ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΑΠΟΦΑΣΗ 1414/2024

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Αριθμός 1414/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Συγκροτούμενο από τη Δικαστή Έλενα Πεδιαδίτη, Πρόεδρο Πρωτοδικών και χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ….-02-2024, για να δικάσει την αίτηση:

Της αιτούσας: Κ. Α., του Δ., κατοίκου ………, η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίας δικηγόρου της Άννας Κορσάνου.
Του καθ’ ου η αίτηση: Χ. Μ. του Κ., κατοίκου …………., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Δ. Μ.

Η αιτούσα, ζήτησε να γίνει δεκτή η από ….-10-2023 αίτησή της η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού µε ΓΑΚ ……../2023 και ΕΑΚ ……../2023, προσδιορίστηκε προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εκφωνήθηκε στη σειρά της από το έκθεμα.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι διάδικοι ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από τη διάταξη του άρθρου 57 του Α.Κ. προκύπτει ότι, όποιος προσβάλλεται παράνοµα στην προσωπικότητά του, έχει δικαίωμα να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Με την παραπάνω διάταξη προστατεύεται το δικαίωμα της προσωπικότητας, το οποίο αποτελεί πλέγμα αγαθών που συνθέτουν την υπόσταση του προσώπου, με το οποίο είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα. Τέτοια αγαθά είναι, μεταξύ άλλων, τα σωματικά αγαθά, τα ψυχικά, η τιμή κάθε ανθρώπου, η ελευθερία, η οποία περιλαμβάνει τη δυνατότητα ακώλυτης ανάπτυξης κάθε ανθρώπινης ενέργειας, η σφαίρα του απορρήτου και το άσυλο της κατοικίας (βλ. Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, Αστικός Κώδικας, τόμος πρώτος, σελ. 100 και επ., κάτω από το άρθρο 57). Η κατά τα προαναφερόμενα παρεχόμενη προστασία του δικαιώματος της προσωπικότητας περιλαμβάνει θετικώς μεν τη δυνατότητα του ατόμου να μετέρχεται όλες τις εξουσίες που περικλείονται στο άνω δικαίωμα και να απολαμβάνει όλα τα αγαθά που το δικαίωμα αυτό του διασφαλίζει, αρνητικώς δε τη δυνατότητα του ατόμου να αποκρούει κάθε παράνομη προσβολή του εν λόγω δικαιώματος του. Για την εφαρμογή της παραπάνω διάταξης του άρθρου 57 του Α.Κ. απαιτείται: α) προσβολή του προαναφερομένου δικαιώματος και β) η προσβολή να είναι παράνομη. Τέτοια, δηλαδή, παράνομη, είναι η προσβολή η οποία γίνεται χωρίς δικαίωμα ή κατ’ ενάσκηση μεν δικαιώματος, το οποίο, όμως, είναι, από άποψη έννομης τάξης, μικρότερης σπουδαιότητας είτε ασκείται υπό περιστάσεις που καθιστούν την άσκησή του καταχρηστική, κατά τη διάταξη του άρθρου 281 του Α.Κ. (ΕφΑΘ 6720/2000, ΕλλΔνη 43, σελ. 1495). Η προστασία του ως άνω δικαιώματος επί της προσωπικότητας επιτυγχάνεται και με τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων (πρβλ. ΟλΑΠ 812/1980, Αρχ.Ν. ΛΒ, σελ. 17), εφόσον υπάρχει επείγουσα περίπτωση ή επικείμενος κίνδυνος, στοιχεία, που θεωρείται ότι υφίστανται στην περίπτωση επανειλημμένης προσβολής της, καθόσον η προστασία της επιβάλλεται να είναι διαρκής. Η αξίωση που απορρέει από την προσβολή του δικαιώματος αυτού συνισταται, μεταξύ άλλων, στην άρση της τελευταίας και στην παράλειψή της στο μέλλον, εφόσον υπάρχει βάσιμη απειλή επικείμενης προσβολής, με την επιβολή οποιουδήποτε πρόσφορου ασφαλιστικού μέτρου. Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 731, 732 και 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι το δικαστήριο έχει το δικαίωμα να διατάξει, ως ασφαλιστικό μέτρο, κάθε πρόσφορο κατά την κρίση του μέτρο που επιβάλλεται από τις περιστάσεις και αποσκοπεί στην εξασφάλιση ή διατήρηση του δικαιώματος ή τη ρύθμιση της κατάστασης, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι θα τηρηθεί ο κανόνας της τελευταίας διάταξης του άρθρου 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ, με την οποία ορίζεται ότι τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή διατήρηση, με εξαίρεση μόνο τη διάταξη του άρθρου 728 του ίδιου παραπάνω κώδικα. Σκοπός, δηλαδή, των ασφαλιστικών μέτρων είναι να τεθεί σε προσωρινή λειτουργία η επίδικη σχέση και όχι να ματαιωθεί ο πρακτικός σκοπός της κύριας δίκης, στην οποία και μόνο θα κριθεί οριστικά η έννομη σχέση (βλ. Π. Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, έκδ. 1980, σελ. 50). Περαιτέρω από τις διατάξεις των άρθρων 682 και 688 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι η λήψη ασφαλιστικών μέτρων επιτρέπεται και διατάσσεται σε περίπτωση ύπαρξης επικειμένου κινδύνου, ο οποίος απειλεί το επίδικο δικαίωμα ή απαίτηση, και προς αποτροπή αυτού ή σε περίπτωση συνδρομής επείγουσας περίπτωσης, η οποία επιβάλλει την ταχεία και άμεση λήψη δικαστικών προφυλακτικών μέτρων πριν ή κατά τη διάρκεια της τακτικής διαγνωστικής δίκης. Σε περίπτωση ανυπαρξίας ή μη πιθανολόγησης των πραγματικών αυτών προϋποθέσεων, δεν δικαιολογείται η λήψη ασφαλιστικών μέτρων, τα οποία αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα κατά τον οποίο τα εξαναγκαστικά μέτρα κατά της περιουσίας ή κάποιου προσώπου διατάσσονται και λαμβάνονται μόνο μετά την οριστική και τελεσίδικη διάγνωση της απαίτησης και με τις εγγυήσεις και διατυπώσεις της τακτικής διαδικασίας. Περαιτέρω, μια μορφή προσβολής της προσωπικότητας, κατά τα ανωτέρω, συνιστά η ηθική παρενόχληση, μορφή ψυχολογικής βίας που ασκείται συστηματικά με διάφορες μορφές από ενήλικες που χρησιμοποιούν ποικίλες μεθόδους προκειμένου να ταπεινώσουν, να απομονώσουν και να εκφοβίσουν άλλο άτομο συνήθως πρώην σύντροφο. Γίνεται προσβολή της ηθικής υπόστασης, της αξιοπρέπειας και της προσωπικότητας του θύματος, με παρακολούθησή του με αποτέλεσμα αρνητικές επιπτώσεις στην απόδοσή του, τις σχέσεις του, την υγεία του και την ασφάλειά του. Εμφανίζεται από τον θύτη μια αλυσίδα από αντιδεοντολογικές συμπεριφορές, που ενώ φαίνεται να μη συνδέονται η μία με την άλλη, είναι μέρη στρατηγικού σχεδιασμού με σκοπό τον εκφοβισμό, την ταπείνωση και την αποδυνάμωση του θύματος.

