσίμος, Β’ έκδ., 2012, σελ. 532-533). II) Η διάταξη του άρθρ. 388 ΑΚ, σε συνδυασμό με την αρχή της καλόπιστης εκτέλεσης των ενοχών που καθιερώνεται από την διάταξη του άρθρ. 288 ΑΚ, στοχεύει στην οριοθέτηση της παροχής του οφειλέτη και την επαναφορά της ισορροπίας μεταξύ των μερών, αφού ληφθεί υπόψη η παροχή εκείνη που διαταράχθηκε λόγω διαφόρων απρόβλεπτων περιστατικών, χωρίς να παραβλέπεται η ασφάλεια των συναλλαγών και γενικότερα του Δικαίου. Εξάλλου, η υπερχρέωση των πολιτών και ο εξ αυτής αποκλεισμός τους από την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα οδήγησε στην θέσπιση του Ν. 3869/2010, με σκοπό την απελευθέρωση των οφειλετών από την κατάσταση παραγωγικής αδράνειας και εγκλωβισμού στην οποία έχουν περιέλθει. Ο ως άνω Νόμος αποβλέπει στην δυνατότητα να δοθεί δεύτερη ευκαιρία στο υπερχρεωμένο φυσικό πρόσωπο για επανένταξη στην κοινωνική και οικονομική ζωή με την επανάκτηση της οικονομικής ελευθερίας που συνεπάγεται η εξάλειψη των χρεών που αδυνατεί να αποπληρώσει (βλ. Αιτιολογική Έκθεση Ν. 3869/2010 και ΕιρΑκράτας 7 και 8/2012 αδημ.). Γίνεται δε μνεία ότι υπερχρεωμένο είναι το νοικοκυριό εκείνο, του οποίου, μετά την αφαίρεση των αναγκαίων δαπανών για την κάλυψη των καθημερινών αναγκών, το εναπομείναν υπόλοιπο των εισοδημάτων δεν επαρκεί για την εκ μέρους του οφειλέτη εκπλήρωση των ληξιπρόθεσμων και μη οφειλών του προς τους πιστωτές του. Βασικότερες αιτίες υπερχρέωσης θεωρούνται η εισοδηματική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στον χώρο της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων από τραπεζικές εταιρείες, οι ατυχείς προγραμματισμοί, αλλά και τυχόν απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των δανειοληπτών. Ως εκ τούτου, η επιδίωξη του αιτούντος για ρύθμιση των χρεών του, σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του Ν. 3869/2010, δεν συνιστά κατάχρηση δικαιώματος, δηλαδή άσκηση με τρόπο αντίθετο στην καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και τον κοινωνικοοικονομικό σκοπό του, αφού ο δανειολήπτης ασκεί νόμιμο δικαίωμά του σε ένα σύγχρονο Κράτος Δικαίου που επιτάσσει τον οικονομικό και κοινωνικό απεγκλωβισμό του, προκειμένου να ενταχθεί στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα, με γνώμονα το γενικότερο συμφέρον. Συνεπώς, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ούτε η δημιουργία εύλογης πεποίθησης στους πιστωτές ότι ο οφειλέτης δεν θα ασκούσε το δικαίωμά του αυτό, ενώ οι επαχθείς γι’ αυτούς συνέπειες από την υπαγωγή των αιτούντων στον Ν. 3869/2010 συνιστούν, βέβαια, επέμβαση στις απαιτήσεις τους, οι οποίες όμως διαμορφώθηκαν
σε υψηλά, σε σχέση με το ύψος του χορηγηθέντος κεφαλαίου, ποσά, λόγω των επιτοκίων που ισχύουν στον χώρο της καταναλωτικής πίστης, με συνέπεια την υπερχρέωση των πολιτών, που καθιστάν αναγκαία τη μείωση των απαιτήσεών τους αυτών ή/και την επιμήκυνσή τους, ώστε να εξασφαλιστεί στους οφειλέτες ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης και να μπορέσουν αυτοί να επανενταχθούν στην οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα˙ κάτι που αποτελεί σκοπό του Νόμου και εξυπηρετεί το γενικότερο κοινωνικό συμφέρον, το οποίο υπερτερεί αυτού των πιστωτριών τραπεζών (βλ. ΜΠρΑλεξανδρούπολης 190/2012 και ΕιρΛάρισας 65/2013 αδημ.).
