Το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης προβλέπεται και τιμωρείται από το άρθρο 363 του Ποινικού Κώδικα. Σύμφωνα με την διάταξη αυτή όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδές γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 3 μηνών και χρηματική ποινή.
Για την στοιχειοθέτηση του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης απαιτείται το γεγονός να είναι ψευδές. Κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στο δικαστήριο θα πρέπει να αποδειχθεί το ψευδές στοιχείο του γεγονότος διαφορετικά δεν υπάρχει τέλεση συκοφαντικής δυσφήμησης. Με τον προηγούμενο ποινικό κώδικα σε περίπτωση που το γεγονός δεν ήταν ψευδές, αλλά μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψη άλλου, τελούταν το αδίκημα της δυσφήμησης, όπως αυτή προβλεπόταν από το άρθρο 362 του ποινικού κώδικα. Ωστόσο, με τον Ν.5090/2024 που τροποποίησε τον Ποινικό Κώδικα, η διάταξη του άρθρου 362 καταργήθηκε και πλέον δεν υφίσταται το αδίκημα της δυσφήμησης.
Άλλο σημαντικό στοιχείο της συκοφαντικής δυσφήμησης είναι ο ισχυρισμός ή διάδοση του ψευδούς γεγονότος να γίνεται ενώπιον τρίτου. Για αρκετό καιρό απασχολούσε τη νομολογία το ζήτημα αν οι δικαστικοί υπάλληλοι θεωρούνται ή όχι τρίτοι. Το ζήτημα αυτό ήταν ιδιαιτέρως σημαντικό καθώς σε μία πολιτική για παράδειγμα δίκη στα πλαίσια της αντιδικίας των μερών και της ανάπτυξης των εκατέρωθεν ισχυρισμών, τα μέρη οδηγούνταν σε υποβολή εγκλήσεων για συκοφαντική δυσφήμηση ενώπιον των δικαστικών αρχών. Με απλά λόγια αν κάποιος ασκούσε μια μήνυση, ή μια αγωγή σε εμένα και έγραφε κάτι που θεωρούσα ότι με προσβάλλει, ή ότι με συκοφαντεί είχα δικαίωμα να υποβάλλω κι εγώ έγκληση για δική μου συκοφαντική δυσφήμιση με την αιτιολογία ότι με διαβάλλει στα μάτια δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων. Το ίδιο μετά μπορούσε να κάνει και ο αντίδικος. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνταν ατέρμονες αντιδικίες.
Ο Ν.5090/2024 έφερε την λύση στο ζήτημα αυτό με την προσθήκη διευκρίνισης ότι στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί, ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών για τα δυαδικά μέρη, κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης.
Η συκοφαντική δυσφήμηση είναι κατ’ έγκληση διωκόμενο αδίκημα. Ο παθών δηλαδή θα πρέπει να υποβάλλει έγκληση εντός 3 μηνών από την ημέρα που έμαθε για την τέλεση της πράξης και για τον δράστη της ή για έναν από τους συμμετόχους. Αν παρέλθει η προθεσμία των 3 μηνών και δεν έχει υποβληθεί έγκληση τότε εξαλείφεται το αξιόποινο.
Συκοφαντική δυσφήμηση δια τύπου ή δια διαδικτύου
Στο άρθρο 363 του Ποινικού Κώδικα προβλέπεται διαφορετική ποινή αν η συκοφαντική δυσφήμηση τελείται δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο, ή μέσω του διαδικτύου. Στην περίπτωση αυτή η πράξη τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματική ποινή.
Όταν η συκοφαντική δυσφήμηση τελέστηκε δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, το δικαστήριο μπορεί, με αίτηση εκείνου που υπέβαλε την έγκληση, να διατάξει τη δημοσίευση της καταδικαστικής απόφασης. Στην απόφαση ορίζεται ο τρόπος δημοσίευσης και η προθεσμία εντός της οποίας πρέπει να πραγματοποιηθεί. Αν η πράξη τελέστηκε με δημοσίευμα στον τύπο ή μέσω του διαδικτύου, η δημοσίευση πρέπει να γίνει με την καταχώρηση στα ίδια μέσα, στην ίδια θέση και με τα ίδια στοιχεία, όπως καταχωρίστηκε και το υβριστικό δημοσίευμα και πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ουσιώδη στοιχεία του σκεπτικού και το διατακτικού της απόφασης. Αν ο υπόχρεος σε δημοσίευση δεν τηρήσει την υποχρέωσή του τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή με χρηματική ποινή.
Υπόθεση συκοφαντικής δυσφήμισης της δικηγόρου Αννας Κορσάνου
Σε ανάρτηση συκοφαντικού σχολίου στο διαδίκτυο προέβη ένας πρώην εντολέας του γραφείου δύο χρόνια μετά την επίτευξη ρύθμισης του δανείου του και ολοκλήρωσης της συνεργασίας μας. Αφού υποβάλλαμε έγκληση για συκοφαντική δυσφήμηση, η υπόθεση εκδικάστηκε από το Ναυτοδικείο Πειραιώς λόγω της ιδιότητας του δράστη. Με απόφαση του Ναυτοδικείου Πειραιώς ο δράστης καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 8 μηνών με τριετή αναστολή για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης δημόσια μέσω του διαδικτύου κατ’ εξακολούθηση.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι όλοι οι κατηγορούμενοι αθώοι , ούτε είναι δίκαιο ένας ένοχος να κηρυχθεί αθώος. Σε πολλές περιπτώσεις το «στοίχημα» για έναν καλό δικηγόρο είναι να καταδικαστεί ο ένοχος και να λάμψει η αλήθεια και η δικαιοσύνη.
Μπορείτε να δείτε ολόκληρη την δικαστική απόφαση εδώ.