Στην προκειμένη περίπτωση, η αιτούσα, με την ένδικη αίτησή της, ισχυρίζεται ότι ο καθ’ ου η αίτηση προσβάλλει συνεχώς την προσωπικότητά της με τους περιγραφόμενους τρόπους, επικαλούμενη δε επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο επανάληψης ανάλογων συμπεριφορών από τον καθ’ ου, ζητεί κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου: α) να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να παραλείπει να επικοινωνεί μαζί της με οποιονδήποτε τρόπο (τηλεφωνικά, διαδικτυακά κλπ, β) να απαγορευθεί στον καθ’ ου να πλησιάζει σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων την κατοικία της, την ίδια και τους οικείους της, γ) να απειληθεί σε βάρος του καθ’ ου χρηματική ποινή 2.000,00 ευρώ έκαστος και προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έως τριών μηνών για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης που θα εκδοθεί και δ) να καταδικαστεί ο καθ’ ου στην πληρωμή των δικαστικών της εξόδων.

Με αυτό το περιεχόμενο, η ένδικη αίτηση παραδεκτά και αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπο ασκήθηκε και εισάγεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 22. 591 παρ. 1, 683 και 686 επ. του ΚΠολΔ). Είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις που εκτέθηκαν στην ανωτέρω νομική σκέψη, καθώς και σε αυτές των άρθρων 176, 731, 732 και 947 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων Ε. Α. και Ε. Β., που εξετάστηκαν με επιμέλεια της αιτούσας και του καθ’ ου η αίτηση, αντιστοίχως και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νομότυπα προσκόμισαν οι διάδικοι, περιλαμβανομένων των υπ’ αριθ. …… και …../…-02-2024 ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων του καθ’ ου Μ. Γ. και Μ. Κ. αντίστοιχα, νομίμως ληφθεισών ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών Σ. Φ., πιθανολογούνται τα εξής: Οι διάδικοι γνωρίστηκαν μέσω διαδικτυακής εφαρμογής το καλοκαίρι του έτους 2022 και συνήψαν ερωτικό δεσμό για 13 μήνες, οπότε χώρισαν με πρωτοβουλία της αιτούσας. Από 24-08-2023 Ο καθ’ ου, ο οποίος προφανώς δυσαρεστήθηκε με την απόφαση της αιτούσας να διακόψει τη σχέση τους, καλούσε τηλεφωνικά την αιτούσα περί τις 20 φορές ανά ημέρα και όταν τελευταία τον μπλόκαρε στις 29-08 της ζήτησε μέσω διαδικτυακής εφαρμογής να τον ξεμπλοκάρει διότι ο ίδιος επρόκειτο να προβεί σε χειρουργική επέμβαση και της άφηνε την περιουσία του. Στις 04-09-2023, ο καθ’ ου μέσω διαδικτυακής εφαρμογής έστελνε στην αιτούσα μηνύματα εκφοβιστικά να του επιστρέψει 210 ευρώ υπόλοιπο χρέους της από κοινές τους διακοπές, άλλως θα ενημερώσει τη μητέρα της καθώς και το χώρο εργασίας της. Στη συνέχεια ενώ η αιτούσα τον ενημέρωσε ότι είχε απευθυνθεί σε δικηγόρο για τη συμπεριφορά του αυτή, ο καθ’ ου άρχισε να στέλνει μέιλ και στη δικηγόρο της αιτούσας στις 05-09, 07-09, 10-9, 12-09 και 17-09-2023. Επίσης στις 07-09-2023, μετέβη στην πολυκατοικία της αιτούσας που διαμένει με τη μητέρα της και χτυπούσε το κουδούνι της οικίας προκειμένου να επικοινωνήσει μαζί της. Το ίδιο έπραξε στις 09-09- 2023, στις 14-09-2023 και στις 18-09-2023, ενώ στις 16-09-2023 μετέβη στην ……. στην οικία της αδελφής της αιτούσας και χτύπησε το κουδούνι. Η παρενοχλητική συμπεριφορά του κλιμακώθηκε όταν τηλεφώνησε σε συμφοιτητή της αιτούσας ονόματι Β. Γ. για να μάθει αν διατηρεί δεσμό με την αιτούσα. Στις 09-10-2023 ο καθ’ ον αφού είχε στείλει μέιλ στην αιτούσα κάλεσε στο χώρο εργασίας της, ομοίως δε στις 14 και 15-10-2023 χτύπησε το κουδούνι της οικίας της αιτούσας και της μητέρας της. Η αιτούσα για τις ανωτέρω πράξεις άσκησε την με αρ. πρωτ. …/… μήνυση στο ΑΤ Ομόνοιας στις …..