Οι αιτούντες – μετά τις παραδεκτές διορθώσεις και συμπληρώσεις στην κρινομένη αίτησή τους (άρθρ. 224, 744, 745, 751 ΚΠολΔ) -, επικαλούμενοι έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους προς τις καθ’ ων Πιστώτριές τους, ζητούν, σύμφωνα με το Σχέδιο Διευθέτησης που υποβάλλουν, και αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και προσωπική τους κατάσταση, με ταυτόχρονο αίτημα την διάσωση της κύριας κατοικίας τους, τη Ρύθμιση των οφειλών τους και την απαλλαγή τους από τα χρέη.
Με το παραπάνω περιεχόμενο, η αίτηση αρμόδια κατ’ άρθρ. 3 Ν. 3869/2010 φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ως αυτού στην περιφέρεια αρμοδιότητος του οποίου ευρίσκεται η κατοικία των αιτούντων, κατά την διαδικασία της Εκούσιας Δικαιοδοσίας (άρθρ. 741 επ. ΚΠολΔ), η δε κοινή άσκηση αυτής, ενόψει του ισχυρισμού των αιτούντων περί ευθύνης αυτών εις ολόκληρον ως προς την οφειλή των τελευταίων προς την πρώτη Πιστώτριά τους, μη υποβαλλομένου κοινού αιτήματος για τη Ρύθμιση του συνόλου των οφειλών τους, δεν δημιουργεί απαράδεκτο ή αοριστία της υπό κρίση αιτήσεως, αφού ως προς την απαίτηση αυτή πρέπει η ένδικη διαφορά να ρυθμισθεί ενιαίως (άρθρα 477, 481, 494 Α.Κ., 76 ΚΠολΔ), απορριπτομένης ούτω ως ουσιαστικώς αβασίμου της προβληθείσης ενστάσεως του απαραδέκτου λόγω της υποκειμενικής σώρευσης υπό της πρώτης καθ’ ης, – ενώ για το παραδεκτό της τηρήθηκε η προδικασία και απέτυχε ο Προδικαστικός συμβιβασμός, όπως προκύπτει από την δοθείσα από 11-4-2016 Προσωρινή Διαταγή, ενώ δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση των ιδίων αιτούντων για ρύθμιση των χρεών τους σε έτερο Ειρηνοδικείο της Χώρας, ούτε έχει εκδοθεί απόφαση για ρύθμιση με απαλλαγή από τις οφειλές τους, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ’ άρθρ. 13 παρ. 2 Ν. 3869/2010 (βλ. την με αριθμό 37/05-11-2018 Βεβαίωση του Τμήματος Εκούσιας (Ν. 38/2010) του Ειρηνοδικείου Πειραιώς). Γίνεται μνεία ότι προσκομίζονται οι προβλεπόμενες από το άρθρ. 4 παρ. 2β) Ν. 3869/2010 (πριν την τροποποίηση του Ν. 3869/2010 με το Ν. 4161/2013, κατά το άρθρ. 12 του οποίου η μη προσκομιδή δεν συνδεόταν με το απαράδεκτο της αίτησης) από 24ης-03-2015, (και επικαιροποιημένες από 30-12-2015) Υπεύθυνες Δηλώσεις των αιτούντων, που υποβλήθηκαν, και δη εμπροθέσμως την 24η-03-2015, στον φάκελλο που τηρείται στην Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου. Περαιτέρω, η αίτηση είναι νόμιμη κατά τις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 7, 8 και 9 Ν. 3869/2010, ως ισχύει μετά τις τροποποιήσεις του από τους νόμους 4161/2013, 4336/2015 και 4549/2018, καθόσον, με βάση τα εκτιθέμενα σε αυτήν περιστατικά, συντρέχουν οι διαδικαστικές προϋποθέσεις υπαγωγής των αιτούντων στις ρυθμίσεις του ανωτέρω Νόμου. Ειδικότερα,