-09-2023. Τα ανωτέρω, δεν αναιρέθηκαν από την κατάθεση της μάρτυρα του καθ’ ου στο ακροατήριο, ούτε με τις ένορκες βεβαιώσεις, καθώς δεν εξηγήθηκε επαρκώς ο λόγος που η αιτούσα βάλλει εναντίον του. Εξάλλου, η αιτούσα προσκομίζει μέιλ και μηνύματα του καθ’ ου από τα οποία προκύπτει η συνεχής παρενοχλητική συμπεριφορά προς αυτήν. Ενόψει τούτων πιθανολογείται ότι ο καθ’ ου με τις ανωτέρω συμπεριφορές του προσβάλλει διαρκώς, παράνομα το δικαίωμα της προσωπικότητας της αιτούσας, κατά τις εκφάνσεις της τιμής, της αξιοπρέπειας και της ιδιωτικής ζωής της και για το λόγο αυτό συντρέχει επείγουσα περίπτωση για τη ρύθμιση της κατάστασης με τη λήψη των προσήκοντων ασφαλιστικών μέτρων σε βάρος του καθ’ ου για την προστασία της προσωπικότητας της αιτούσας. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη αίτηση και ως ουσιαστικά βάσιμη, ώστε να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να παραλείπει στο μέλλον κάθε πράξη προσβλητική της προσωπικότητας της αιτούσας κατά τις εκφάνσεις της τιμής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιωτικής ζωής της και να απαγορευθεί στον καθ’ ου να προσεγγίζει την αιτούσα σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων, καθώς και να επικοινωνεί μαζί της με οποιονδήποτε τρόπο (τηλεφωνικά, διαδυκτιακά κλπ). Παράλληλα, πρέπει να απειληθεί σε βάρος του καθ’ ου χρηματική ποινή 500 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός (1) μήνα για κάθε παράβαση της ανωτέρω υποχρέωσης και απαγόρευσης. Επιπρόσθετα, πρέπει να οριστεί προθεσμία εξήντα (60) ημερών για την άσκηση τακτικής αγωγής από την αιτούσα κατά του καθ’ ου. Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί ο καθ’ ου η αίτηση, λόγω της ήττας του, στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της αιτούσας, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ’ ου να παραλείπουν να επικοινωνεί με την αιτούσα καθ’ οιονδήποτε τρόπο (τηλεφωνικά, διαδικτυακά κλπ).
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στον καθ’ ου να προσεγγίζει την αιτούσα σε απόσταση μικρότερη των τριακοσίων (300) μέτρων.
ΑΠΕΙΛΕΙ κατά του καθ’ ου χρηματική ποινή πεντακοσίων (500,00) ευρώ και προσωπική κράτηση ενός (1) μήνα, για κάθε υπαίτια παράβαση των παραπάνω διατάξεων της απόφασης εκ μέρους του.
ΟΡΙΖΕΙ προθεσμία εξήντα (60) ημερών για την άσκηση τακτικής αγωγής από την αιτούσα κατά του καθ’ ου.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον καθ’ ου στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της αιτούσας, τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300,00) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 19-3-24

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                      Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Scroll to Top