αναφέρεται στην αίτηση η προσωπική και επαγγελματική κατάσταση των αιτούντων, το ύψος των μηνιαίων βιοτικών τους αναγκών, καθώς και όλα τα στοιχεία που περιέχονται στο άρθρ. 4 παρ. 1 Ν. 3869/2010, συμπεριλαμβάνεται δε η κατάσταση των Πιστώτριών τους και των απαιτήσεών τους κατά Κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, καθώς και το Σχέδιο Διευθέτησης των Οφειλών τους. Περαιτέρω οι αιτούντες προέβησαν νομίμως και εμπροθέσμως, ως ώφειλαν, στην από 2-03-2016 επικαιροποίηση της εκκρεμούς κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4336/2015 Αίτησής τους, του άρθ. 4 παρ. 1 ν. 3869/2010, όπως προβλέπεται στο άρθρ. 2 παρ. 1 της υποπαραγράφου Α4 του ν. 4336/2015 με βάση και την υπ’ αριθμ. 8986/14.10.2015 (ΦΕΚ Β’ 2208/14.10.2015) ΚΥΑ. Επομένως, η κρινομένη αίτηση πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, εν όψει και της προβαλλομένης υπό της πρώτης καθ’ ης ενστάσεως της δόλιας περιέλευσης των αιτούντων σε παύση πληρωμών.
Από την εκτίμηση της ανωμοτί καταθέσεως του πρώτου αιτούντος που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα Πρακτικά, τα έγγραφα που νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, όσα από τα οποία δεν παρέχουν άμεση απόδειξη λαμβάνονται υπόψη και συνεκτιμώνται προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από τους ισχυρισμούς των διαδίκων που περιέχονται στις Προτάσεις τους, από τους οποίους συνάγονται και ομολογίες (άρθρα 261 και 352 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ τα οποία εφαρμόζονται και στην εκούσια δικαιοδοσία κατ’ άρθρο 741 ιδίου Κώδικα), τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής και από όλη εν γένει την διαδικασία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών ευρίσκεται στην ηλικία των … (γεννημένος στη …. στις …) και είναι έγγαμος με την δεύτερη των αιτούντων ….., ετών …, με την οποία έχουν αποκτήσει ένα τέκνο ηλικίας σήμερα … ετών και δύο τέκνα ηλικίας .. ετών. Είναι υπήκοοι …. διαθέτοντας για την διαμονή τους στην Ελλάδα «έγγραφο μόνιμης διαμονής πολίτη κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Από το 2011 έως και σήμερα ο αιτών είναι μέτοχος της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «…….», ενώ από το προσκομιζόμενο καταστατικό αυτής, προκύπτει ότι είναι μέτοχος της εταιρείας και όχι διαχειριστής, και επομένως στερείται εμπορικής ιδιότητος και επομένως πτωχευτικής ικανότητος, αφού η κατοχή μεριδίου ΕΠΕ καθώς και μόνο η συμμετοχή σε αυτήν δεν προσδίδει την εμπορική ιδιότητα εφόσον το φυσικό πρόσωπο δεν προβαίνει σε εμπορικές πράξεις, ως εν προκειμένω, και εργάζεται ως απλός ιδιωτικός υπάλληλος, αποκομίζοντας μηνιαίως το ποσό των 992 ευρώ. Η δεύτερη είναι εγγεγραμμένη στο Μητρώο Ανέργων του Ο.Α.Ε.Δ., εν τούτοις δεν λαμβάνει κάποιο χρηματικό ποσό, μη δικαιούμενη προς τούτο. Το μόνο εισόδημα που διαθέτει είναι ένα οικογενειακό επίδομα λόγω των τριών τέκνων της ύψους 175 ευρώ μηνιαίως. Στο παρελθόν είχε εργασθεί ως ιδιωτική υπάλληλος σε …, πλην αποχώρησε, όταν το έτος 2010 έμεινε έγκυος στα δίδυμα τέκνα της. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους και δη ήδη από το έτος 2005 προέβησαν ως συνοφειλέτες σε λήψη στεγαστικών δανείων προς αγορά πρώτης κατοικίας στέγασης της οικογενείας τους, το οποίο συνεχίζει να εκτοπίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής έως εκδόσεως οριστικής αποφάσεως και αυτοτελώς ο πρώτος σε καταναλωτικό δάνειο καθώς και πιστωτική κάρτα, τα οποία θεωρούνται, κατά πλάσμα του νόμου, με την κοινοποίηση της κρινόμενης αίτησης ληξιπρόθεσμα και
υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποιήσεως της αιτήσεως, των οποίων (δανείων) η αναλυτική κατάσταση των Οφειλών κατά Κεφάλαιο, τόκους και έξοδα περιέχεται στην Αίτηση και έχει ως εξής: Α. Στην πρώτη καθ’ ης «….» διατηρούν με την ιδιότητα των συνοφειλετών, τα εξής προϊόντα: α) Το με αριθμό σύμβασης 4965125 Στεγαστικό Δάνειο, του οποίου το ποσόν οφειλής ανέρχεται στο ύψος των 47.731 ευρώ, και β) Το με αριθμό σύμβασης 4965125 Στεγαστικό Δάνειο, του οποίου το ποσόν οφειλής ανέρχεται στο ύψος των 81.619 ευρώ, τα οποία είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένα με προσημείωση υποθήκης, ενώ ο αιτών επιπλέον διατηρεί ως οφειλέτης στην δεύτερη καθ’ ης «….» γ) το με αριθμό λογ. 400020573307 καταναλωτικό δάνειο και προς την τρίτη καθ’ ης «…..», δ) την με αριθμ. Λογ. 9300000046452726 πιστωτική κάρτα, της οποίας το ποσόν οφειλής ανέρχεται στο ύψος των 733 ευρώ. Επομένως το συνολικό ποσό οφειλής του πρώτου των αιτούντων ανέρχεται στο ποσό των 144.528 ευρώ και της δεύτερης στο ποσό των 129.350 ευρώ. Τα περιουσιακά τους στοιχεία έχουν ως εξής: α) Διαθέτουν κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ο καθένας την πλήρη κυριότητα του υπό στοιχεία Α-3 διαμερίσματος με ΚΑΕΚ 01033053883 του πρώτου (Α’) επάνω από την πυλωτή ορόφου πολυκατοικίας ευρισκόμενης στον …. και επί της οδού …. αριθμός …, επιφάνειας 65,45 τ.μ., μετά της με στοιχεία (ΑΠ. Υ-4) αποθήκης του υπογείου, επιφάνειας 9,77 τ.μ., καθώς και θέση στάθμευσης του υπογείου με τα στοιχεία Ρ-9, επιφάνειας 9,85 τ.μ, περιελθόντων σε αυτούς δυνάμει του υπ’ αριθμ. 12.801/3.10.2005 Συμβολαίου νομίμως μεταγεγραμμένου, με εκτιμώμενη σύμφωνα με την από 2018 προσκομιζόμενη δήλωση ΕΝΦΙΑ συνολική αντικειμενική αξία ανερχόμενη στα (24.271 + 533 ευρώ=) 24.804 ευρώ για το ποσοστό εκάστου, που αποτελεί την κύρια κατοικία της οικογένειας τους, και της οποίας ζητείται η διάσωση, ενώ το προβαλλόμενο αίτημα της πρότασης εκκαθάρισης και εξαίρεσης ρευστοποίησης από την εκποίηση της μοναδικής κατοικίας είναι υποχρεωτικό για το Δικαστήριο με βάση το άρθρο 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 17 παρ. 1 του Ν. 4161/2013 (Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις σελ. 148, αριθμ. 16 και I. Βενιέρη – Θ. Κατσά, ο.π. σελ. 301, Ειρην. Κουφ. 1/2012). Επίσης ο πρώτος κατέχει κατά πλήρη κυριότητα το υπ’ αριθμ. …. Ι.Χ.Ε όχημα τύπου Volks Wagen, παλαιότητος 14 ετών, του οποίου η αξία ανέρχεται στο ποσό των 2.000 ευρώ, και η εκποίηση ως εκ της παλαιότητος του οχήματος και των εξόδων αυτής τυγχάνει ασύμφορος. Την περίοδο λήψης των ανωτέρω δανείων, για αγορά κατοικίας και κάλυψη οικογενειακών τους αναγκών, δανεισμού ανάλογου των οικονομικών τους δυνατοτήτων, ο αιτών είχε μετά της συζύγου του οικονομική και εισοδηματική επάρκεια, και ήταν σε θέση να ανταποκρίνονται στις οικονομικές τους υποχρεώσεις και δη στην αποπληρωμή της μηνιαίας δόσης ύψους 700 ευρώ, μέχρι και, το τέλος του 2014. Πράγματι, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα σχετικά εκκαθαριστικά Σημειώματα: έτους 2005 το εισόδημα του πρώτου ανήλθε στα 17.485,23 ευρώ ενώ η δεύτερη δεν είχε εισόδημα, στο εκκαθαριστικό του 2009 το εισόδημα του πρώτου ανήλθε στα 18.176,93 ευρώ και της δεύτερης στα 3.329,06 ευρώ, στο εκκαθαριστικό του 2010 το εισόδημα του πρώτου ανήλθε στα 19.333,11 ευρώ και της δεύτερης στα 10.841,20 ευρώ, στο εκκαθαριστικό του 2011 το εισόδημα του
πρώτου σε 21.358,89 ευρώ και της δεύτερης σε 7.115,21 ευρώ. Στα εκκαθαριστικά σημειώματα ετών 2012, δεν εμφανίζουν εισοδήματα, του 2013 ανήλθε σε 6.800 ευρώ ο πρώτος και 4.200 ευρώ η δεύτερη και το 2014 σε 6.799,95 ευρώ ο πρώτος και σε 4.200 ευρώ η δεύτερη. Είναι εμφανής επομένως η κατακόρυφη πτώση του οικογενειακού εισοδήματος ενώ η αύξηση του κόστους ζωής δυσχεραίνει έτι περαιτέρω την εισοδηματική τους δύναμη. Όμως στην συνέχεια η επελθούσα ανεργία της δεύτερης, καθώς και η απόκτηση διδύμων τέκνων, η μεγάλη μείωση των αποδοχών του πρώτου, οι αυξημένες ανάγκες της ειδικής διατροφής των τέκνων τους, καθώς και η γενικότερη οικονομική ύφεση με την αύξηση των παντός είδους κρατικών φόρων, δαπανών φορέων κοινής Ωφέλειας, του τιμαρίθμου των ειδών πρώτης ανάγκης, και εν γένει τιμών πάσης φύσεως αγαθών, μείωσαν την δυνατότητα πληρωμής των δόσεών των, επιδείνωσαν ραγδαία την οικονομική κατάστασή τους και κατέστησαν εν τέλει αδύνατη την εξυπηρέτηση των οφειλών τους με αποτέλεσμα να αδυνατούν οι αιτούντες να εξοφλήσουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις και να έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη, πλήρη και γενική αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους, αφού μάλιστα συνεχώς διογκώνονται, με την προσθήκη των τόκων υπερημερίας. Εξάλλου η πτώση στα εισοδήματά τους απεικονίζεται στα προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά των τελευταίων ετών. Όπως φαίνεται από το εκκαθαριστικό σημείωμα του φορολογικού έτους 2017 το ετήσιο εισόδημα του πρώτου ανερχόταν στο ποσό των 16.412,36 ευρώ και της δεύτερης ήταν μηδενικό, για το φορολογικό έτος 2016 του πρώτου ανερχόταν στο ποσό των 15.766,72 ευρώ και της δεύτερης ήταν ομοίως μηδενικό, ενώ για το φορολογικό έτος 2015 ο πρώτος ετών είχε μηδενικό εισόδημα και η δεύτερη αιτούσα ποσό 0,02 ευρώ. Περαιτέρω η αδυναμία τους είναι γενική, καθώς με το μηνιαίο εισόδημά τους, όπως αυτό διαμορφώθηκε, αφού αφαιρεθεί από αυτό το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των στοιχειωδών βιοτικών αναγκών τους, αδυνατούν να καλύψουν τη συνολική μηνιαία δόση των επίδικων δανείων και λοιπών οικονομικών τους υποχρεώσεων. Επίσης η αδυναμία τους είναι μερικώς μόνιμη, επειδή αναμένεται βασίμως αύξηση του οικογενειακού τους εισοδήματος κατά το προσεχές μέλλον, ιδίως δια της εξευρέσεως εργασίας της ενηλίκου θυγατρός των, ετών 19. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε δολιότητα των αιτούντων. Εν προκειμένω, οι αιτούντες, κατά τον χρόνο σύναψης των επίδικων δανειακών συμβάσεων ήταν σε θέση να αποπληρώνουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, ενώ δεν απέκρυψαν από τους πιστωτές τους το μηνιαίο εισόδημά τους και τα λοιπά περιουσιακά τους στοιχεία. Σημειωτέον ότι έχουν καταβάλλει περίπου συνολικό ποσό ύψους 50.000 για την εξόφληση του δανείου τους. Περαιτέρω, οι αιτούντες δεν προέβησαν σε δωρεές προς τρίτους, ανακυκλούμενο δανεισμό, επιβλαβή αναχρηματοδότηση, δεν εκποίησαν περιουσιακά τους στοιχεία ούτε ανέλαβαν εικονικά χρέη τρίτων. Ως εκ τούτου, διαθέτουν τα στοιχεία του καλόπιστου οφειλέτη, που δύναται να υπαχθεί στο Ν. 3869/2010. Οι καθαρές μηνιαίες απολαβές του αιτούντος και της συζύγου του ανέρχονται σήμερα, στο ποσό των (991,85€ + 175€ =) 1.167 €, και επομένως το ποσό που δύνανται να διαθέσουν στις Πιστώτριές τους επί πενταετία, – λαμβανομένης υπόψη της προσωπικής και περιουσιακής τους κατάστασης, και αφού αφαιρεθεί το ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των
στοιχειωδών αναγκών τους και της οικογενείας τους, το ύψος του οποίου προσδιορίζεται από το παρόν Δικαστήριο σε 800 €, – ανέρχεται σε εκείνο των εκατόν πενήντα (150) ευρώ του αιτούντος και πενήντα (50) ευρώ της αιτούσης, ήτοι συνολικά στο ποσό των 200 ευρώ, ενώ θα καταβάλλουν αμφότεροι το συνολικό ποσό των 12.000 ευρώ. Επομένως ειδικότερα θα λαμβάνουν μηνιαίως από τον πρώτο αιτούντα: Α. Η πρώτη καθ’ ης «….» το ποσό των (150 € : 144.528 € X 129.350 € =) 134 €, Β. Η δεύτερη καθ’ ης «…» το ποσό των (150 € : 144.528 € X 14.445 € =) 15 €, και Γ. Η τρίτη καθ’ ης «….» το ποσό των (150 € : 144.528 € X 733 € =) 1 €. Περαιτέρω και αφού δοθεί περίοδος χάριτος πέντε ετών, και προκειμένου να διασωθεί η κύρια κατοικία τους, θα καταβάλλουν, επίσης και ποσό ύψους (24.804 €+ 24.804 € = 49.608 € X 80% =) 39.686 €, σε βάθος 20ετίας, λαμβανομένης υπόψη της διάρκειας των επίδικων δανειακών συμβάσεων και της ηλικίας τους, ήτοι το ποσό των (39.686 € δια 20 έτη ή 240 μήνες =) 165 € ανά μήνα, ήτοι 150 € ο αιτών και 15 € η αιτούσα, εντόκως κατά τα εκτιθέμενα στο σκεπτικό της παρούσας.
Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινομένη αίτηση ως ουσιαστικώς βάσιμη και να ρυθμιστούν τα χρέη των αιτούντων, με σκοπό την απαλλαγή τους από αυτά με την τήρηση των όρων της ρύθμισης. Γίνεται, επιπλέον, μνεία ότι κατ’ άρθρ. 11 παρ. 1 Ν. 3869/2010 η κανονική εκτέλεση από τους αιτούντες των υποχρεώσεων που επιβάλλονται με την παρούσα απόφαση επιφέρει, με την επιφύλαξη όσων ορίζονται στην παρ. 6 του άρθ. 4 και στις διατάξεις του άρθρ. 9 Ν. 3869/2010, την απαλλαγή τους από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο οφειλής έναντι όλων των πιστωτών, ακόμη και έναντι εκείνων που δεν ανήγγειλαν τις απαιτήσεις τους.
Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρ. 8 παρ. 6 του Ν. 3869/2010.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ ερήμην της δεύτερης και τρίτης των καθ’ ων και κατ’ αντιμωλία των λοιπών.
ΔΕΧΕΤΑΙ την Αίτηση.
ΡΥΘΜΙΖΕΙ τις μηνιαίες καταβολές των αιτούντων προς τις καθ’ ων Πιστώτριές τους, επί πενταετία (5/ετία), οι οποίες (καταβολές) θα ανέρχονται στο ποσό των εκατόν πενήντα (150 €) ευρώ μηνιαίως για το πρώτο αιτούντα και πενήντα (50) ευρώ για την δεύτερη, ήτοι διακόσια (200) ευρώ αμφότεροι, και επομένως θα καταβάλλουν συνολικά το ποσό των δώδεκα χιλιάδων (12.000) ευρώ, αρχής γενομένης από το μήνα Απρίλιο του έτους 2019 έως το μήνα Απρίλιο του έτους 2024, εκάστης καταβολής γενομένης εντός του πρώτου δεκαημέρου (10/ημέρου) κάθε μήνα. Επομένως ειδικότερα θα λαμβάνουν μηνιαίως από τον πρώτο αιτούντα: Α. Η πρώτη καθ’ ης «….» το ποσό των (150 € : 144.528 € X 129.350 € =) 134 €, Β. Η δεύτερη καθ’ ης «….» το ποσό των (150 € : 144.528 € X 14.445 € =) 15€, και Γ. Η τρίτη καθ’ ης «….» το ποσό των (150 € : 144.528 € X 733 € =) 1 €.
ΕΞΑΙΡΕΙ από την εκποίηση το υπό στοιχεία Α-3 διαμέρισμα με ΚΑΕΚ 01033053883 του πρώτου (Α’) επάνω από την πυλωτή ορόφου πολυκατοικίας ευρισκόμενης στον ….. και επί της οδού …. αριθμός …, επιφάνειας 65,45 τ.μ., μετά της με στοιχεία ΑΠ. Υ-4 αποθήκης του υπογείου, επιφάνειας 9,77 τ.μ., καθώς και θέση
στάθμευσης του υπογείου με τα στοιχεία Ρ-9, επιφάνειας 9,85 τ.μ, περιελθόντων σε αυτούς δυνάμει του υπ’ αριθμ. 12.801/3.10.2005 Συμβολαίου νομίμως μεταγεγραμμένου, τα οποία ανήκουν κατά ποσοστό 50% της πλήρους κυριότητος, σε έκαστο των αιτούντων και αποτελεί την κύρια και μοναδική κατοικία τους.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους αιτούντες να καταβάλλουν, για την διάσωση της κύριας κατοικίας τους, στην πρώτη καθ’ ης «….», ως εμπραγμάτως εξασφαλισμένης, εντός εικοσαετίας (20/ετίας), το συνολικό ποσό των τριάντα εννέα χιλιάδων εξακοσίων ογδόντα έξι ευρώ (39.686 € ), ήτοι το ποσό των εκατόν εξήντα πέντε ευρώ (165 €) ανά μήνα, ήτοι εκατόν πενήντα (150) ευρώ ο πρώτος και δέκα πέντε (15) ευρώ η δεύτερη αιτούσα, στην εμπραγμάτως εξασφαλισμένη με προσημείωση Υποθήκης, πρώτη καθ’ ης «….» αρχής γενομένης από το μήνα Μάιο του έτους 2024 έως και το μήνα Μάιο του έτους 2044, εκάστης καταβολής γενομένης εντός του πρώτου δεκαημέρου (10/ημέρου) κάθε μήνα, και δη εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
ΕΞΑΙΡΕΙ από την εκποίηση το υπ’ αριθμ. … Ι.Χ.Ε. όχημα τύπου Volks Wagen, το οποίο ανήκει στον αιτούντα, κατά πλήρη κυριότητα.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στις 28 Φεβρουαρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